Ντοέλ: Το βέλγικο χωριό αποκτά νέα ζωή χάρις στα γκράφιτι

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το Ντοέλ είναι μια μικρό σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό, προάστιο του Μπέβερεν στο Βόρειο Βέλγιο. Ανήκει στην Φλάνδρα και βρίσκεται δίπλα στο ποτάμι Σελντ. Μοιάζει με έναν οικισμό φάντασμα.

Καλλιτέχνες γκράφιτι από όλο τον κόσμο του δίνουν τώρα μια δεύτερη ζωή, χρησιμοποιώντας το, ως ένα μεγάλο καμβά, ιδανικό χώρο για να εκφράσουν τις ιδέες τους. Τα ερημωμένα σπίτια έχουν αποκτήσει χρώμα, αλλά και οι δρόμοι ζωή, καθώς κόσμος συρρέει για να δει όχι μόνο τα έργα τέχνης αλλά και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του χωριού.

Το 1970, το Ντοέλ ήταν ένα ζωντανό μέρος, όπου ζούσαν περίπου 1700 κάτοικοι. Σήμερα απομένουν μόλις 30. Αυτό γιατί τη δεκαετία του ’70 είχε εξαγγελθεί από την κυβέρνηση ότι ο οικισμός θα κατεδαφιστεί ολοσχερώς στο πλαίσιο της επέκτασης του διπλανού λιμανιού της Αμβέρσας, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης, μετά το Ρότερνταμ.

Όλοι λοιπόν έφευγαν από εκεί για να αναζητήσουν αλλού το μέλλον τους. Στα τέλη όμως εκείνης δεκαετίας, διαμαρτυρίες πολιτών αλλά και ντόπιοι πολιτικοί κατάφεραν να ματαιώσουν πρόσκαιρα την κατεδάφιση.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, οι συζητήσεις για την κατεδάφιση του Ντοέλ «αναζωπυρώθηκαν». Μια ομάδα κατοίκων αποφάσισαν να υπερασπιστούν τον οικισμό, δημιουργώντας ένα κίνημα αντίστασης με τίτλο Doel2020.

Μια πινακίδα υποδηλώνει τα σπίτια που ακόμη κατοικούνται, σε αντίθεση με αυτά που έχουν εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια.

Στόχος των ατόμων, που βίσκονται πίσω από την πρωτοβουλία Doel2020 είναι να δημιουργήσουν ένα καλλιτεχνικό χωριό, με καφέ και εστιατόρια και ένα ναυτικό μουσείο πάνω στον ποταμό Σελντ. Κεντρικό τους μότο είναι: «Η τέχνη μπορεί να σώσει το χωριό».

Πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους κατοίκους που αντιστέκονται στην επέκταση του λιμανιού της Αμβέρσας. Ανάμεσά τους ο βέλγος ζωγράφος Λικ Τουιμάν, αλλά και ο Μικελάντζελο Πιστολέτο, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Arte Povera.

Το Ντοέλ περηφανεύεται, καθώς διαθέτει τον πρώτο πέτρινο ανεμόμυλο του Βελγίου, αλλά και μια μπαρόκ κατοικία του 17ου αιώνα, που ανήκε στην οικογένεια του Ρούμπενς. Φιλοξενεί επίσης σήμερα ένα από τα δύο πυρηνικά εργοστάσια της χώρας.

Ο αγώνας στο Ντοέλ συνεχίζεται. Κανείς δεν χάνει την ελπίδα του, ότι το χωριό θα συνεχίσει να υπάρχει, με τη βοήθεια των καλλιτεχνών, αλλά και τις άοκνες προσπάθειες των λιγοστών κατοίκων.