Σύριοι επιζήσαντες βασανιστηρίων αναζητούν δικαιοσύνη στην Ευρώπη

Σύριοι επιζήσαντες βασανιστηρίων αναζητούν δικαιοσύνη στην Ευρώπη
Από Hans von der Brelie
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Σύριοι μιλούν για τα βασανιστήρια που υπέστησαν στη χώρα τους και αναζητούν την τιμωρία των βασανιστών τους �

«Είχαν δέσει τα χέρια μου με σιδερένιες αλυσίδες. Με κρέμασαν από μια σιδερένια ράβδο από το ταβάνι, έτσι ώστε τα πόδια μου να είναι δύο εκατοστά πάνω από το έδαφος» αναφέρει ο Αμπού Φιράς, θύμα βασανιστηρίων στη Συρία.

«Με κρέμασαν στο ταβάνι. Με χτυπούσαν με μια σιδερόβεργα» αναφέρει ο Αμπντούλ Καρίμ Ριχάουι, θύμα βασανιστηρίων στη Συρία.

«Το δάχτυλό μου, είχα την αίσθηση, ότι είχε παραμορφωθεί. Αισθανόμουν τα χέρια μου να έχουν μακρύνει, γιατί οι ώμοι μου είχαν βγει από τη θέση τους. Κοίταξα και είδα τα χέρια μου πολύ μακριά» υπογραμμίζει ο Γιαζάν Αγουάντ, θύμα βασανιστηρίων στη Συρία.

Μερικές φορές, όταν υπάρχει έντονη συναισθηματική φόρτιση, η δικηγόρος Νάχλα Οσμάν πηγαίνει με τους πελάτες της μια βόλτα δίπλα στον ποταμό Μάιν.

Η Οσμάν γεννήθηκε στην Γερμανία. Οι γονείς της είναι από το Χαλέπι της Συρίας. Βοηθά συμπατριώτες της που έχουν πέσει θύματα βασανιστηρίων, συντάσσοντας μηνύσεις που στηρίζονται στην αρχή της οικουμενικής δικαιοδοσίας. Μαζί με τον αδελφό της έχουν ένα δικηγορικό γραφείο στο Ρίσελχαϊμ.

Insiders: Torture in Syrian prisons - Part 1Η Οσμάν έχει συντάξει εκατοντάδες αναφορές για βασανιστήρια στη Συρία, μέσα από καταθέσεις που τις έδωσαν θύματα βασανισμού, που βρίσκονται πλέον στη Γερμανία. Είναι σαφές ότι συνεχίζουν να γίνονται βασανιστήρια σε μαζική κλίμακα στις φυλακές της Συρίας.

Γιατί όμως μόνο μερικοί αποφάσισαν να πάνε στο δικαστήριο;

«Πολλοί Σύριοι στην Γερμανία περιμένουν την επανένωση της οικογένειάς τους. Εάν μέλη της οικογένειάς τους είναι ακόμη στη Συρία, αυτοί που βρίσκονται στη Γερμανία φοβούνται να πάνε στα γερμανικά δικαστήρια. Εάν αναλάβουν νομική δράση ενάντια στους βασανιστές τους, τότε το συριακό καθεστώς θα φυλακίσει ή θα σκοτώσει τους συγγενείς τους» εξηγεί η Νάχλα Οσμάν.

Στο δικηγορικό γραφείο της Οσμάν, συναντούμε δύο ανθρώπους που επιβίωσαν από τα βασανιστήρια στις φυλακές της Συρίας: τον Αμπντούλ Καρίμ Ριχάουι, ιδρυτή της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Συρία και έναν ακτιβιστή από την Δαμασκό, ο οποίος δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Θα τον αποκαλούμε Αμπού Φιράς. Μιλάει για πρώτη φορά:

«Είχαν ένα ηλεκτρικό εργαλείο. Μου έβαζαν ηλεκτρικά καλώδια στις πατούσες μου, κάτω από τα χέρια μου και στους αντίχειρές μου. Μπορείτε να δείτε ακόμη και σήμερα τα σημάδια από αυτά που μου έκαναν στα δάχτυλά μου. Άνοιγαν και έκλειναν το ηλεκτρικό ρεύμα, ξανά και ξανά».

Ο Αμπού Φιράς θέλει να προσφύγει στα γερμανικά δικαστήρια και να ζητήσει τη σύλληψη των υψηλά ιστάμενων Σύριων αξιωματούχων, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τα βασανιστήρια που του έκαναν:

«Με βασάνισαν με τη μέθοδο του λάστιχου του αυτοκινήτου. Πίεσαν το σώμα μου και τα λυγισμένα χέρια μου να μπουν μέσα στο λάστιχο μέχρι τα γόνατα. Έτσι ώστε να μην μπορώ να κινηθώ. Με χτυπούσαν με ένα είδος σιδερένιας ζώνης, που ήταν πολύ χοντρή. Μετά τα πρώτα δύο χτυπήματα, το σώμα μου είχε παραλύσει. Ήλπιζα ότι θα έβλεπα ξανά την γυναίκα μου που ήταν έγκυος στον γιο μας. Είναι δυνατή η συμφιλίωση με όλες τις σεχταριστικές ομάδες στη Συρία. Αλλά όχι με αυτό το εγκληματικό καθεστώς».

Ο Αμπντούλ Καρίμ Ριχάουι μας προσκαλεί στο μικρό δωμάτιο του ξενοδοχείου που μένει τα τελευταία δύο χρόνια. Μας δείχνει τις αποδείξεις που έχει συγκεντρώσει με τη βοήθεια του δικτύου ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τη δράση των βασανιστών στη Συρία. Έχει ταυτοποιήσει βασανιστές, που ζουν πλέον στη Γερμανία:

«Υπάρχουν πολλοί. Αρκετοί που βασάνιζαν. Έχουν διαπράξει πολλά εγκλήματα. Γι’ αυτό το λόγο ζητάμε από τις γερμανικές αρχές να αναλάβουν δράση. Έχουμε κάνει μια λίστα με τους δολοφόνους αυτούς. Μέχρι τώρα έχουμε κάνει έξι λίστες και τις έχουμε παραδώσει στη γερμανική κυβέρνηση.

Υπάρχουν τουλάχιστον 7.000 εγκληματίες πολέμου από την Συρία σε όλη την Ευρώπη. Η πλειοψηφία τους ζει στη Γερμανία. Έφτασαν μετά τη μαζική άφιξη προσφύγων το 2015. Αυτό που με θυμώνει επίσης είναι ότι περνούν τέλεια στη Γερμανία. Απολαμβάνουν όλα τα οφέλη του νόμου και είναι εγκληματίες πολέμου».

Η μονάδα εγκλημάτων πολέμου του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Γραφείου Έρευνας Εγκλημάτων εξήγησε στο Euronews ότι έχουν 4300 στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει από σύριους και ιρακινούς μάρτυρες. Έχουν οδηγήσει σε έρευνες για 43 άτομα. Λείπουν όμως οι αδιάσειστες αποδείξεις.

«Τα βασανιστήρια στην Συρία γίνονται σε καθημερινή βάση και είναι πολύ συστηματικά. Το αφύσικο είναι να σε στείλουν στη φυλακή και κανείς μην σε βασανίσει. Με χτυπούσαν με καλώδια, με τα χέρια τους. Μου έριχναν κλωτσιές. Όταν μας πήγαιναν τουαλέτα, έπρεπε να περάσουμε πάνω από τους νεκρούς που στοιβάζονταν στο πάτωμα. Ήταν τρομερό.

Όλη τη νύχτα ακούγαμε τις φωνές των ανθρώπων που ούρλιαζαν, που ικέτευαν και φώναζαν από τα βασανιστήρια. Άκουγα τη φωνή ενός παιδιού. Ήταν 14 ή 16 ετών. Έψαχνε τον πατέρα του. Σας παρακαλώ, φώναζε, θέλω τον πατέρα μου» αναφέρει ο Αμπντούλ Καρίμ Ριχάουι.

