Πώς θα γλιτώσουμε από τα «διαστημικά σκουπίδια»

Πώς θα γλιτώσουμε από τα «διαστημικά σκουπίδια»
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Υπάρχουν 29.000 εντοπισμένα κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών σε τροχιά και ένα εκατομμύριο πολύ πιο μικρά σε μέ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Καλωσήλθατε στην εκπομπή Space. Ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο πιεστικό πρόβλημα των «διαστημικών σκουπιδιών». Υπάρχουν εκατομμύρια τέτοια αντικείμενα στο διάστημα εκτός ελέγχου. Ενέχουν κινδύνους για τους δορυφόρους και τους αστροναύτες. Τι μπορεί να γίνει; Βρισκόμαστε στη βάση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στην Ολλανδία.

Υπάρχουν περίπου 8.000 τόνοι διαστημικών σκουπιδιών σε τροχιά —- 29.000 αντικείμενα εντοπισμένα μεγέθους πάνω από 10 εκατοστά και πάνω από ένα εκατομμύριο μικρά «διαστημικά σκουπίδια .

Οι συγκρούσεις είναι πιθανές και κάθε διαστημικό σκουπίδι είναι επικίνδυνο.

Σύμφωνα με τη Λουίζα Ινοτσέτι, επικεφαλής του γραφείου για ένα καθαρό διάστημα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος:
«Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ακόμη και ένα πολύ μικρό διαστημικό σκουπίδι, λόγω της ταχύτητας με την οποία ταξιδεύει, αν χτυπήσει άλλο σώμα ή δορυφόρο σε λειτουργία, θα το κάνει να εκραγεί, δημιουργώντας ένα σύννεφο από συντρίμμια. Επομένως, ακόμη και ένα μικρό «διαστημικό σκουπίδι» έχει σημασία».

Κάθε χρόνο 200 από τους εμπειρογνώμονες των διαστημικών σκουπιδιών της Ευρώπης συναντώνται στο τεχνολογικό κέντρο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στις Κάτω Χώρες για να συζητήσουν πώς να καθαρίσουν το διάστημα.

Δύο βασικές προσεγγίσεις συζητήθηκαν στη συνεδρίαση – πρώτον, πώς να απομακρύνουμε τα «διαστημικά σκουπίδια» και, δεύτερον, πώς να σταματήσουμε τη ρύπανση. Υπάρχουν δύο νέες τεχνολογίες που αναπτύσσονται στην αποστολή e.Deorbit ειτε να τα πιάσουν με ρομπότ είτε με… δίχτυα.

Αυτή τη στιγμή οι μηχανικοί χρησιμοποιούν μοντέλα δορυφόρων και ρομπότ για να κατανοήσουν πώς ένα διαστημικό σκάφος θα προσεγγίζει ένα δορυφόρο εκτός ελέγχου, θα περιστρέφεται γύρω του και θα το πίανει. Ένας από τους εμπειρογνώμονες του ESA ο Jesús Gil Fernández, εξηγεί τι θα συμβεί όταν ο δορυφόρος συλλογής «διαστημικών σκουπιδιών» της e.Deorbit βρεθεί σε τροχιά και πλησιάσει έναν δορυφόρο εκτός ελέγχου:«Μόλις είμαστε βέβαιοι ότι κινούμαστε σαν ένα ενιαίο αντικείμενο, σαν να χορεύαμε, αλλά χωρίς να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον, μπορούμε να μετακινήσουμε τους ρομποτικούς βραχίονες για να τραβήξουμε το δαχτυλίδι του προσαρμογέα εκτόξευσης.Και αφού αυτό του κάνουμε υπάρχει ένας άλλος μηχανισμός, ώστε να μπορέσουμε να κατευθύνουμε τον δορυφόρο-στόχο με «δύο χέρια».Ετσι θα είναι εύκολο να το φέρουμε στη γη και να τον καταστρέψουμε στην είσοδο του στην ατμοσφαιρα ή στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό ».

Μια άλλη προσέγγιση που μελετάται στο πλαίσιο του πρότζεκτ e.Deorbit περιλαμβάνει τη χρήση διχτύων που εισέρχονται στο διάστημα για να συλλάβουν μεγάλα κομμάτια «διαστημικών σκουπιδιών »σκουπίδια.Η Μισέλ Λαβάνια, καθηγήτρια στο Flight Dynamics στο Politecnico Milano, εξηγεί:« «Η ιδέα είναι να μιμούνται ό, τι κάνουν οι ψαράδες στη θάλασσα. Έτσι θα πρεπει να έχουμε ένα πολύ μεγάλο δίχτυ, να μείνουμε μακριά από τα σκουπίδια και τους τρελούς δορυφόρους που κινούνται ελεύθερα. Στη συνέχεια από εκείνη την απόσταση να κρατήσουμε το δίχτυ μας και να προσπαθήσουμε να συλλέξουμε τους δορυφόρους αυτούς. Στη συνέχεια, χάρη στην κίνηση του παροπλισμένου δορυφόρου, τα δίχτυα περιβάλλουν το αντικείμενο, έτσι ώστε να μπορούμε να μεταφέρουμε το αντικείμενο που τυλίγουμε οπουδήποτε θέλουμε στο διάστημα, όπως γίνεται με τα ψάρια στη θάλασσα ».

Μέχρι τώρα, το E-Deorbit δεν έχει τη χρηματοδότηση και την υποστήριξη που χρειάζεται για να ξεκινήσει. Το δορυφορικό υλικό αξίας εκατομμυρίων ευρώ ανα πάσα στιγμή κινδυνεύει να συγκρουστεί.

Υπάρχουν και άνθρωποι που κινδυνεύουν. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός προβαίνει σε τακτικούς ελιγμούς για να αποφύγει τα διαστημικά σκουπίδια μεγέθους άνω των 10 εκατοστών.

Για να προστατεύσουν τους αστροναύτες από τα μικρότερα συντρίμμια που μπορούν επίσης να προκαλέσουν θανατηφόρα χτυπήματα, οι μηχανικοί τους έχουν κατασκευάσει ένα είδος πανοπλίας.

Η Λίλιθ Γκράσι από τον κατασκευαστή δορυφόρων Thales Alenia Space εξηγεί τι θα συνέβαινε εάν ένα μικρό κομμάτι επρόκειτο να χτυπήσει το προστατευτικό στρώμα που ενσωματώθηκε στην ενότητα Columbus του ESA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό:«Οταν τα διαστημικά σκουπίδια εμφανίζονται, πέφτουν πάνω σε αυτό το στρώμα, το οποίο μειωνει την πρόσκρουση σε ενα τεράστιο αριθμό μικρότερων θραυσμάτων. Αυτό το σύννεφο των διαστημικών σκουπιδιών στη συνέχεια απορροφάται από αυτό το δεύτερο στρώμα, το οποίο είναι ένα στρώμα Nextel και Kevlar, το οποίο διασφαλίζει ότι αυτό το εσωτερικό μέρος, το μέρος υπό πίεση όπου ζουν οι αστροναύτες, δεν είναι διάτρητο ».

Η προσπάθεια να απομακρυνθούν τα διαστημικά σκουπίδια αυξάνεται καθώς εκτοξεύονται περισσότεροι δορυφόροι. Σήμερα υπάρχουν περίπου 2.000 ενεργοί, είτε σε χαμηλή τροχιά της Γης είτε πολύ μακριά σε γεωστατικές θέσεις.

Οι απομακρυσμένοι δορυφόροι όταν παροπλισθούν απλά «σταθμεύουν» στο νεκροταφείο του διαστηματος, ενώ οι δορυφόροι πιο κοντά στη Γη επιστρέφουν έχοντας σπάσει σε κομμάτια, όπως φαίνεται σε βίντεο του ATV κατα τη διάρκεια επανεισόδου στην ατμόσφαιρα της Γης.

Μεγάλα μέρη όπως οι ηλιακοί συλλέκτες καίγονται στην ατμόσφαιρα, αλλά σκληρά εξαρτήματα από τιτάνιο και χάλυβα επιβιώνουν κατα την επαναφορά τους στη Γη.

Οι μηχανικοί μελετούν το τι συμβαίνει σε αυτές τις σύντομες καταστροφικές στιγμές επανεισόδου, με απώτερο στόχο την κατασκευή δορυφόρων που θα διαλυθούν όταν εμείς θα το θέλουμε.

Ο μηχανικός Benoît Bonvoisin, που εργάζεται στο ATG του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος εξηγεί στο euronews: «Νομίζω ότι είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένας δορυφόρος που θα αποσυντεθεί κατά την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα και πάνω σε αυτο εργαζόμαστε και προς το παρόν είμαστε στην αρχή αυτής της διαδικασίας. Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με τα υλικά που χρησιμοποιούμε τώρα και κατοπιν να δούμε πώς μπορούμε να τα βελτιώσουμε, πώς μπορούμε να εργαστούμε για το σχεδιασμό του δορυφόρου, πώς τα διάφορα μέρη του δορυφορικού θα διαχωριστούν το ένα από το άλλο, προκειμένου να έχουμε ένα δορυφόρο που θα είναι ασφαλέστερος όταν παροπλισθεί και θα δημιουργήσει τη μικρότερη ποσότητα συντριμμιών στη Γη ».

Στις πρώτες δεκαετίες της διαστημικής εξερεύνησης δεν δόθηκε ιδιατερη προσοχή στα «διαστημικά σκουπίδια».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τώρα οι διαστημικοί φορείς δαπανούν περισσότερο χρόνο και χρήμα για να αποφεύγουν συγκρούσεις.

Από τώρα και στο εξής, οι νέοι δορυφόροι από την Ευρώπη ακολουθούν κατευθυντήριες γραμμές που διασφαλίζουν ότι το τέλος τους είναι σχεδιασμένο και καθορισμένο.

Η ευθύνη για τα διαστημικά σκουπίδια βαρύνει επίσης κάθε χώρα
που εκτοξεύει δορυφορους και διαστημοπλοια, σύμφωνα με τον Innocenti:« Όλοι ρυπαίνουν . Ορισμένες χώρες ρυπαίνουν περισσότερο από άλλες, απλά επειδή εκτοξεύουν πειρισσότερους δορυφόρους από άλλους. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να εντοπίσουμε με σαφήνεια και να πούμε ότι αυτός είναι ο καλός και αυτός ο κακός. Σύμφωνα με το πόσους δορυφόρους εκτοξεύετε, κατά ένα τρόπο, τόσο ρυπαίνετε».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

ΗΠΑ-Ρωσία: Κόντρα για τα διαστημικά «σκουπίδια»

Θρύλοι του Διαστήματος, Επεισόδιο 10: Ροζέτα και Φίλαι

Αντίστροφη μέτρηση για τη νέα αποστολή της NASA στη σελήνη «Αρτεμις ΙΙ»