Το νέο νομοθετικό πλαίσιο που προτείνει η Ε.Ε. για την εργασία

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο που προτείνει η Ε.Ε. για την εργασία
Πνευματικά Δικαιώματα 
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η Ε.Ε. προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο προστασίας για τους εργαζόμενους και να ρυθμίσει τις νέες μορφές εργασίας που προέκυψαν με την οικονομική κρίση

Μία στις τέσσερις συμβάσεις εργασίας στην Ευρώπη είναι μερικής απασχόλησης ή ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης, δημιουργώντας επισφαλείς και απρόβλεπτες συνθήκες εργασίας.

Αυτό σημαίνει ότι πολλοί από μας δεν ξέρουμε πότε και για πόσο καιρό θα δουλεύουμε. Ένα νέο νομικό πλαίσιο προτείνεται από την Ε.Ε. λοιπόν για να καλύψει αυτό το μεταβατικό τοπίο της εργασιακής κατάστασης στην Ευρώπη. Αυτό θα μπορούσε να καλύψει εργασιακά και νομικά 2-3 εκατομμύρια άτομα, από οδηγούς και εργαζόμενους στο σπίτι μέχρι αυτούς που δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Συνολικά 200 εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν πιο διαφανείς εργασιακές συνθήκες στο μέλλον, παρόλο που θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις των αυτοαπασχολούμενων και αυτών που δουλεύουν κάτω από 8 ώρες την εβδομάδα.

Γιατί χρειάζεται λοιπόν να ξαναδούμε το νομικό πλαίσιο; Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας έχουν αλλάξει ριζικά, μετά την οικονομική κρίση, δημιουργώντας ένα νέο αβέβαιο και ανασφαλές εργασιακό πλαίσιο σε όλη την Ευρώπη.

Το ισπανικό παράδειγμα

Στην Βαρκελώνη, η κοινωνιολόγος Μίριαμ Φέου δουλεύει στην Caritas, ένα διεθνή οργανισμό, που προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες επανένταξης. Πρόσφατα δημοσίευσε μια μελέτη για τις επισφαλείς θέσεις εργασίας στην περιοχή. Σύμφωνα με την Μίριαμ, περισσότερες από τις μισές συμβάσεις εργασίας σήμερα είναι για μια εβδομάδα ή για λιγότερο:

«Είμαστε σε μια κατάσταση, όπου έρχονται να μας συμβουλευτούν άνθρωποι που έχουν δουλειά. Αυτό αφορά άτομα που δουλεύουν χωρίς σύμβαση, άτομα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, άτομα που έχουν παρά τη θέλησή τους μερική απασχόληση, ή άτομα που εμείς αποκαλούμε «ψεύτικα αυτοπασχολούμενους».

Άνθρωποι με επισφαλείς θέσεις εργασίας, μισθούς πείνας και προσωρινές συμβάσεις είναι το καινούργιο σκηνικό στην Ισπανία, που δημιουργήθηκε από την τελευταία μεγάλη εργασιακή μεταρρύθμιση το 2012. Από αυτή προέκυψαν 1 εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας. Στην Ευρώπη, η Ισπανία είναι η δεύτερη χώρα που χρησιμοποιεί περισσότερο τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Ο Μαριάνο Αλαβές Μπουφόρν έχει κάνει υπό αυτό το καθεστώς πολλές δουλειές τα τελευταία χρόνια. Σήμερα έχει πλέον έναν κανονικό εργοδότη, αλλά συνεχίζει να ζει στην αβεβαιότητα:

«Δουλεύω εδώ και 9 μήνες, αλλά έχω πολύ άγχος, γιατί το σύστημα των συμβάσεων που μου κάνουν είναι με τον μήνα. Μέχρι το τέλος της σύμβασης, μέχρι το τελευταίο λεπτό, δεν ξέρω αν συνεχίσω τον επόμενο μήνα».

Εάν ο Μαριάνο βρήκε βοήθεια στην Caritas, για τις Las Kellys, η ενότητα σημαίνει δύναμη. Σήμερα αυτή η ένωση που έχουν κάνει οι καμαριέρες παρουσιάζει μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους, που αναδεικνύει τις σκληρές συνθήκες εργασίας τους. Όλες μαζί προσπαθούν να ενθαρρύνουν τις εργαζόμενες να υποστηρίξουν η μία την άλλη και να αγωνιστούν για μεγαλύτερη σταθερότητα στη δουλειά τους. Η Καριό Αμάτ μας εξομολογείται ότι πολλές γυναίκες που δεν είναι στην Ένωσή τους, δουλεύουν υπό χειρότερες συνθήκες:

«Μερικές φορές τους προσφέρουν συμβάσεις για καθαρισμό με λιγότερα χρήματα από αυτά που παίρνουν οι καμαριέρες. Αντί των 25 δωματίων που έχουν οι καμαριέρες, αυτές έχουν 30 ή 35. Πληρώνονται με 1,5-2,5 Ευρώ».

Είναι ένα ζήτημα που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι αλλά και επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη. Πώς μπορεί να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα σε ευέλικτες μορφές εργασίας και στην προστασία των εργαζομένων;

«Αν φέρεται παράνομα, δεν κοστίζει σήμερα πολλά στον εργοδότη. Μια μικρή διοικητική κύρωση που μεταφράζεται σε ένα μικρό πρόστιμο. Εάν έχουμε ένα κανονιστικό πλαίσιο, για το συγκεκριμένο χώρο, όπου όλοι οι όροι είναι ισότιμοι και ομοιογενείς, τότε ρυθμίζεται και το θέμα του ανταγωνισμού των εταιριών, καθώς και το ζήτημα των εργασιακών συνθηκών και των μισθών» επισημαίνει η Νούρια Γκιλγκάντο γραμματέας Πολιτικής του Συνδικάτου UGT.

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η Ε.Ε.

Σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο, η Ε.Ε. θα καθορίζει ποιος είναι εργαζόμενος σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε.

Από αυτό θα ωφεληθούν 2-3 εκατομμύρια εργαζόμενοι που πληρώνονται με voucher, δουλεύουν σε ψηφιακές πλατφόρμες, ή έχουν συμβάσεις μηδενικών ωρών, οι οποίοι δεν προστατεύονται από τους υπάρχοντες νόμους.

Εάν υιοθετηθεί το νέο πλαίσιο από τα κράτη μέλη, 5-31 εκατομμύρια άτομα θα έχουν το δικαίωμα πρόσβασης σε πληροφορίες για τη δουλειά τους γραπτά, ή μέσω mail από την πρώτη μέρα εργασίας τους.

Υπολογίζεται ότι 4-6 εκατομμύρια εργαζόμενοι θα έχουν νέα μίνιμουμ δικαιώματα, όπως το να γνωρίζουν τις ώρες εργασίας τους και μάλιστα εκ των προτέρων.

Προτείνεται μάλιστα η δοκιμαστική περίοδος εργασίας να μην υπερβαίνει τους 6 μήνες.

Οι εργαζόμενοι θα έχουν το δικαίωμα εργασίας και σε άλλους εργοδότες, και όταν ζητούν πιο σταθερό πλαίσιο εργασίας, να παίρνουν επίσημα γραπτώς τις απαντήσεις.

Και τέλος θα μπορούν να περνούν την υποχρεωτική εκπαίδευση, χωρίς το κόστος αυτό να αφαιρείται από το μισθό τους.

Συνέντευξη με τον Ισπανό Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου

Για να μάθουμε πώς οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν ένα λειτουργικό πλαίσιο με τους νέους νόμους, το Euronews συνάντησε τον Ισπανό Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου:

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Κύριε Κάλβετ Τσαμπόν, σας ζητήσαμε να φέρετε ένα αντικείμενο που να συμβολίζει τι χρειάζονται σήμερα όσοι έχουν επισφαλείς θέσεις εργασίας. Τι φέρατε;

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Έφερα ένα καπέλο. Γιατί το καπέλο είναι ένα σύμβολο προστασίας. Προστατεύει το κεφάλι αλλά και την ψυχή, όταν κυνηγούμε περισσότερη προστασία για κάθε είδους εργαζόμενο και θέλουμε να προστατέψουμε την αξιοπρέπειά του επίσης.

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Πώς θα ορίζατε τους εργαζόμενους, επειδή από ότι φαίνεται υπάρχει μεγάλη συζήτηση γι' αυτό το θέμα;

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Η ντιρεκτίβα στοχεύει να βοηθήσει ανθρώπους που δεν εργάζονται με την κανονική, ας πούμε, μορφή εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύουν λιγότερες ώρες, ή με πιο ευέλικτο ωράριο.

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Πώς θα βοηθήσει το καπέλο αυτούς τους εργαζόμενους;

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Φανταστείτε ότι έχουμε τις συμβάσεις μηδενικών ωρών. Οι εργοδότες δεν θα μπορούν να κρατούν τους εργαζόμενους μόνιμα σ' αυτό το καθεστώς. Θα ξέρουν πώς και για πόσο χρονικό διάστημα θα είναι. Θα έχουμε τον συμβιβασμό λοιπόν ότι θα ξέρουν τις ώρες που θα δουλεύουν.

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Αυτό μας φέρνει στο θέμα αν οι εταιρίες συμφωνήσουν με όλο αυτό, γιατί παραπονιούνται ότι αυτό το πλαίσιο θα δημιουργήσει περισσότερη γραφειοκρατία και μεγαλύτερο κόστος.

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Υπερασπίζουν το συμφέρον τους.

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Είναι όμως οι εργοδότες

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Ναι είναι οι εργοδότες. Θα τραβήξουν λίγο το σχοινί. Και ναι θα πουν ότι είναι δαπανηρό όλο αυτό. Όλοι λένε πάντα ότι η δημοκρατία είναι το πιο πολυδάπανο σύστημα στον κόσμο. Έχει όμως περισσότερα οφέλη από κάθε άλλο σύστημα. Σκέφτομαι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θα λάβουμε υπόψη τις δυσκολίες που θα έχουν και τη βοήθεια που θα χρειαστούν. Για τις μεγάλες εταιρίες, αυτά τα προστιθέμενα κόστη δεν θα είναι τίποτε άλλο από μια προσαρμογή αυτών που ήδη έχουν.

Μαϊτρέι Σιθαράμαν, Euronews:

Πώς θα δημιουργήσετε ένα ισότιμο πλαίσιο όρων που θα διασφαλίζει στο τέλος ότι θα προστατεύονται οι εργαζόμενοι;

Ενρίκε Κάλβετ Τσαμπόν, Ευρωβουλευτής:

Πρέπει, πρώτον, όλα βασικά εργασιακά δικαιώματα να είναι ξεκάθαρα διατυπωμένα, ώστε να μην υπάρχει σύγχυση. Δεύτερον, πρέπει να ενισχύσουμε και να εφαρμόσουμε αυτούς τους νόμους. Σ' αυτό είναι κομβικός ο ρόλος των συνδικάτων και των επιθεωρητών εργασίας. Το τρίτο έχει να κάνει με τη διαπραγμάτευση: πρέπει να ενισχυθεί ο κοινωνικός διάλογος γι' αυτούς τους νέους τομείς. Είναι μια μεγάλη διαδικασία. Δεν περιμένω μεγάλες διαφορές μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ίσως αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τον Βορρά και τον Νότο στην Ευρώπη, γιατί η αγορά εργασίας είναι πολύ διαφορετική. Ο ρόλος των συνδικάτων είναι επίσης πολύ διαφορετικός. Αλλά έχουμε δρόμο. Ο κόσμος άλλωστε δεν φτιάχτηκε σε μια μέρα.

Real Economy | New Workers Rights

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Πώς ο ευρωπαϊκός Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας επηρεάζει την ελληνική οικονομία;

Πόσο αποτελεσματικός είναι ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας: Το παράδειγμα της Πορτογαλίας

Επείγουσα ανάγκη στην Ε.Ε. για την προστασία εργαζομένων από τον αμίαντο