Ο Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Βίτορ Κονστάντσιο, μιλάει στο Euronews για την ανάκαμψη της ευρωζώνης και το μέλλον της

Ο Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Βίτορ Κονστάντσιο, μιλάει στο Euronews για την ανάκαμψη της ευρωζώνης και το μέλλον της
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Κονστάντσιο: «Η πιο δύσκολη στιγμή της θητείας μου ήταν το 2010, όταν αποκλείστηκε η πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μετά από σχεδόν μια δεκαετία κρίσης και αβεβαιότητας στην ευρωζώνη, η αισιοδοξία αυξάνεται. Αλλά, η ανεργία παραμένει υψηλή και οι αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών υπάρχουν πάντα. Τι πρέπει να γίνει ώστε το ευρώ να εκπληρώσει την υπόσχεσή του ότι θα αυξήσει τον πλούτο των κοινωνιών;

Το Euronews και η εκπομπή Global Conversation με την Έφη Κουτσόκωστα συζήτησε αυτό το θέμα με τον σημερινό καλεσμένο της, τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Βίτορ Κονστάντσιο.

Κύριε Κονστάντσιο, συμμερίζεστε αυτήν την αισιοδοξία, είναι δικαιολογημένη ή υπάρχουν κίνδυνοι που μπορεί να αναζωπυρώσουν την κρίση;

Βίτορ Κονστάντσιο: «Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι η ανάπτυξη παρουσιάζει σύγκλιση, πράγμα που σημαίνει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης όλων των χωρών είναι τώρα πολύ κοντά και αυτή είναι η καλύτερη κατάσταση που έχουμε δει από την αρχή της νομισματικής ένωσης».

Ωστόσο, η ευρωζώνη παραμένει ελκυστική για τα κράτη μέλη; Το λέω αυτό, γιατί μετά την κρίση πολλοί λένε ότι το νόμισμα αυτό δεν σχεδιάστηκε για όλους, αλλά για λίγα ισχυρά κράτη μέλη

Β.Κονστάντσιο: «Αρχικά ήμασταν 11 χώρες, μετά 12 το 2001 και αργότερα το 2007, το 2011, το 2014, το 2015, εντάχθηκαν και άλλες χώρες, κάτι που δείχνει ότι ακόμα και στη διάρκεια της κρίσης, αρκετές χώρες έβρισκαν ελκυστική την ιδέα της σταθερότητας και της διαφάνειας που προσφέρει η νομισματική ένωση σε όλες τις χώρες».

Αλλά βλέπουμε ότι ορισμένες χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία δε θέλουν να ενταχθούν»

Β.Κονστάντσιο: «Δε θα συζητήσω τη θέση καμίας συγκεκριμένης χώρας ή κυβέρνησης. Είναι η άποψή τους, αλλά όπως τόνισε και ο Κύριος Γιούνκερ στην ομιλία του, υπάρχει ένα τεκμήριο στη συνθήκη ότι όλα τα κράτη μέλη πρόκειται να ενταχθούν τελικά, εκτός από δύο χώρες που εξακολουθούν να είναι μέλη και έχουν ρήτρα εξαίρεσης, το Ηνωμένο Βασίλειο που τώρα αποχωρεί από την Ε.Ε. και τη Δανία. Όλοι οι άλλοι, σύμφωνα με τη συνθήκη, υποτίθεται ότι θα γίνουν μέλη κάποια στιγμή».

Υπάρχουν επίσης άλλες προτάσεις στο τράπεζι, όπως για παράδειγμα ένα υπουργός, ένας υπουργός Οικονομικών της Ε.Ε. ή της ευρωζώνης ή ένας προϋπολογισμός της ευρωζώνης. Γιατί χρειάζεται ένας υπουργός στην Ε.Ε. αυτή τη στιγμή;

Κονστάντσιο: «Η ιδέα ενός υπουργού Οικονομικών είναι πιο πρόσφατη και πιθανώς συνδέεται με την εισαγωγή τέτοιων λειτουργιών στο κεντρικό επίπεδο της ζώνης του ευρώ, ώστε να υπάρχει κάποιος υπεύθυνος που θα διαχειρίζεται αυτήν την πρόσθετη ικανότητα και τη λειτουργία σταθεροποίησης στη νομισματική ένωση».

Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη θα δώσουν κάποιες εξουσίες σ‘αυτόν τον υπουργό;

Κονστάντσιο: «Ναι, φυσικά. Αλλά ήδη το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, με όλες τις μεταρρυθμίσεις του αυτά τα χρόνια, προϋποθέτει μεγάλο συντονισμό και κανόνες που πρέπει να τηρούνται από τις χώρες. Αυτό το είδος μοιράσματος της κυριαρχίας σε ορισμένες πτυχές της δημοσιονομικής πολιτικής υπάρχει ήδη και αυτό που πιθανότατα διακυβεύεται είναι η δημιουργία κι άλλων εργαλείων που θα βοηθήσουν να σταθεροποιηθούν πιθανές περίοδοι ύφεσης στην ευρωζώνη στο μέλλον».

Ας μιλήσουμε, όμως, για την ανάπτυξη της Ε.Ε. Εντάξει, τα πράγματα βελτιώνονται, ίσως η οικονομία βελτιώνεται, ίσως κάποιοι μισθοί αυξάνονται, ίσως η ανεργία μειώνεται, αλλά όχι παντού. Για παράδειγμα, οι χώρες του νότου παλεύουν ακόμα να ξεπεράσουν την κρίση και να αναπτυχθούν: η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα. Και βλέπουμε άλλες χώρες, τις πιο ισχυρές, που είναι σε καλύτερη θέση. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό;

Κονστάντσιο: «Καταρχάς, όλες αυτές οι χώρες που αναφέρατε, καθώς και η Ισπανία, αναπτύσσονται και στην περίπτωση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, αναπτύσσονται πιο γρήγορα από το μέσο όρο της ευρωζώνης αυτή τη στιγμή».

Ο κόσμος, όμως, δε νιώθει έτσι

Κονστάντσιο: «Όχι ακόμα. Αλλά αρχικά είναι ορατό και στη μείωση της ανεργίας σε αυτές τις χώρες. Η ανάπτυξη επέστρεψε σε όλες τις χώρες. Συνεπώς, η απόκλιση που συνεχιζόταν κατά την κρίση, έχει τώρα σταματήσει. Και φυσικά πρέπει να ενισχύσουμε αυτές τις κινήσεις και γι ‘αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο χρειαζόμαστε νέες πρωτοβουλίες για να εμβαθύνουμε τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης».

Και σε ό,τι αφορά την Ιταλία; Είναι η Ιταλία το άρρωστο παιδί της ευρωζώνης; Φυσικά η Ιταλία είναι μια ειδική περίπτωση, με τεράστια έκθεση σε δάνεια που δεν εξυπηρετούνται και με ένα αρκετά ευάλωτο τραπεζικό σύστημα

Κονστάντσιο: «Η βασική επίπτωση από την ύπαρξη υπερβολικά υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι στα κέρδη, διότι όλα αυτά τα δάνεια δεν παρέχουν έσοδα. Επομένως, το ζήτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό για να βελτιωθεί και πάλι η κερδοφορία των τραπεζών, προκειμένου να μπορέσουν στη συνέχεια να υποστηρίξουν την ανάκαμψη».

Ωστόσο, παρά την ανάκαμψη της ευρωζώνης και όλα αυτά τα θετικά μηνύματα, έχουμε πολλές προκλήσεις μπροστά μας. Μια απ‘αυτές είναι το brexit. Ποιος μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτής της διαπραγμάτευσης, αυτού του διαζυγίου;

Κονστάντσιο: «Από οικονομική άποψη, πρέπει να εξετάσουμε το μέγεθος της βρετανικής οικονομίας και το μέγεθος της Ε.Ε., για να δούμε ότι οι συνέπειες και οι αναταραχές θα είναι μεγαλύτερες για το μικρότερο μέρος αυτής της διαπραγμάτευσης, σε σχέση με την Ε.Ε. στο σύνολό της. Δεν περιμένω και κανείς δεν περιμένει ότι ένα brexit θα σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει καθόλου εμπόριο μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτό δεν θα συμβεί. Δεν θα εξαφανιστεί το εμπόριο. Καθόλου».

Κύριε Κονστάντσιο, είσαστε στη θέση αυτή από το 2010. Ζήσατε τις πιο δύσκολες στιγμές της ευρωζώνης. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή, για σας προσωπικά;

Κονστάντσιο: «Ήταν η αρχή της κρίσης, όταν η Ελλάδα περιήλθε σε μια κατάσταση που δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές, όταν αποκαλύφθηκε το έλλειμμα του προϋπολογισμού της. Αυτό έγινε το 2010».

Θα λέγατε ότι το τέλος ήταν κοντά;

Κονστάντσιο: «Δεν θα το έλεγα αυτό, κυρίως έχοντας επίγνωση της κατάστασης, αλλά οι στιγμές αυτές πράγματι ήταν το πρώτο μεγάλο σοκ της κρίσης. Στη συνέχεια, είχαμε βέβαια πολλές άλλες ασθένειες, μερικές σχετιζόμενες με την Ελλάδα, μερικές σχετιζόμενες με άλλες χώρες. Το 2015 ήταν επίσης μια δύσκολη στιγμή, αλλά η αρχή και το μεγάλο σοκ και η έκπληξη για το τι θα μπορούσε να ακολουθήσει, ήταν πράγματι η πιο δύσκολη στιγμή».

Κύριε Κονστάντσιο ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Γερμανία: Συνεχίζει να ασθενεί βαριά η οικονομία - Οριακή ανάπτυξη 0,1% για το 2024

S&P Global: Αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την οικονομία της ΕΕ

Ελλάδα: Τι αλλάζει στις φορολογικές δηλώσεις- Ποιοι δεν χρειάζεται να καταθέσουν δήλωση