Το τετ α τετ του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ με τον Μισέλ Μπαρνιέ

«Το ερώτημα είναι Brexit ή όχι Brexit;»

«Ειλικρινά πιστεύετε σε μια συμφωνία;»

**
Αυτά είναι τα δύο βασικά ερωτήματα που έθεσε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ στον διαπραγματευτή της ΕΕ για το Brexit, Μισέλ Μπαρνιέ, τον οποίο φιλοξένησε στην εκπομπή «Uncut» στο Euronews και το Euronews.com**

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Brexit ή όχι Brexit; Κανένας από τους Ευρωπαίους πολίτες, ίσως κανένας από τους Βρετανούς πολίτες δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Σας παρακαλώ εξηγείστε μας τι συμβαίνει.

Μισέλ Μπαρνιέ: Πρώτα απ’ όλα θα σας μιλήσω για το γενικό αίσθημα από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κοινοβουλίου στο οποίο είμαστε μέλη...

Το Στρασβούργο νιώθει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ευθύνη. Να υπενθυμίσω ότι όλοι στη δική μας πλευρά μετανιώνουμε το Brexit και μερικές φορές δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο βρετανικός λαός, η πλειοψηφία των πολιτών ψήφισαν υπέρ του Brexit. Μετανιώνουμε γι’ αυτήν την ψηφοφορία, αλλά είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε το αποτέλεσμά της και πρέπει να το σεβαστούμε. Συνεπώς το Brexit δημιουργεί πολλές αβεβαιότητες παντού. Σαν ένα διαζύγιο, σαν μια ολότητα μοιρασμένη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Αυτό λοιπόν που κάναμε τον τελευταίο ενάμισι χρόνο έγινε χάρη σε αυτήν την συνθήκη. Αυτή είναι η συνθήκη...Μπορώ να το καταλάβω...

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Η συμφωνία για το Brexit;

Μισέλ Μπαρνιέ: Η συμφωνία για το Brexit είναι όπως κάθε χωρισμός, κάθε διαζύγιο. Πρέπει να μπουν στο κείμενο νομικές απαντήσεις.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Πώς μοιράζεις το νοικοκυριό ανάμεσα στους Βρετανούς και τους Ευρωπαίους;

Μισέλ Μπαρνιέ: Θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα. 3,5 εκατομμύρια πολίτες από την ΕΕ ζουν και εργάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο. 101,5 εκατομμύρια Βρετανοί πολίτες ζουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα.

Συνεπώς κάθε ένας απ’ αυτούς τους πολίτες έχει πολιτικά δικαιώματα, δικαίωμα διαμονής, κοινωνικά δικαιώματα και όλοι τους ανησυχούν για το τι θα συμβεί μετά το Brexit. Προσπαθούμε λοιπόν να απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση και να εντάξουμε σε αυτό το κείμενο νομική βεβαιότητα για τα κεκτημένα δικαιώματα μέχρι το τέλος του 2020.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Φανταστείτε το ενδεχόμενο να μην υπάρξει συμφωνία, τότε όλα αυτά τα δικαιώματα δεν θα υπάρχουν πια.

Μισέλ Μπαρνιέ: Όχι, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα διατηρήσουμε την προτεραιότητά μας. Την προτεραιότητα του κοινοβουλίου και των κρατών μελών να προστατεύσουν τα δικαιώματα. Σε περίπτωση μη συμφωνίας, που δεν είναι επιλογή μου, ξέρω ότι δεν χρειάζεται διαπραγματευτής. Διαπραγματευτής χρειάζεται για μια συμφωνία. Κι εργάζομαι ακόμα για μια συμφωνία. Στην περίπτωση δυστυχώς που δεν θα υπάρξει συμφωνία, θα διατηρήσουμε την προτεραιότητα να προστατεύσουμε τα πολιτικά δικαιώματα των Βρετανών πολιτών που ζουν στην ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι το ίδιο θα ισχύσει για τους Ευρωπαίους.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Πιστεύετε σε οποιαδήποτε συμφωνία μετά απ’ ό,τι συνέβη; Ειλικρινά πιστεύετε ότι θα υπάρξει μια συμφωνία;

Μισέλ Μπαρνιέ: Το νόημα είναι να μάθουμε τι θέλει το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Τι θέλει;

Μισέλ Μπαρνιέ: Η απάντησή μου σε αυτήν την ερώτηση εξαρτάται ξεκάθαρα από την απάντηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν θέλουν να εγκαταλείψουν την ΕΕ με ομαλό τρόπο, όπως αποφασίστηκε στο δημοψήφισμα για το Brexit, αυτό σημαίνει ότι αυτή η συνθήκη είναι η μόνη δυνατή.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Μπορείτε να διαπραγματευτείτε ξανά κάτι; Τη σελίδα 120 ή όχι;

Μισέλ Μπαρνιέ: Όχι, γιατί δεν είναι δικό μας κείμενο. Είναι ένα κοινά συμφωνημένο κείμενο με τη βρετανική κυβέρνηση, συνεπώς είναι το καλύτερο και η μόνη δυνατή συμφωνία, αν το Ηνωμένο Βασίλειο θέλει να φύγει από την ΕΕ με ομαλό τρόπο. Η άλλη επιλογή είναι να φύγουν χωρίς συμφωνία. Τότε αυτό το κείμενο δεν θα είναι πια χρήσιμο. Αλλά το προσωπικό μου αίσθημα, ως διαπραγματευτής, είναι να προστατεύσω το συμφέρον της ΕΕ, τις επιχειρήσεις της ΕΕ, τους πολίτες της ΕΕ, τις τοπικές κοινότητες της ΕΕ, τους αγρότες κλπ. Κι επιπλέον προς το συμφέρον της Βρετανίας, χρειαζόμαστε αυτή τη συμφωνία , γιατί είναι ο μόνος τρόπος να οργανώσουμε και να περιορίσουμε τις συνέπειες του Brexit.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Τι θα συμβεί όμως τώρα. Λένε ότι αρνήθηκαν τη συμφωνία. Αρνήθηκαν τη συμφωνία πάνω στη συμφωνία πάνω στη συμφωνία. Αρνήθηκαν τα πάντα.

Μισέλ Μπαρνιέ: Μιλώντας γενικά, Ντανιέλ, δεν μου αρέσουν οι εικασίες. Δεν θέλω να κάνω εικασίες. Θέλω να πω ότι το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε πρέπει να λυθεί από τη βρετανική πλευρά.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ποιο σημάδι σας έδωσαν;

Μισέλ Μπαρνιέ: Περιμένουν τη νέα ψηφοφορία απόψε και την τρίτη ψηφοφορία αύριο. Η πρώτη ψηφοφορία θα είναι για να ψηφίσουν κατά της Νέας Συμφωνίας. Κι αύριο για να ζητήσουν παράταση των διαπραγματεύσεων. Η απάντηση από την πλευρά της ΕΕ θα είναι κατευθείαν, για ποιο λόγο;

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ναι, αλλά για ποιο λόγο. Δεν καταλαβαίνω την παράταση. Είμαι πολίτης της ΕΕ. Παράταση γιατί;

Μισέλ Μπαρνιέ: Θα μπορούσε να είναι μια τεχνική παράταση, γιατί αν η συμφωνία ψηφιστεί, χρειάζονται μερικές ακόμα εβδομάδες για να εφαρμοστεί.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Αλλά τότε θα ψηφίσουν μια συμφωνία!

Μισέλ Μπαρνιέ: Εντάξει. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ψηφίσουν μια συμφωνία. Αυτή είναι η αναγκαία προϋπόθεση. Θα μπορούσε να είναι μια τακτική, μια πολιτική παράταση σε αυτήν την περίπτωση. Γνωρίζω τις απαντήσεις και την αντίδραση της ΕΕ, των ηγετών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για ποιο λόγο; Γιατί χρειάζεται παράταση; Για να οργανώσουν νέο δημοψήφισμα, νέες εκλογές ή όχι; Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ζήτημα της βρετανικής κυβέρνησης.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Αλλά έχουμε ένα πρόβλημα, θα έχουμε ευρωπαϊκές εκλογές. Μπορείτε να φανταστείτε να οργανωθούν εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ πρέπει να φύγουν;

