Το αριστούργημα του αμερικανού συνθέτη ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Κιθ Γουόρνερ
Μια υπέροχη όπερα 1200 θέσεων χτισμένη στο Ανατολικό Σάσεξ. Την έφτιαξε το 1934 ο Τζον Κρίστι και σύντομα έγινε το αγαπημένο μέρος, όλων όσων λατρεύουν την όπερα και τα έργα της. Φιλοξενεί το περίφημο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Γκλάιντεμπορν που συγκεντρώνει όχι μόνο Βρετανούς, αλλά και επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Στις πιο αξιοσημείωτες παραστάσεις του φετινού προγράμματος, το ανέβασμα από τον Κιθ Γουόρνερ, της τρίπρακτης όπερας «Βανέσσα» του Σάμιουελ Μπάρμπερ. Το έργο έκανε πρεμιέρα πριν ακριβώς 60 χρόνια στη Νέα Υόρκη. Το λιμπρέτο υπογράφει ο Τζιάν Κάρλο Μενότι.
«Είναι μια σύνθεση που θα μπορούσε να παιχτεί όχι ως μιούζικαλ, αλλά ως κανονικό έργο. Διαθέτει αυτή την καταπληκτική οπερατική μουσική και πραγματικά σαγηνεύει το κοινό, χάρις στη σκοτεινή, μυστηριώδη υπόθεση που έχει» επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Ένα σπίτι που έχει παγώσει στον χρόνο. Η Βανέσσα περιμένει την άφιξη του Ανατόλ, που ήταν εραστής της, πριν από είκοσι χρόνια. Έχει καλύψει όλα τα έπιπλα του σπιτιού της περιμένοντας τον αγαπημένο της. Αρνείται να δεχτεί ότι έχει μεγαλώσει. Την ομώνυμη ηρωίδα ερμηνεύει η Βρετανίδα σοπράνο Έμα Μπελ:
«Σκεφτείτε να περιμένεις κάποιον 20 χρόνια και αυτός να είναι έτοιμος να περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου από λεπτό σε λεπτό. Γι' αυτό είναι πάρα πολύ εύθραυστη».
Στο ανέβασμα του Κιθ Γουόρνερ πρωταγωνιστούν τεράστιοι καθρέφτες που καταγράφουν όλες τις κινήσεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων:
«Υπάρχουν συνεχείς αντανακλάσεις. Υπάρχουν απίστευτα πράγματα που μπορείς να δεις σε αυτούς τους καθρέφτες. Μπορείς να δεις τον εαυτό σου τώρα, αλλά και να σκεφτείς μέσα στον καθρέφτη πώς ήταν στο παρελθόν...Και μπορείς να δεις επίσης πώς αντανακλάται η ζωή σου και οτιδήποτε υπάρχει γύρω της. Μπορείς να σταθείς ένα βήμα πιο πίσω και να δεις με λεπτομέρεια τι συμβαίνει» εξηγεί ο σκηνοθέτης. Η Έμα Μπελ συμπληρώνει:
«Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτούς τους καθρέφτες για να δεις μέσα, να φτιάξεις έναν άλλο κόσμο, πίσω από τις γάζες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μουσικό μέρος είναι επικό, κινηματογραφικό. Υπάρχουν έντονες μουσικές διακυμάνσεις. Ακραίες αλλαγές. Είναι ένας αχανής κόσμος. Μια τεράστια χρωματική παλέτα».
Μαέστρος είναι ο Γιάκουμπ Χρούζα: «Είναι ξεκάθαρο ότι είναι μια αμερικανική όπερα εξαιτίας του μουσικού μέρους, ειδικά αν δώσετε προσοχή στον ήχο των πνευστών, στον ρυθμό και τη γλυκύτητα των μελωδιών. Αλλάζει ύφος και διάθεση διαρκώς, γι' αυτό και ο θεατής καλείται συνεχώς να εμπλακεί στη δράση».
«Είναι μια μελαγχολική όπερα, γιατί η ψυχολογία των χαρακτήρων στο έργο είναι σκοτεινή. Νομίζω όμως ότι είναι επίσης ένα λεπτεπίλεπτο και υπέροχο έργο, υπό την έννοια ότι πρέπει να βλέπεις την επιφανειακή αντίληψη αυτού του κόσμου για να δεις και να κατανοήσεις την σκοτεινιά και τη θλίψη, που υπάρχει από κάτω» τονίζει ο σκηνοθέτης Κιθ Γουόρνερ.
Η όπερα παρουσιάζεται στο φεστιβάλ του Γκλάιντεμπορν από τις 5-26 Αυγούστου. Η παραγωγή θα παρουσιαστεί σε απευθείας μετάδοση σε διάφορα θέατρα και κινηματογράφους σε όλο τον κόσμο στις 14 Αυγούστου.
Οι εικόνες της παράστασης είναι από τη γενική δοκιμή του έργου.