Φιλοξενεί 6 μετανάστες αφρικανικής καταγωγής
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΚατευθυνόμαστε στο Καμαλό, μία κωμόπολη 2.000 κατοίκων Ο Αντόνιο κι Νικολέτα πριν από 3 χρόνια αποφάσισαν να φιλοξενήσουν 6 μετανάστες αφρικανικής καταγωγής. Είναι λίγο μεγαλύτεροι από 20 ετών όσο και οι 4 γιοί τους. Η δράση τους τους απέφερε το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη.
«Σαϊού, Μοχάμεντ, Μπραΐμα, Σιάκα, Τιντζά, Σαϊντ. Αυτά είναι τα ονόματα των 6 μεταναστών αφρικανικής καταγωγής, που ξεκίνησαν μία νέα ζωή στο σπίτι, που βρίσκεται πίσω μου, πριν τρία χρόνια. Όλοι τους επεβίωσαν από τον επικίνδυνο διάπλου, της Μεσογείου. Η οικογένεια Καλό δεν τους παρείχε απλά μία στέγη, αλλά επίσης τα εφόδια να μπορέσουν να ενσωματωθούν στην κοινωνία. Σήμερα όλοι τους έχουν μία δουλειά. Ας πάμε μέσα όμως να μάθουμε περισσότερα», μεταδίδει η Τζιόρτζια Ορλάντι, απεσταλμένη του Euronews.
Το μοντέλο φιλοξενίας, γνωστό ως 6+6x6 αφορά σε 6 μετανάστες ανά 5.000 κατοίκους και ούτω καθ’ εξής, διότι η ομάδα των επαγγελματιών, που έχει προσληφθεί για να τους φροντίζουν, από τον γιατρό και τον ψυχολόγο μέχρι τον δάσκαλο μπορούν να εξυπηρετήσουν έως και 6 ομάδες. Σε μία περίοδο κατά την οποίαν οι μεταναστευτικές πολιτικές διχάζουν τις χώρες της Ε.Ε. το συγκεκριμένο σύστημα επαινέθηκε ως ενισχυτικό του διαλόγου μεταξύ των λαών.
«Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα ζούσα σε μία ιταλική οικογένεια. Κερδίσαμε το βραβείο ακριβώς διότι θεωρούσαν όλοι ότι θα ήταν αδύνατο. Εμείς εν αντιθέσει δείξαμε ότι θα ήταν δυνατόν» επισημαίνει ο Σιάκα.
Σήμερα ο το ζεύγος Καλό, που είναι και οι δύο δάσκαλοι, ζουν σε οίκημα της εκκλησίας του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στο Τρεβίζο. Τους πρώτους μήνες το πρόγραμμα χρηματοδοτείτο με ευρωπαϊκά κι εθνικά κονδύλια, που διαχειριζόταν τοπική ΜΚΟ.
«Μας είναι πολύ δύσκολο να σιωπήσουμε την συνείδησή μας. Είναι αστική και θρησκευτική συνείδηση. Μία ημέρα, στις 18 Απριλίου 2015, όταν πολλοί μετανάστες πνίγηκαν στην θάλασσα αισθανθήκαμε ανίσχυροι. Ακούσαμε αυτήν την εσωτερική φωνή να μας λέει: Πρέπει να κάνουμε κάτι», αναφέρει ο Αντόνιο Καλό.
«Τα πρώτα μας δείπνα ήταν γεμάτα συναισθήματα. Τα παιδιά ήταν τόσο χαρούμενα που τα καλωσόρισε μία οικογένεια, μια μητέρα κι ένας πατέρας, όπως μας αποκαλούσαν από την αρχή», λέει η Νικολέτα Φεράρα, σύζυγος του Αντόνιο Καλό.
Παρά το ότι το Βένετο είναι μία από τις περιοχές υψηλού αριθμού αλλοδαπών με περίπου 90.000 να ζουν εκεί, στο Τρεβίζο δύσκολα θα βρει κανείς εγκαταστάσεις φιλοξενίας μεταναστών. Η κοινωνική ενσωμάτωση είναι δύσκολη λόγω πολιτικών επιλογών.
«Πάρα πολλές φορές τα ζητήματα παράτυπης μετανάστευσης έχουν αντιμετωπιστεί με προκαταλήψεις. Νομίζω ότι ο μοναδικός τρόπος να το διαχειριστούμε είναι απλά ο καθένας να κάνει την δουλειά του. Είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είτε σε εθνικό ή σε τοπικό επίπεδο, κι εννοώ τους δήμους, ανεξαρτήτως όμως πολιτικών πεποιθήσεων» επισημαίνει ο Τζιοβάνι Μανίλντο, πρώην δήμαρχος Τρεβίζο.
Στο Βένετο το μοντέλο της οικογενείας Καλό κλήθηκε να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις επικρίσεις της τοπικής κοινωνίας, αλλά επίσης κι εκείνους με διαφορετική σκέψη, ειδικά εντός της Λέγκς, ενός κόμματος καθαρά αντιμεταναστευτικού.
Πρώτο στις τελευταίες εκλογές στην περιοχή, έχοντας ήδη εκλέξει και δικό της δήμαρχο.
«Εδώ έχουμε φρικτά παραδείγματα: κατάμεστους κοιτώνες και κάποιος να χρησιμοποιεί την κατάσταση ως μορφή επιχείρησης. Οι δήμοι έχουν να κοιτάξουν ήδη τα δικά τους προβλήματα. Δεν μπορούμε να τους ζητάμε να αντιμετωπίσουν ζητήματα που δημιουργούν ανισότητες μεταξύ των πολιτών», λέει ο Ρομπέρτο Τσιαμπέτι, Πρόεδρος της περιφερειακής διοίκησης Βένετο.
Σύμφωνα με τον Ντόν Μπαράτο, διευθυντή του προγράμματος για τους μετανάστες και πρόεδρος του ετήσιου Φεστιβάλ Τζιαβέρα, που στοχεύει στην ανάπτυξη του διαλόγου μεταξύ των πολιτών, οι μετανάστες είναι μία πηγή. Ειδικά από την στιγμή, που η περιοχή υποφέρει δημογραφικά.
«Εδώ στο Τρεβίζο ζουν 90.000 αλλοδαποί πολίτες. Αναρωτιόμαστε γιατί δεν μιλάμε για εκείνους, αλλά περισσότερο για τους 2.000 μετανάστες, τους οποίους καλωσορίσαμε προσωρινά αναμένοντας τα αιτήματα ασύλου τους», τονίζει ο Ντον Μπαράτο.