Μοσούλη: Προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της, μετά τον πόλεμο

Σε συνεργασία με The European Commission
Μοσούλη: Προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της, μετά τον πόλεμο
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ένα χρόνο μετά την ανακατάληψη της πόλης από τις ιρακινές δυνάμεις, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στις 10 Ιουλίου 2017, η ιρακινή κυβέρνηση ανήγγειλε την απελευθέρωση της Μοσούλης, μετά από εννιά μήνες πολέμου. Στο πλευρό της στον πόλεμο με τον ISIS, ήταν ένας συνασπισμός δυνάμεων της Δύσης και των Κούρδων, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι τζιχαντιστές είχαν τον έλεγχο της πόλης για τρία χρόνια.

Ο αριθμός των νεκρών δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια: κυμαίνεται από 9.000-11.000 άτομα. Οι ντόπιοι θεωρούν πολύ μικρό αυτόν τον αριθμό. Σχεδόν δύο εκατομμύρια πολίτες είναι ακόμη εκτοπισμένοι σε όλο το Ιράκ, ενώ ο αριθμός όσων έχουν επιστρέψει στις εστίες τους φτάνει σχεδόν τα 4 εκατομμύρια.

Σήμερα, φαίνεται σαν ο πόλεμος μόλις να τελείωσε στην Μοσούλη. Ένα χρόνο μετά την πτώση του ISIS, στα χαλάσματα υπάρχουν σοροί ανθρώπων αλλά και υλικά πολέμου που δεν έχουν εκραγεί. Υπάρχουν 8 εκατομμύρια τόνοι εκρηκτικών κάτω από τα συντρίμμια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Μόλις 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης έχουν καθαριστεί στην Μοσούλη, σ' αυτόν τον πρώτο χρόνο. 800.000 κάτοικοι της πόλης έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους. Υπάρχουν και αυτοί που δεν έφυγαν ποτέ. Όπως ο Αντίλ Αμπντούλ Γκάνι, ο οποίος μας διηγείται την ιστορία του:

«Μόλις άνοιξα την πόρτα με τα παιδιά μου, έγινε η έκρηξη. Έχασα τις αισθήσεις μου. Η κόρη μου πέθανε στο νοσοκομείο και ο γιος μου καθ' οδόν».

Το αγόρι του ήταν 3 χρονών και το κορίτσι 11. Η άλλη του κόρη η Νάντα επέζησε, αλλά έχασε το πόδι της. Το ίδιο και ο πατέρας της, που ήταν ταξιτζής. Το ταξί του έχει πλέον καταστραφεί. Είναι πολύ δύσκολο να ξαναφτιάξει τη ζωή του και να βρει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.

Ο Αντίλ και η Νάντα είναι ανάμεσα στους 7.000 ασθενείς που από το 2014, έχουν δεχτεί βοήθεια και έχουν συνεδρίες αποκατάστασης από την ΜΚΟ Handicap International. Η οργάνωση που χρηματοδοτείται από το Τμήμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ε.Ε., τους προετοίμασε για να αποκτήσουν ένα προσθετικό άκρο. Επειδή ο οργανισμός και των δύο αντέδρασε σ' αυτό, χρειάστηκαν επιπλέον συνεδρίες αποκατάστασης.

«Έχουμε διαφόρων ειδών ασθενείς. Έχουμε κατάγματα, ακρωτηριασμούς, εγκαύματα, τραυματισμούς στην σπονδυλική στήλη, εξαιτίας των βομβαρδισμών. Έχουμε μετά δύο τρόπους δράσης για τον ασθενή, πριν την τοποθέτηση και μετά την τοποθέτηση. Μετά την τοποθέτηση, εξετάζουμε τον ασθενή τρεις φορές, για να είμαστε σίγουροι ότι το μέλος ταιριάζει ή όχι» αναφέρει ο Χαλίντ Αμπντούλ Ραχμάν, φυσικοθεραπευτής της ΜΚΟ Handicap International.

Μετά το τέλος των πολεμικών επιχειρήσεων στην Μοσούλη και στις γύρω περιοχές, το Ιράκ μπήκε σε μια νέα φάση ανθρωπιστικής κρίσης. Τα ζητήματα που απασχολούν την Ε.Ε. που έχει ενεργή παρουσία στην περιοχή είναι η προστασία των πολιτών και η αποκατάσταση όσων αντιμετωπίζουν σοβαρά ιατρικά προβλήματα. Ποιο είναι το ανθρωπιστικό κόστος από τη σύγκρουση στη Μοσούλη;

«Το μέγεθος της καταστροφής που είναι ακόμη ορατό στην δυτική πλευρά της πόλης, αποτυπώνει το τεράστιο ανθρώπινο κόστος της μάχης. Κατά τη διάρκειά της, 14.000 πολίτες τραυματίστηκαν, από τους οποίους το 32% ήταν παιδιά κάτω των πέντε ετών. Παρόλο που είμαστε ένα έτος μετά το τέλος των εχθροπραξιών, υπολογίζουμε ότι 4.000 άτομα έχουν ανάγκη φροντίδας αποκατάστασης» επισημαίνει ο Λουίτζι Παντόλφι από το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ε.Ε.

