Το Εθνικό Πάρκο Ντονιάνα στη Νότια Ισπανία, θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς υγροβιότοπους της Ευρώπης.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο Εθνικό Πάρκο Ντονιάνα στη Νότια Ισπανία, θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς υγροβιότοπους της Ευρώπης.
Λόγω της στρατηγικής του θέσης, μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, αποτελεί τον προορισμό για 6 εκατομμύρια αποδημητικά πουλιά κάθε χρόνο. Είναι το σπίτι δεκάδων σπάνιων και απειλούμενων ειδών.
Μπήκε στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 1994. Είναι ένα μοναδικό οικοσύστημα με λίμνες, παραλίες και αμμόλοφους
Οι επιστημονικές μελέτες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, λόγω της κλιματικής αλλαγής, καθώς ο μέγας κίνδυνος που αντιμετωπίζει το πάρκο είναι η ερημοποίηση.
Ο Φρανσίσκο Μπόρχα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουέλβα εξηγεί τι περιμένουν, αλλά και τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον υγρότοπο:
«Οι περισσότερες λιμνοθάλασσες τροφοδοτούνται από υπόγεια νερά, τα οποία μεταφέρονται μέσα από τους βράχους. Η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε μείωση της βροχόπτωσης και άρα σε μείωση και του πόσιμου νερού. Άρα οι λιμνοθάλασσες σαν αυτή που είμαστε τώρα θα έχουν ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα να γεμίσουν με νερό κάθε χειμώνα».
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η φυσική μείωση των αποθεμάτων νερού μαζί με την υπερεκμετάλλευση των υδάτινων πόρων από τους αγρότες, τις βιομηχανικές δραστηριότητες αλλά και την κατασκευή ενός γηπέδου γκολφ έχουν οδηγήσει στην αποξήρανση δύο μεγάλων λιμνών.
«Οι αμμόλοφοι είναι μάζες άμμου που έρχονται από την παραλία, και μετακινήθηκαν με τον άνεμο. Κινούνται προς την ηπειρωτική περιοχή, που είναι γεμάτη πεύκα και τελικά τα θάβουν. Υπολογίζεται ότι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας που συνοδεύει την κλιματική αλλαγή και αναμένεται τις επόμενες δεκαετίες θα οδηγήσει σε μια επαναδραστηριοποίηση των ανέμων, που θα δημιουργήσουν από την αρχή τους αμμόλοφους» εξηγεί ο Φρανσίσκο Μπόρχα.
Η επαναδημιουργία των αμμόλοφων είναι αποτέλεσμα της ξηρασίας. Η καταστροφή αυτών των οικοσυστημάτων που προκαλείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, την παγκόσμια υπερθέρμανση και την έλλειψη υγρασίας αντανακλώνται στην δημιουργία αυτών των γεμάτων άμμο εκτάσεων.
Ο υγρότοπος της Ντονιάνα αντιμετωπίζει την προοπτική να αποξηρανθεί εντελώς μετά από χρόνια κακής διαχείρισης και υπερεκμετάλλευσης των υδάτινων πόρων του. Βιομηχανικές δραστηριότητες, η εντατική γεωργία και η τροποποίηση των ποταμών που τροφοδοτούν τον υγρότοπο, έχουν ως αποτέλεσμα η Ντονιάνα να έχει χάσει το 80% των φυσικών βάλτων της από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Το μέλλον δηλαδή της προστατευόμενης αυτής περιοχής είναι αβέβαιο. Χρειάζεται να γίνουν συντονισμένες κινήσεις από την κυβέρνηση, τις τοπικές αρχές και τους κατοίκους της περιοχής ώστε να μειωθούν οι συνέπειες από την κλιματική αλλαγή.