Ιταλός επικεφαλής των υπηρεσιών υγείας στη Λαμπεντούζα περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα τις συνθήκες που βιώνουν οι μετανάστες στους καταυλισμούς της Λιβύης
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια «σκλάβους» κάνουν λόγο τα διεθνή δίκτυα όταν αναφέρονται στις συνθήκες στα κέντρα κράτησης μεταναστών της Λιβύης. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών χαρακτηριζει «τρομακτικές» τις συνθήκες διαβίωσής τους. Την περασμένη εβδομάδα ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μάριο Τζίρο είπε στο euronews ότι η Ιταλία θέλει να στείλει ΜΚΟ στα κέντρα φιλοξενίας μεταναστών στη Λιβύη προσθέτοντας ότι αυτό θα μπορούσε να «αποτρέψει τις βιαιότητες».
Η Λίλια Ροτολόνι μίλησε με τον Πιέτρο Μπαρτόλο, διευθυντή υπηρεσιών υγείας στην Λαμπεντούζα. Πάνω από δύο δεκαετίες φροντίζει μετανάστες απο τη Βόρεια Αφρική. Βρέθηκε στη Λυών όπου παρουσίασε το βιβλίο του «Δάκρυα αλατιού». Πρωταγωνιστεί επισης στο ντοκιμαντέρ για τη Λαμπεντούζα με τίτλο «Fuocoammare” που βραβεύτηκε.
« Νομίζω ότι η συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης είναι χειρότερη από τη συμφωνία μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας επειδή στην Τουρκία έχουν δημιουργηθεί κ΄‘εντρα υποδοχής
προσφύγων. Αντίθετα, μετά από αυτή τη συμφωνία στη Λιβύη, έχουν δημιουργηθεί μεγαλύτεροι καταυλισμοί προσφύγων. Εκεί οι μετανάστες βασανίζονται, κακοποιούνται, οι γυναίκες βιάζονται, είναι αδιανόητες οι βιαιότητες διαπράττονται. Αντιμετωπίσαμε ορισμένες περιπτώσεις μεταναστών που έχουν υποστεί υποσιτισμό .Έχουν πεθάνει από την πείνα, είναι αποστεωμένοι. το κάνουν για να τους κατευνάσουν».
« Στη Λιβύη, ειδικά οι έγχρωμοι δεν έχουν καθεστώς ανθρώπινων όντων, θεωρούνται ως κατώτερα όντα στην οποία μπορεί κανείς να κάνει ό, τι θέλει. Παρατηρούμε σημάδια βασανιστηρίων: από πυροβολισμούς, ηλεκτροπληξίες, εγκαύματα, υποσιτισμούς.Είναι βάναυσα και απαράδεκτα πράγματα. Η Ευρώπη πρέπει να δείξει την αγανάκτηση της, να λάβει σοβαρά μέτρα, ανθρώπινα μέτρα, και όχι να τα αντιμετωπίζει με άρνηση».
«Στην τηλεόραση άκουγα που έλεγαν : «φέτος είχαμε 40% λιγότερες αφίξεις μεταναστών χωρίς να σκεφτόνται τι συμβαίνει με αυτό το 40% λιγότερο, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι ‘αυτό;
Όχι, δεν πρέπει να είμαστε περήφανοι ούτε η Ευρώπη πρέπει να είναι υπερήφανη. Η Ευρώπη φέρει μεγάλη ευθύνη και δεν μπορεί να αφήσει μόνες τους την
Ιταλία, Ελλάδα ή Μάλτα».
«Σε ένα τοίχο στη Λαμπεντούζα γράφει: «πρέπει να προστατεύσουμε τους ανθρώπους, όχι τα σύνορα”. Σύνορα δεν υπάρχουν, εμεις δημιουργούμε σύνορα,
είμαστε πολίτες του κόσμου, όλοι έχουμε δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή».