«Στοιβαγμένοι στο πλοίο της γραμμής» - Συγκλονιστικές ιστορίες από 415 προσφυγόπουλα του 1974 που έφτασαν στην Ηλεία

«Στοιβαγμένοι στο πλοίο της γραμμής» - Συγκλονιστικές ιστορίες από 415 προσφυγόπουλα του 1974 που έφτασαν στην Ηλεία
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Συγκλονιστικές ιστορίες από την περίοδο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974! 415 προσφυγόπουλα μόνα στην Ηλεία

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Όταν η αγάπη γεμίζει τις καρδιές και η ψυχή υπερυψούται, ο χρόνος σταματά, το παιδί, μεσήλικας πια, ξανά παιδί με την ευγνωμοσύνη προς αυτούς που το αγκάλιασαν, όταν οι γονείς αδυνατούσαν να του προσφέρουν αυτά που ήθελαν, ανέπαφη, αμόλυντη μακριά από έπαρση και κοινωνική θέση.

Την Κυριακή το πρωί, τα προσφυγόπουλα του 1974, που στοιβάχτηκαν στο πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά το Σεπτέμβρη του 1974 και στη συνέχεια οδηγήθηκαν στην Ηλεία, όπου φιλοξενήθηκαν σε οικογένειες για ένα χρόνο, τίμησαν και ευχαρίστησαν τους υπέροχους ανθρώπους, που άνοιξαν την πόρτα της καρδιάς και του σπιτιού τους και τους πρόσφεραν οικογένεια και σχολείο, μεταμορφώνοντας το φόβο τους σε διδάγματα αγάπης και ανθρωπιάς.

Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους έφυγαν από τη ζωή, τα προσφυγόπουλα θα τους επισκεφθούν στην τελευταία τους κατοικία στις 21 Ιανουαρίου, στην Ηλεία για να εκφράσουν ταπεινά την ευγνωμοσύνη τους.

Στην εκκλησία Της του Θεού Σοφίας, το Υπουργείο Παιδείας, η Αρχιεπισκοπή Κύπρου σε συνεργασία με τη Μητρόπολη Ηλείας και το Υπουργείο Παιδείας, πραγματοποίησαν εκδήλωση ευγνωμοσύνης για τη φιλοξενία 415 προσφυγόπουλων της κυπριακής τραγωδίας του 1974 στην Ηλεία.

Μεταξύ των 415 παιδιών και ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ επαρχίας Λάρνακας Γιώργος Γεωργίου, ο οποίος σε ομιλία του μετά το Συλλείτουργο είπε πως υλοποιείται ένα ανεκπλήρωτο ηθικό χρέος.

Γυρνώντας τη μνήμη του στο Σεπτέμβρη του 1974, βουρκωμένος, είπε ότι ο φόβος και η αβεβαιότητα εκείνου του μαύρου καλοκαιριού άφησαν τις χαροκαμένες και αλαφιασμένες από τα δεινά του πολέμου Κύπριες μανάδες να κατευοδώσουν τα παιδιά τους για ένα άγνωστο προορισμό.

Παραθέτοντας λακωνικά την ιστορία, είπε πως μια λιτή ανακοίνωση στον Τύπο, ανέφερε ότι ο Μητροπολίτης Ηλείας και Ωλένης θα φρόντιζε να φιλοξενηθούμε σε ιδρύματα κάποιοι και άλλοι σε οικογένειες. Πρόσθεσε ότι όλα προχώρησαν χωρίς πολλές λεπτομέρειες και διαδικασίες και θυμήθηκε πως όσα παιδιά μαζεύτηκαν πάνω στο πλοίο εκείνη την ημέρα καταμετρήθηκαν και σάλπαραν με μόνο συνοδό τον επιθεωρητή δημοτικής εκπαίδευσης Τάκη Χριστοδουλίδη.

«Άγνωστοι τότε ανάμεσα μας. Στοιβαγμένοι απάνω στο πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά. Με βλέμμα απλανές, κάποιοι μαζεύονταν απόμερα και άκουγες το συριστό κλάμα τους. Μακριά από τους δικούς μας, κάποιων είχαν σκοτωθεί και άλλων αγνοούνταν. Μακριά από τον όλεθρο του πολέμου», είπε προσθέτοντας ότι το απερίγραπτο δέος που ένιωσαν πιάνοντας το λιμάνι του Πειραιά, μετασχηματίστηκε σε πέπλο στοργής και απέριττης αγάπης σΆ όλη τη διαδρομή προς τον Πύργο.

Σε κάθε στάση του λεωφορείου, αγκαλιές, κλάματα, λόγια συμπαράστασης, αλλά και θυμού, που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ανακόψει το κακό που μας βρήκε, είπε συνεχίζοντας την αφήγηση ο κ. Γεωργίου.

Θυμήθηκε ότι κάποιοι έμειναν σε ιδρύματα και άλλοι σε οικογένειες, αφού «οι φτωχοί άνθρωποι, αγρότες και μεροκαματιάρηδες άνοιξαν τα σπιτικά τους, μα πιο πολύ την ψυχή τους και μας ζέσταναν για μια χρονιά».

Ο Βουλευτής είπε επίσης ότι σύντομα θα επιστρέψουμε στα χώματα της Ηλείας, ως ταπεινοί προσκυνητές για να καταθέσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτούς τους ανθρώπους, ζωντανούς και τεθνεώτες. «Για να ανταμώσουμε με ένα κομμάτι του εαυτού μας. Για να ξανανιώσουμε άνθρωποι, συμπλήρωσε.

Ο Δημήτρης Πανουργιάς, από την Αμαλιάδα, που φιλοξένησε τα αδέλφια Κώστα και Κούλα, γύρισε τη μνήμη του πίσω και είπε πως μέχρι που τα λεωφορεία έφθασαν στην Αμαλιάδα δεν ήξερα, όπως κανένας μέχρι εκείνη τη στιγμή τίποτε για τη φιλοξενία.

Είδαμε τα λεωφορεία το ένα πίσω από το άλλο, ο κόσμος τα «είχε χάσει» είπε και αφηγήθηκε την ιστορία μιας γριούλας, η οποία όπως ανέφερε είχε ένα περιπτεράκι και πήρε ένα κιβώτιο γαριδάκια και τα μοίραζε στα παιδιά.

Ο κ. Πανουργιάς πρόσθεσε πως γνωρίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες της γριούλας της έστειλε χρήματα για τα γαριδάκια με ένα γνωστό του παιδάκι από την Ηλεία, τα οποία και κράτησε.

Παρόλο που ο ίδιος είχε δύο δικά του παιδιά, ένα 6 ετών και δεύτερο πέντε μηνών, είπε πως τα προσφυγόπουλα μας έδωσαν ζωή, βουρκωμένος και ζητώντας συγνώμη για τη συγκίνηση.

Συνεχίζοντας, είπε πως βλέποντας την ταλαιπωρία των προσφυγόπουλων που πήγαιναν από το ένα σπίτι στο άλλο αποφάσισε και πήγε σε ένα παπά στον οποίο είπε πως θέλει να πάρει στο σπίτι του δύο παιδιά.

Ο παπάς, είπε, ενημέρωσε τον Μητροπολίτη Αθανάσιο και στη συνέχεια πήρε την οικογένεια μου και πήγα στον Πύργο και στον Μητροπολίτη, που μου έδωσε την Κούλα και πρόσθεσε πως γύρεψε και το δεύτερο παιδί το οποίο δεν ήταν εκεί αλλά ήταν στο οικοτροφείο της Βάρδας. Ανέφερε ότι πήρε την Κούλα και στη συνέχεια πήγε στο οικοτροφείο για να βρει τον Κωστάκη, που ήταν δύσκολος στην αρχή.

Ο κ. Πανουργιάς είπε ότι αγαπήσαμε τα παιδιά πολύ, μας δίδαξαν πολλά πράγματα. Ανέφερε επίσης πως για έξι μήνες φιλοξενούσαμε και μια οικογένεια, μητέρα, πατέρα και τα δύο κοριτσάκια τους.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Εξι μήνες μέσα στο σπίτι μου είμαστε εννιά άτομα», συνέχισε, προσθέτοντας ότι η Κούλα και ο Κώστας μετά από ένα χρόνο φύγανε, αλλά τις δύο κοπέλες, τον πατέρα και τη μάνα τους τα κράτησα στην Αμαλιάδα, που αγωνίστηκαν για 40 χρόνια.

Κάποιες φορές κάναμε και τον καραγκιόζη για να χαμογελάσουν τα παιδιά, είπε προσθέτοντας ότι είχε επινοήσει τη χρηματική ανταμοιβή για τα τρία μεγαλύτερα παιδιά που είχε στο σπίτι του, ώστε να τρώνε το φαγητό τους.

«Σήμερα πήγα και στον τάφο του πατέρα των παιδιών μου», προσθέτοντας πως θεωρεί και τα έξι παιδιά, παιδιά του.

**Η Κούλα είπε πως είναι ο δεύτερος μπαμπάς και η δεύτερη μαμά, ενώ ο Κώστας (Κακουλλής) **είπε ότι μετά τον πόλεμο και τον αναβρασμό που επικρατούσε, οι γονείς μας αφού μας ρώτησαν - και χωρίς να καταλάβουμε γιατί απαντήσαμε ναι - μας ανέβασαν στο πλοίο Πάτρα με προορισμό τον Πειραιά.

Ο κ. Κακουλλής είπε ότι στο λιμάνι του Πειραιά πήρε από το χέρι τη μικρότερη αδελφή του και τον εξάδελφο του, ώστε να μπουν και οι τρεις στο ίδιο λεωφορείο και να καταλήξουμε στον ίδιο τόπο.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Θυμήθηκε πως κατά τη διαδρομή προς την Ηλεία, το λεωφορείο σταματούσε σε κάθε χωριό, όπου οι κάτοικοι θα μπορούσε να ειπωθεί ότι «μας υποδέχονταν με τιμές, μας αγκάλιαζαν, μας φιλούσαν μας έδιναν μπισκότα».

Καταλήξαμε στην Αγία Φιλοθέη, όπου μείναμε περίπου 15 ημέρες. Μετά τις 15 ημέρες άνοιξε η μεγάλη αίθουσα όπου έρχονταν γονείς για να πάρουν παιδιά να φιλοξενήσουν στο σπίτι τους. «Στην αρχή ήμουν αρνητικός, όμως με έπεισε η αδελφή που πήγε σε οικογένεια, όταν η ίδια οικογένεια ζήτησε να φιλοξενήσει δύο παιδιά. Δέχθηκα και ποτέ δεν το μετάνιωσα», πρόσθεσε.

Συγκλονιστική και η ιστορία του Γιώργου Κυπριανού, που ήταν άλλο ένα από τα 415 παιδιά.

Ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι ο πατέρας του έστειλε τα 2 από τα 9 του παιδιά στην Ελλάδα, τον ίδιο, μαθητή 4ης δημοτικού, και τον αδελφό του Κύπρο, ηλικίας 6ης δημοτικού, ο οποίος κατέληξε στο Παμπάφειο οικοτροφείο στη Θεσσαλονίκη και αυτός (ο Γιώργος) στην οικογένεια Καρβουνιάρη.

Συνεχίζοντας είπε πως ο αδελφός του δεν μπορούσε να αντέξει τη διαμονή στο οικοτροφείο, το έσκασε και με οτοστόπ «και ήρθε και με βρήκε στη Βάρδα Ηλείας, που με φιλοξενούσε η οικογένεια του οικοδόμου Καρβουνιάρη, που είχε ο ίδιος πέντε παιδιά».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο κ. Καρβουνιάρης ζει, αλλά δυστυχώς χάσαμε τη Διαμαντούλα μας, είπε.

Ο εκπαιδευτικός Παύλος Σεμελίδης που συνόδευσε άλλη ομάδα Παιδιών στην Πάτρα, είπε πως τον ειδοποίησε ο τότε Δήμαρχος Λάρνακας Αννίβας Φράνσις λέγοντας ότι στην Πάτρα θέλουν να φιλοξενήσουν προσφυγόπουλα. Μας ανατέθηκε να εντοπίσουμε τα παιδιά που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη και να τα μεταφέρουμε στην Πάτρα. Όταν μεταφέραμε τα παιδιά τα υποδέχθηκαν και τα φιλοξένησαν για ένα χρόνο και είμαστε υπόχρεοι σε αυτούς τους ανθρώπους που μας βοήθησαν, συμπλήρωσε.

Πηγή: ΚΥΠΕ

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Κύπρος: Τα επόμενα βήματα για την ενίσχυση του Σχεδίου «Αμάλθεια»

Κύπρος: Έτοιμο προς αναχώρηση και δεύτερο πλοίο με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα

Συνάντηση Χριστοδουλίδη - Ολγκίν: Δέσμευση για εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό