Ποιος είναι ο «χρυσός» Μίλαν Τραΐκοβιτς

Ποιος είναι ο «χρυσός» Μίλαν Τραΐκοβιτς
Πνευματικά Δικαιώματα  REUTERS/Andrew Boyers
Από Μάριος Ιωάννου with ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΠΟΛΙΤΗΣ, ΚΥΠΕ, REUTERS
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Με χρυσά γράμματα έχει γραφτεί η 3η Μαρτίου 2019 για τον κυπριακό αθλητισμό, μετά την ιστορική επιτυχία του Μίλαν Τραΐκοβιτς!

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Με χρυσά γράμματα έχει γραφτεί η 3η Μαρτίου 2019 για τον κυπριακό αθλητισμό, μετά την ιστορική επιτυχία του Μίλαν Τραΐκοβιτς!

Ο Κύπριος αθλητής κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 60 μέτρα με εμπόδια στο 35ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου που διεξήχθη στη Γλασκώβη, τερματίζοντας με χρόνο 7.60 στον τελικό που έγινε το βράδυ της Κυριακής.

Αυτό ήταν και το πρώτο χρυσό μετάλλιο για την Κύπρο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου!

O τελικός ήταν συγκλονιστικός (κρίθηκε στο photofinish) και ο Μίλαν Τραΐκοβιτς πήρε την πρωτιά όντας μόλις ένα εκατοστό του δευτερολέπτου πιο γρήγορος από τον Γάλλο Μαρτινό Λαγκάρντ που κατετάγη δεύτερος (7.61), ενώ τρίτος τερμάτισε ο επίσης Γάλλος, Μανγκά Ορέλ με 7.63.

Ο Τραΐκοβιτς πάντως… άργησε να αντιληφθεί τη νίκη του και, νομιζόμενος πως είχε χάσει, από τα νεύρα του κτυπούσε τις διαφημιστικές πινακίδες κι ακολούθως ξάπλωσε απογοητευμένος στο έδαφος, ενώ μόλις κατάλαβε πως κέρδισε, ξαφνιάστηκε και άρχισε να τρέχει στο γήπεδο!

Ποιος είναι όμως ο Μίλαν Τραΐκοβιτς και πως βρέθηκε στην Κύπρο;

Όλα ξεκίνησαν στη Σουρντούλιτσα της Σερβίας. Μία πόλη που μετρά κάτι παραπάνω από 10.000 κατοίκους και βρίσκεται στο Νότιο κομμάτι της χώρας. Εκεί έζησε και τα παιδικά του χρόνια παίζοντας ποδόσφαιρο μέχρι που ο πόλεμος του 1999 στη Σερβία ανάγκασε τους γονείς του να φύγουν από τη χώρα.

Όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες τους αναζήτησαν καλύτερες συνθήκες ζωής μακριά από την πατρίδα τους με αποτέλεσμα σε ηλικία 9 ετών ο Τραΐκοβιτς να βρεθεί στην Κύπρο. Η αγάπη του για τον αθλητισμό ήταν μεγάλη, ωστόσο, το άθλημα που έμοιαζε να τον κερδίζει ήταν το ποδόσφαιρο. Λίγο μετά την άφιξη του στην Κύπρο οι γονείς του τον έγραψαν στις ακαδημίες ποδοσφαίρου του Απόλλωνα Λεμεσού.

Τις επιδόσεις του δεν τις γνωρίζουμε, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να ήταν εντυπωσιακές αφού τελικά τον κέρδισε ο στίβος.

REUTERS/Andrew Boyers

Η πορεία του δεν ήταν εντυπωσιακή από την αρχή και σύμφωνα με τον ίδιο καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του έπαιξε η απόφαση που πήρε να δει τον στίβο σε πιο επαγγελματικά πρότυπα.

Έτσι, αποφάσισε να συνεργαστεί με τον προπονητή Αντώνη Γιαννουλάκη ο οποίος του άλλαξε την πορεία. "Η αλλαγή αυτή έγινε με τον Γιαννουλάκη. Στο πανεπιστήμιο έκανα μια φορά την ημέρα προπόνηση, μαζί με άλλους δέκα. Τώρα είναι πολύ επαγγελματικό το επίπεδο" τόνισε αμέσως μετά τον τελικό στα 110μ με εμπόδια το 2016 στους Ολυμπιακούς του Ρίο.

Από το 2013 η πορεία του είναι σταθερά ανοδική. Το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες Μικρών Κρατών και η όγδοη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ23 στο Τάμπερε της Φινλανδίας ήταν η αρχή. Το 2015 θα πάρει την έκτη θέση στην Πανεπιστημιάδα της Νότιας Κορέας κατεβάζοντας συνέχεια το χρόνο του.

REUTERS/Andrew Boyers

Σε συνέντευξη του το 2016 στην εφημερίδα Φιλελεύθερος ο Μίλαν αναφέρει:

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα εννέα μου χρόνια στη Σερβία. Για τα παιδικά μου χρόνια, είναι πολύ όμορφες οι αναμνήσεις. Έχω μεγάλη οικογένεια εκεί και έκανα φίλους καρδιακούς. Όποτε πηγαίνω πίσω, τους συναντώ ώστε να θυμηθούμε τα παλιά. Στον βομβαρδισμό ήμουν εκεί. Συνέβη πολύ κοντά μας. Αλλά εμείς ήμασταν παιδιά, είχαμε άγνοια των κινδύνων. Θέλαμε να βγούμε στους δρόμους και να παίξουμε. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ήταν φοβισμένοι. Η πιο καθαρή μου ανάμνηση είναι από τους στρατιώτες. Το σπίτι μου βρίσκονταν δίπλα σε ένα γήπεδο και εκεί συνήθιζαν τα στρατιωτικά αποσπάσματα να κάνουν τη στάση τους. Τους θυμάμαι τριγύρω. Με την αθωότητα που αρμόζει στα παιδιά, τους θέλαμε και πάντα τρέχαμε να τους υποδεχθούμε. Είχαν μαζί τους σοκολάτες!», ήταν τα πρώτα λόγια του Μίλαν Τραΐκοβιτς. Σχεδόν ανατριχιαστικά, καθώς αναλογίζεσαι την έκθεση μικρών παιδιών στη βία του πολέμου.

«Όταν κόπασαν τα πράγματα, οι γονείς μου ήρθαν στην Κύπρο. Είχαν τότε τους κουμπάρους τους εδώ, οι οποίοι τους πίεσαν να επισκεφτούν τον τόπο αλλά και να μετακομίσουν. Παρέμειναν εδώ για αρκετούς μήνες, περίπου πέντε. Έπειτα επέστρεψαν στη Σουρντούλιτσα, μάζεψαν κάποια πράγματα και ξαναέφυγαν. Τρεις μήνες μετά, ασυνόδευτοι ξεκινήσαμε το ταξίδι για τη νέα μας πατρίδα εγώ με τις αδελφές μου. Με τη μία είμαστε δίδυμοι και η άλλη είναι λίγο μεγαλύτερη από εμάς. Όταν μπορέσαμε να πατήσουμε ξανά τη γη που αφήναμε πίσω μας τότε, είχαν περάσει έξι χρόνια», ήταν φανερό καθώς μιλούσε για αυτό, πως αποτελούσε μία ανάμνηση παλιά αλλά έντονη.

AP Photo/Petr David Josek

«Η αρχή ήταν δύσκολη. Φτάσαμε Ιούνιο και ο Σεπτέμβρης ήρθε πολύ γρήγορα. Όταν πήγα στο σχολείο δεν ήξερα ούτε μία ελληνική λέξη! Ο σύμμαχος μου ήταν το νεαρό της ηλικίας μου. Μαθαίνεις γρήγορα. Βοήθησε και η συμπεριφορά των ανθρώπων. Ενώ η λέξη πρόσφυγας μπορεί να με χαρακτηρίσει, στην πραγματικότητα δεν ένιωσα ποτέ σαν τέτοιος. Σαν ξεριζωμένος, σαν ξένος. Μας υποδέχθηκαν με φιλοξενία και έχω κρατήσει μέχρι και σήμερα φιλίες που έκανα εκείνα τα πρώτα χρόνια. Αλλά και ως οικογένεια, αποκτήσαμε δεσμούς με την τοπική κοινωνία. Μας έβαλαν στα σπίτια τους και εμείς στο δικό μας. Εκείνη την περίοδο, το 2001, υπήρχαν και αρκετές οικογένειες Σέρβων, όμως μετά την ένταξη του νησιού στην ΕΕ η γραφειοκρατία τους έδιωξε. Σχεδόν από σύμπτωση παραμείναμε εδώ. Μας κράτησε η εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο», χαμογελούσε ενώ το εξιστορούσε. Πιθανόν διότι για άλλη μια φορά, φλέρταρε με τη μοίρα του.

View this post on Instagram

European Indoor Champion! ????

A post shared by Milan Trajkovic, OLY (@milan110mh) on

Η πρώτη του επαφή με τα εμπόδια

Ο αθλητισμός δεν έλειψε πότε από τη ζωή του. Σε πολύ μικρή ηλικία, η Ακαδημία του Απόλλωνα τον ενσωμάτωσε στην ομάδα της. Η τύχη όμως είχε διαφορετικά σχέδια για τον Μίλαν.

Στη συνέντευξη του τότε περιέγραψε τον τρόπο και τον λόγο που γνωρίστηκε με το άθλημα στο οποίο αφιερώθηκε και που αγάπησε:

«Ενώ ήμουν μαθητής, μας ενημέρωσαν ότι θα έχουμε σχολικό πρωτάθλημα. Ήμασταν όλοι ιδιαίτερα πρόθυμοι, καθώς ήταν ένας τρόπος να γλυτώσουμε από τη διδασκαλία και να βγούμε από την αίθουσα. Ο γυμναστής παρατηρούσε τον σωματότυπό μας και αποφάσιζε πώς θα μοιράσει τα αθλήματα. “Εσύ Μίλαν”, μου είπε, “είσαι ψηλός. Θα σου βάλουμε μερικά εμπόδια να τα περάσεις”. Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία στα εμπόδια. Τελικά βγήκα δεύτερος στη Λεμεσό. Κάτι που σε αυτή την ηλικία θεώρησα τρομερό κατόρθωμα. Την επόμενη χρονιά, το 2010, κατέβηκα στους Πανελλήνιους Αγώνες. Θεωρώ ότι σε αυτό το ταξίδι σφραγίστηκε και η σχέση μου με το άθλημα».

«Στο ξεκίνημα υπήρξαν δυσκολίες. Εκείνος που ήταν το στήριγμά μου και που πίστεψε σε εμένα, ήταν ο προπονητής μου, Πέτρος Ευριπίδου», τόνισε με ευγνωμοσύνη και συμπλήρωσε: «Με κέρδισε το κλίμα που επικρατεί στον στίβο. Οι άνθρωποί του, όλοι τους διαφορετικοί. Αγόρια, κορίτσια, μικρότεροι, μεγαλύτεροι. Είναι μεν ατομικό, αλλά είσαι ομάδα με τους ανθρώπους που προπονείσαι, ακόμη και αν ανήκουν σε άλλο άθλημα ή ακόμη και αν είναι αντίπαλοί σου. Με όλους εκείνους μοιράζεσαι την κοινή σου αγάπη και τον σεβασμό σου για τον αθλητισμό».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Έκανε τη θητεία του χωρίς να υποχρεούται

Είναι γεγονός ότι η συζήτηση της στρατιωτικής θητείας, έχει δημιουργήσει πολλάκις πονοκεφάλους στις αρμόδιες Αρχές, στην πολιτεία αλλά και στους πολίτες της. Για τη δική του προσέγγιση και ταυτόχρονα τη δική του στάση, μίλησε τότε ο Μίλαν.

Παρά το γεγονός ότι και οι δύο του γονείς κατάγονται από το εξωτερικό και δεν υποχρεούται από τον νόμο να εκτελέσει στρατιωτική θητεία, εντούτοις θέλησε να την κάνει.

«Όταν πήρα την κυπριακή μου υπηκοότητα θέλησα να πάω στον στρατό, όπως υποχρεώνεται κάθε άνδρας, μετά την ενηλικίωσή του στην Κύπρο. Δεν ήθελα να διαφέρω. Υπηρέτησα στον αθλητικό λόχο, στον οποίο προβλέπεται χρόνος και για τις προπονήσεις. Ήδη από τον προηγούμενο Σεπτέμβρη (το 2015) ήμουν στρατιώτης. Τον Δεκέμβρη, έπρεπε να συνδυάσω την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες - που γίνονταν στη Νότιο Αφρική - με τον στρατό. Είναι δύσκολη εμπειρία, αλλά επιθυμούσα να την έχω. Παρ’ όλα αυτά, η διάρκεια των στρατιωτικών υποχρεώσεων ήταν πολύ μεγάλη και υπήρξαν πολλά ταλέντα που χάθηκαν μέσα από αυτή τη διαδικασία».

ΠτΔ σε Τραΐκοβιτς: «Να χαρείς την κορυφή, μας κάνεις περήφανους»

Συγχαρητήρια στον Μίλαν Τραΐκοβιτς, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 60μ. με εμπόδια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στη Γλασκώβη, στέλνει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Μπράβο Μίλαν Τραΐκοβιτς, υπέροχη η προσπάθειά σου, εκπληκτικό το αποτέλεσμα. Να χαρείς την κορυφή στον κλειστό στίβο και να συνεχίσεις δυνατός για τους επόμενους στόχους σου. Μας κάνεις περήφανους!» αναφέρει ο ΠτΔ.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Κύπρος: Απογοήτευση Ολυμπιονικών για μη συμπερίληψη τους στις χορηγίες της ΚΟΕ

Επιτυχίες για Ελλάδα και Κύπρο στο Ευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου της Γλασκώβης

Μ. Τραΐκοβιτς : «Ήρθαμε στην Κύπρο χωρίς να ξέρουμε τίποτα για την χώρα και την γλώσσα»