Σε μια πόλη όπου το υγειονομικό σύστημα είναι ακόμη κατεστραμμένο, η ΜΚΟ Handicap international και η ιταλική ΜΚΟ Emergency βοηθούν στην αποκατάσταση των τραυματιών. Ο Αντίλ Χαλίντ Μπασίρ είναι ακρωτηριασμένος στο χέρι:

«Στις 3 Μαρτίου 2017, ενώ προσπαθούσα να ξεφύγω, συνάντησα τζιχαντιστές στο δρόμο μου. Με συνέλαβαν. Αν τους έλεγα ότι ήθελα να το σκάσω θα με σκότωναν. Τους είπα λοιπόν ότι ήμουν εκεί για να πάρω λίγο σιτάρι για να ταΐσω την οικογένειά μου. Δέκα μέρες αργότερα, μου έκοψαν το χέρι. Μάζεψαν κόσμο, αναγγέλλοντας από τα μεγάφωνα ότι είχαν συλλάβει τρεις κλέφτες. Πήραν το μαχαίρι του χασάπη και μου έκοψαν το χέρι».

Ο Αντίλ δέχεται το τελευταίο προγραμματισμένο ιατρικό ραντεβού στο σπίτι του, πριν πάει στο Κέντρο Προσθετικής και Κοινωνικής Επανένταξης στην Σουλεϊμανίγια. Ο φυσικοθεραπευτής ελέγχει αν υπάρχει πρήξιμο και αν το χέρι μπορεί να κάνει όλες τις κινήσεις. Ο Αντίλ θα δεχτεί ένα προσθετικό μέλος στο Ανατολικό Ιράκ και εμείς θα τον ακολουθήσουμε.

Στο δρόμο από την Μοσούλη, προς την Σουλεϊμανίγια, μια εξάωρη διαδρομή με το αυτοκίνητο, μπορεί κανείς να δει το μέγεθος της καταστροφής. Υπάρχουν χαρακώματα, εκρηκτικά και κατεστραμμένα οχήματα, αλλά και ζώνες με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Η ΜΚΟ Norwegian People’s Aid, που χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. ερευνά περιοχές που είναι ύποπτες ή θεωρούνται υψηλού κινδύνου και τις καθαρίζει από νάρκες και εκρηκτικά υλικά. 12.000 τετραγωνικά μέτρα έχουν καθαριστεί γύρω από το χωριό Μπαντάνα.

Το επίπεδο της μόλυνσης διαφόρων περιοχών του Ιράκ είναι άγνωστο. Θα χρειαστούν χρόνια για να καθαριστεί όλη η χώρα. Από την απελευθέρωση της Μοσούλης, περίπου 200 άτομα έχουν σκοτωθεί ή έχουν τραυματιστεί από την έκρηξη αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών.

«Ο ISIS ανέπτυξε διάφορους τύπους αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών. Μερικοί είναι ιδιαίτερα περίπλοκοι. Αυτοί που έχουμε εδώ στην περιοχή της Μοσούλης είναι σύνθετοι, γιατί χρησιμοποιούν στοιχεία, όπως το να μην σου επιτρέπουν να κόψεις τα καλώδια. Αν το κάνεις, πυροδοτείς τον μηχανισμό. Χρησιμοποιούσαν επίσης ένα ειδικό καλώδιο, που είναι πολύ λεπτό και πολύ δύσκολο να το δεις. Είναι τόσο λεπτό με μικροσκοπικές επαφές. Όταν πιεστούν, ενεργοποιούν τον μηχανισμό» εξηγεί ο Κρίστιαν Ράμσντεν, από την ΜΚΟ Norwegian People’s Aid.

Η ΜΚΟ Emergency έφτιαξε στην Σουλεϊμανίγια ένα κέντρο αποκατάστασης το 1998. Το έκανε γιατί η περιοχή είχε υποφέρει πολύ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου το 1991 και της εισβολής στο Ιράκ το 2003. Σήμερα φτάνουν εδώ ασθενείς από όλο το Ιράκ, αλλά και το Ιράν και τη Συρία. Ο αριθμός τους αγγίζει τους 5.500. Εδώ ο Αντίλ θα κάνει την επέμβαση για το προσθετικό του χέρι.

Οι τεχνίτες θα γεμίσουν ένα καλούπι με γύψο για να δημιουργήσουν ένα θετικό εκμαγείο, που θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για το σχηματισμό του χεριού. Το 60% των ασθενών που έρχονται εδώ έχουν υποστεί ακρωτηριασμό κάτω από το γόνατο. Μόνο το 3%, όπως ο Αντίλ, έχει θέμα με τα πάνω άκρα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κάθε τεχνίτης παράγει τρία προσθετικά μέλη την εβδομάδα, ανάλογα με το πόσο πολύπλοκη είναι η κάθε περίπτωση. Ο Αντίλ πήρε το καινούργιο του χέρι, μόλις σε πέντε ημέρες. Όπως και η πόλη καταγωγής του η Μοσούλη, θα χρειαστεί καιρό να αναρρώσει.

...
Κοινοποιήστε το άρθρο

Σχετικές ειδήσεις

Μοσούλη: Δύο χρόνια μετά