Κατευθυνόμαστε βόρεια, στο Βερολίνο. Ο Σύριος καλλιτέχνης Χαμίντ Σουλεϊμάν μας υποδέχεται στο στούντιό του στο Βερολίνο. Έχει περάσει αρκετό καιρό στις φυλακές της χώρας του. Αφού απελευθερώθηκε, ζήτησε άσυλο στο Παρίσι. Σήμερα, ζει ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία. Ο Σουλεϊμάν είναι ο συγγραφέας του κόμικ «Το Νοσοκομείο της Ελευθερίας», που έχει να κάνει με την αρχή του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Το κόμικ είναι αφιερωμένο στον φίλο του, Χουσάμ, που πέθανε, κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων:

«Ζήσαμε μαζί την αρχή της αραβικής άνοιξης. Μοιραστήκαμε το όνειρο για ελευθερία σε μια χώρα που θα ήταν καλύτερη. Εγκατέλειψα τη Συρία. Ο Χουσάμ ήταν κι αυτός έτοιμος να φύγει. Αλλά τον συνέλαβαν και τον σκότωσαν στη φυλακή. Πέντε μέρες αργότερα, κάλεσαν τη μάνα του να έρθει για να πάρει το νεκρό κορμί του. Εγώ επιβίωσα. Οι άλλοι πέθαναν. Πρέπει να μεταφέρω το λόγο τους. Είναι πλέον δική μου ευθύνη.

Σκέφτηκα πολύ για το πώς θα παρουσιάσω τη βία σ’ αυτό το έργο, γιατί υπάρχουν πολλοί που θα πουν: “εντάξει. Δεν ήσουν υποχρεωμένος να δείξεις το αίμα και όλη αυτή τη βία για να μιλήσεις για την κατάσταση στην Συρία”. Και την ίδια στιγμή εγώ απαντάω: “Εντάξει. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα“».

Insiders: Torture in Syrian prisons - Part 2Συναντήσαμε τον Ανγουάρ αλ-Μπούνι, έναν γνωστό δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Σύριων και τον Γιαζάν Αγουάντ, έναν ακτιβιστή από τη Δαμασκό. Και οι δύο κατάφεραν να επιβιώσουν από τα βασανιστήρια. Ο προορισμός είναι το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Συνταγματικά και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα., ένας οργανισμός που εντοπίζει τους εγκληματίες πολέμου σε όλο τον κόσμο.

Το έργο του Χαμίντ Σουλεϊμάν παρουσιάζεται στα κεντρικά γραφεία του οργανισμού. Με τη βοήθεια της Λίλι Κάτερ, ο Ανγουάρ και ο Γιαζάν συμπληρώνουν τα απαραίτητα έγγραφα για τον Γερμανό Ομοσπονδιακό Εισαγγελέα. Θέλουν να συλλάβουν τα μεγάλα κεφάλια, αυτούς που δίνουν τις διαταγές.

Ερώτηση Euronews:

Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Τι θα συμβεί τον επόμενο χρόνο, όσον αφορά αυτή την υπόθεση;

«Σε σχέση με αυτές τις συγκεκριμένες έρευνες, ελπίζουμε να έχουμε εντάλματα σύλληψης από το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο. Μετά από τα γερμανικά εντάλματα σύλληψης, ελπίζουμε να βγουν ευρωπαϊκά και διεθνή εντάλματα σύλληψης ενάντια σ’ αυτά τα άτομα» εξηγεί η Αλεξάντρα Λίλι Κάτερ, νομική σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τα Συνταγματικά και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Insiders: Torture in Syrian prisons - Part 3«Εγώ, προσωπικά, συνάντησα τον επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Συρίας και του είπα για τα βασανιστήρια. Γνωρίζει. Γιατί ήμουν υπό κράτηση. Αυτός με είχε υπό κράτηση» αναφέρει ο δικηγόρος Ανγουάρ Αλ-Μπούνι.

Ο Ο Γιαζάν Αγουάντ είναι ο μάρτυρας κλειδί νούμερο 24 για τον Ομοσπονδιακό Εισαγγελέα της Γερμανίας. Είναι ένας από τους ελάχιστους που επέζησαν και θέλει να μιλήσει δημόσια για ό,τι πέρασε.

Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης οργάνωνε τις διαδηλώσεις της νεολαίας. Τον Νοέμβριο του 2011, συνελήφθη και βασανίστηκε τόσο άσχημα, ώστε άρχισε να ομολογεί εγκλήματα, που δεν είχε ποτέ διαπράξει. Όπως για παράδειγμα ότι δολοφόνησε τον πρωθυπουργό του Λιβάνου:

«Είπα στον βασανιστή μου: “Θα ομολογήσω οτιδήποτε. Θα καταθέσω ακόμη και ενάντια στη μάνα μου”. Αυτός απάντησε: “Θα την φέρουμε εδώ και θα δούμε”.

Έφυγε και μετά από 15-30 λεπτά, γύρισε και μου είπε: “Έφερα τη μάνα σου για να τη βασανίσω”. Αλλά ήξερα ότι έλεγε ψέμματα. Άρχισα να φωνάζω: “Αυτή είναι η μάνα μου”. Μου έριξε μπουνιά στο πρόσωπο.

Ο βασανιστής μου είπε: “Εντάξει θα δεις τι θα κάνουμε στη μάνα σου”. Αλλά ήμουν με δεμένα τα μάτια. Η ψυχολογική πίεση που αισθανόμουν, ήταν τεράστια. Κατέρρευσα, γιατί ήξερα ότι κακοποιούσαν αθώες γυναίκες. Δεν ήξερα ποια ήταν αυτή, που κρατούσαν. Ίσως μια από τις κρατούμενες στο κέντρο Γιαγουιέ.

Την έφεραν. Ήταν μέσα στο κελί. Ήταν προφανές ότι δύο άνδρες την βασάνιζαν ή τη βίαζαν, γιατί αναγνώριζα διαφορετικές φωνές. Κατέρρευσα εντελώς. Είπα στον βασανιστή: “Παραδέχομαι οτιδήποτε θέλετε, αλλά σταματείστε να την βασανίζετε, να τη βιάζετε”. Μου είπε: “Τα παιδιά δεν έχουν τελειώσει ακόμη μαζί της”.

Πριν βασάνιζαν άλλους κρατούμενους. Αλλά μετά 5-6 από αυτούς ήρθαν και με βασάνιζαν όλοι μαζί. Συνεχώς. Νόμιζα ότι είχα ήδη πεθάνει. Αυτοί προσποιούνταν ότι εγώ τους χτυπούσα. Αλλά πώς μπορεί ένας γυμνός άνδρας να επιτεθεί στους βασανιστές του; Μου έλεγαν: “Νομίζεις ότι είσαι άνδρας; Θα σου δείξουμε ότι είσαι γυναίκα”.

Συνέχισαν να με χτυπούν. Αυτός που με χτυπούσε με το πίσω μέρος του όπλου, ξαφνικά γύρισε το όπλο και έβαλε την κάννη του με βία στον πρωκτό μου. Όταν την έβγαλε, το σιδερένιο μέρος της κάννης είχε καταστρέψει τον πρωκτό μου».

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης δεν μπορεί να ασκήσει δίωξη ενάντια σε Σύρους αξιωματούχους, γιατί η Ρωσία και η Κίνα έβαλαν βέτο. Αλλά η Γερμανία και μερικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν την αρχή της παγκόσμιας δικαιοσύνης ή οικουμενικής δικαιοδοσίας. Έχουν αρχίσει την έρευνα για αυτά τα εγκλήματα σε εθνικό επίπεδο.

«Το πρώτο μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε στους δολοφόνους και τους εγκληματίες στη Συρία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο είναι ότι η εποχή της ατιμωρησίας τελείωσε. Η ατιμωρησία δεν επιτρέπεται πλέον, πουθενά. Προσέξτε! Η δικαιοσύνη σας περιμένει! Χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει Συρία. Καμιά χώρα του κόσμου δεν μπορεί να υπάρξει, χωρίς δικαιοσύνη» υπογραμμίζει ο δικηγόρος Ανγουάρ Αλ-Μπούνι.

Ο Αλ Μπούνι φεύγει για να προλάβει το αεροπλάνο του. Έχει μερικά σημαντικά ραντεβού με αξιωματούχους της Κομισιόν, αλλά και της βελγικής κυβέρνησης στις Βρυξέλλες. Θέλει να τους πείσει να χρησιμοποιήσουν κι αυτοί την αρχή της οικουμενικής δικαιοδοσίας για να τιμωρηθούν όλοι οι βασανιστές της Συρίας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους