«Οι Κόρες»: Η Αθήνα και η ιστορία της μέσα από τα μάτια δύο κοριτσιών

Δημοσιεύθηκε 16/10/2017 - 19:06

Η παράσταση της bijoux de kant επαναλαμβάνεται μέχρι τις 22 Οκτωβρίου στο θέατρο της οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μετά, το Μικρό Χρηματιστήριο, οι «Κόρες», η τελευταία παραγωγή της bijoux de kant που παίχτηκε αυτό το καλοκαίρι, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, επανέρχονται με μια ανανεωμένη εκδοχή στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής.

Η Νούλα και η Νανά είναι οι δύο αδερφές. Η μεγαλύτερη είναι πιστή στις διδαχές της μαμάς , η μικρότερη αντιδραστική και επαναστατική. Διεκδικούν τα θέλω τους, τα όνειρά τους. Στόχος τους η επανασύνδεση με την πόλη των Αθηνών, με την ποιητική μιας άλλης Αθήνας, μέσα από τη διερεύνηση της σχέσης μάνας – κόρης, αλλά και μέσα από τη σχέση των δύο αδελφών.

Το Ζάππειο και η Κυψέλη, το πεδίον του Άρεως και η οδός Αθηνάς, η Πνύκα και η πλατεία Αγίας Ειρήνης γίνονται σώματα και σήματα της νέας επιθυμίας, της ζωής και της ρυμοτομίας. Η Άλκηστις Πουλοπούλου υποδύεται τη Νανά και μας μιλά για αυτό το ποιητικό έργο που έχει να κάνει με τη ζωή και την ιστορία της Αθήνας.

-Ποια από τις δύο κόρες ερμηνεύεις και ποια είναι η σχέση σου με την αδελφή σου;

Παίζω τη μεγαλύτερη κόρη. Η σχέση με την αδελφή μου έχει πολλές ποιότητες και επίπεδα. Περνάμε από την τρυφερότητα και την ταύτιση μέχρι την αντιπαλότητα και τη βία. Όλα αυτά είναι αναγκαία μέχρι να κατακτηθεί η ισορροπία. Αυτή επέρχεται, όταν η κάθε μια έχει αποδεχτεί πια την αλήθεια της.

-Πώς βλέπουν οι δύο αυτές κόρες την Αθήνα, στο πέρασμα των αιώνων και ποια είναι τα αισθήματα που τρέφουν για εκείνη;

Η μεγαλύτερη με δέος, νοσταλγία, θαυμασμό και λατρεία και με το βάρος της κληρονομιάς ενώ η μικρή αφήνει το παλιό για να βουτήξει στο καινούργιο.

-Ποιους ποιητές «χρησιμοποιείτε» σ’ αυτό το ταξίδι μέσα στον χρόνο;

Αρκετούς… Παλαμά, Καρυωτάκη, Σικελιανό, Εγγονόπουλο, Σεφέρη, ακόμα και τον Λόρδο Βύρωνα, καθώς και κάποιους ανώνυμους.

-Πώς θα περιέγραφες την παράσταση και ποια είναι η οπτική που μας προτείνει να δούμε την πόλη μας;

Οι Κόρες είναι έγκλειστες σ’ ένα παράξενο παιδότοπο που αποτελείται από «αρχαία» αντικείμενα φτιαγμένα από χαρτόνι και ταινία. Η μια προσπαθεί με χέρια και με δόντια να τιμήσει την τεράστια κληρονομιά τους και η άλλη την αλλαγή, το τώρα.

-Ποια είναι η δική σου σχέση με την Αθήνα; Τι σου αρέσει και τι σε απωθεί σ’ αυτήν;

Έχω κι εγώ αντιφατικά συναισθήματα για την Αθήνα. Πολλές φορές παθιασμένα. Είναι μέρες που την λατρεύω και μέρες που την μισώ. Είναι μια πόλη με τεράστια γοητεία και με πολλά μυστικά. Σου ζητά να την εξερευνήσεις, δεν είναι αυτονόητη η ομορφιά της. Μου αρέσει το κλίμα της, η ιδιαίτερη και αντιφατική προσωπικότητά της που δεν περιγράφεται με λέξεις, οι μοναδικές βόλτες που σε ταξιδεύουν στον χρόνο και οι μαγικές βραδιές που σου προσφέρει. Είτε οδηγώ είτε είμαι πεζή, δεν μου αρέσει καθόλου το χάος στους δρόμους, ο θόρυβος, η αγένεια και συχνά η έλλειψη αλληλεγγύης.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Κείμενο: Γλυκερία Μπασδέκη
Ποιητική ανθολόγηση: Χριστόφορος Λιοντάκης
Συνεργάτις σκηνοθέτις: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνογραφία -Γλυπτικές Συνθέσεις: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Βοηθός Σκηνογράφου: Αδριανός Μάμμας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Παπαδάκης
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Άλκηστις Πουλοπούλου και η μουσικός Χαρούλα Τσαλπαρά

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