Το «Στο σπίτι μας» είναι η καινούργια ταινία του βέλγου σκηνοθέτη Λουκά Μπελβό, που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν το «38 μάρτυρες»
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο «Στο σπίτι μας» είναι η καινούργια ταινία του βέλγου σκηνοθέτη Λουκά Μπελβό, που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν το «38 μάρτυρες».
Η δράση εκτυλίσσεται στη Βόρεια Γαλλία, σε μια μικρή πόλη. Παρακολουθεί την προεκλογική εκστρατεία στις δημοτικές εκλογές μιας υποψήφιας της άκρας Δεξιάς, που θυμίζει σε πολλά το Εθνικό Μέτωπο και την Μαρίν Λε Πέν. Η ταινία παρακολουθεί την πολιτική διαδρομή της Πολίν, μιας νοσοκόμας, που την αγαπούν όλοι και της ζητούν να κατέβει υποψήφια στις δημοτικές εκλογές με ένα κόμμα, που ονομάζεται Πατριωτικός Συνασπισμός.
Το Euronews συνάντησε τον σκηνοθέτη και μίλησε για την πολύ επίκαιρη ταινία του:
«Όλα είναι εμπνευσμένα από την πραγματικότητα στο φιλμ με ακριβοδίκαιο τρόπο. Το μόνο φανταστικό πρόσωπο είναι η Πολίν, η πρωταγωνίστρια. Όλοι οι χαρακτήρες είναι βέβαια προϊόντα μυθοπλασίας. Δεν είναι πραγματικά πρόσωπα. Την ίδια στιγμή όμως έχουν δημιουργηθεί μέσα από αληθινές καταστάσεις και με βάση αυτές συμπεριφέρονται.
Η Πολίν είναι κατ’ οίκον νοσοκόμα και ασχολείται παράλληλα με την ανατροφή των δύο παιδιών της. Ένας από τους εξέχοντες πολίτες είναι ο οικογενειακός γιατρός, που τον ερμηνεύει ο Αντρέ Ντισολιέ. Την καθοδηγεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να συμμετάσχει ως υποψήφια στο κόμμα του, τον Πατριωτικό Συνασπισμό, του οποίου πρόεδρος είναι η Ανιός Ντορζέλ, που έχει τρομακτική ομοιότητα με την Μαρίν Λε Πεν.
Το «Στο Σπίτι μας» περιγράφει τις στρατηγικές καθοδήγησης που χρησιμοποιεί ο Πατριωτικός Συνασπισμός για να βρει υποψήφιους για τις τοπικές εκλογές. Ο βέλγος σκηνοθέτης δείχνει τους στενούς δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στο ακροδεξιό κόμμα και σε ρατσιστικές ομάδες, που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν βία.
Ο βασικός στόχος του κινηματογραφιστή ήταν να αποκαλύψει τους μηχανισμούς χειραγώγησης της μάζας από το ακροδεξιό κόμμα:
«Δεν είναι μια ταινία ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο, γιατί δεν είναι καθόλου υπερβολική.Υπάρχει μια ακρίβεια και μια αληθοφάνεια του που βρίσκεται σήμερα το κόμμα, σε σχέση με την οργάνωσή του, τον τρόπο λειτουργίας του, πώς χειραγωγεί τα άτομα και τις μάζες».
Η Πολίν μπαίνει στο χορό, κυνηγώντας τη δημαρχία του Ενάρ, που είναι μια μικρή πόλη. Φαίνεται με αυτόν τον τρόπο ο σκηνοθέτης φωτογραφίζει το Ενέν-Μπομόν, στη Βόρεια Γαλλία, όπου πρόσφατα κέρδισε τις εκλογές το Εθνικό Μέτωπο:
«Τα λαϊκίστικα κόμματα πρέπει να αναζητήσουν υποψήφιους σαν την Πολίν. Είναι μια από τους πολίτες, είναι δημοφιλής, εξαιτίας της προσήλωσης που έχει στη δουλειά της. Η Πολίν είναι ο ιδανικός στόχος και είναι εύκολα χειραγωγήσιμη. Θέλει να αλλάξει τη ζωή όλων γύρω της προς το καλύτερο. Το κάνει κάθε μέρα με τον πατέρα της, τον οποίο φροντίζει, με τα παιδιά και τους ασθενείς της. Προσφέρει τα πάντα. Είναι γενναιόδωρη και το κόμμα αναζητά να εκμεταλλευτεί αυτό το χαρακτηριστικό της προς όφελός του».
Η ταινία παίζεται τώρα στους γαλλικούς κινηματογράφους και τους επόμενους μήνες θα κυκλοφορήσει και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Την Πολίν ερμηνεύει η Εμιλί Ντεκέν.