Μισέλ Μπαρνιέ: Το μόνο ζήτημα, σε αυτό το στάδιο, είναι ότι η απάντηση στην παράταση θα είναι αυτή που θα δώσουν με ομοφωνία οι ηγέτες της ΕΕ στη σύνοδο κορυφής την επόμενη εβδομάδα ή σίγουρα αργότερα. Το μόνο νομικό ζήτημα που θέλω να αναφέρω είναι ότι αν η παράταση είναι αρκετά εκτεταμένη, ώστε να πάει μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές στα τέλη Μαϊου, εκείνη τη στιγμή το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι ακόμα κράτος μέλος με όλα τα δικαιώματα και όλες τις υποχρεώσεις ενός κράτους- μέλους. Ειδικότερα, αφήστε με να αναφέρω αυτό το σημείο, για να προστατευτούν τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτοί οι πολίτες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν. Το ίδιο ισχύει για τους Βρετανούς πολίτες στην ΕΕ.

Συνεπώς αν το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εκείνη τη στιγμή μέλος της ΕΕ, θα πρέπει να γίνουν εκεί ευρωεκλογές.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Θα είναι τελείως τρελό! Καταλαβαίνετε όταν ακούτε κόσμο να λέει: «γιατί δε λέμε αυτό που λένε οι γονείς στα παιδιά: «Αρκετά πια. Τέλος».

Μισέλ Μπαρνιέ: Ναι, η διαπραγμάτευση σε ό,τι αφορά το διαζύγιο τελείωσε και για να είμαι ξεκάθαρος, το πιο σημαντικό για μένα δεν είναι να οργανώσουμε το διαζύγιο με ομαλό τρόπο. Το πιο σημαντικό είναι να οργανώσουμε το μέλλον. Να διευκρινίσω ότι χρειαζόμαστε δύο τρία ή τέσσερα χρόνια ακόμα μετά το διαζύγιο για να οργανώσουμε μια νέα συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο που είναι πολύ πιο σημαντική. Σε κάθε περίπτωση, θα παραμείνει ένας στενός συνεργάτης, ένα φίλος και ένας εταίρος και πρέπει να οργανώσουμε αυτές τις νέες σχέσεις, γιατί το Ηνωμένο Βασίλειο φεύγει από την ΕΕ και χρειάζεται μια νέα βάση.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Τελευταία ερώτηση για το Brexit: είσαστε αισιόδοξος;

Μισέλ Μπαρνιέ: Να επικαλεστώ ένας από τους πατέρες της ΕΕ που απάντησε σε αυτό το ερώτημα. Είσαστε αισιόδοξος Κύριε Ζαν Μονέ; Ή είσαστε απαισιόδοξος; Και η απάντησή του ήταν ακριβώς η απάντηση που θα σας δώσω κι εγώ. Δεν είμαι απαισιόδοξος, δεν είμαι αισιόδοξος, είμαι αποφασισμένος. Είμαι αποφασισμένος να προστατεύσω το συμφέρον της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των πολιτών, που είναι και θα παραμείνουν πρώτη μου προτεραιότητα. Και είμαι αποφασισμένος να σέβομαι το Ηνωμένο Βασίλειο και τους πολίτες του και έχω μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό γι’ αυτήν την χώρα εδώ και πολύ καιρό. Και είμαι αποφασισμένος να προστατεύω την ειρήνη στην Ιρλανδία, την Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής σε όλες τις πτυχές της. Και παράλληλα στην Ιρλανδία: ο πρώτος στόχος είναι να προστατευτεί η ειρήνη, καθώς επίσης η αξιοπιστία της ενιαίας αγοράς.

Να θυμίσω ένα σημείο που είναι σημαντικό όταν μιλάμε για την Ιρλανδία. Δεν έχουμε ένα δογματικό ή  ιδεολογικό πρόβλημα. Έχουμε ένα ιδεολογικό πρόβλημα με την ενιαία αγορά. Αν δεν υπάρχει σύνορο μεταξύ της Ιρλανδίας και της βόρειας Ιρλανδίας και δεν θέλουμε να ξαναχτίσουμε ένα σύνορο, πρέπει να ελέγχουμε τα προϊόντα, κάθε προϊόν που φτάνει στη βόρεια Ιρλανδία κι έρχεται από τη Μεγάλη Βρετανία...

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ:...που δεν είναι πια στην ΕΕ...

Μισέλ Μπαρνιέ: Ναι...θα φτάσει ταυτόχρονα στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Πολωνία, την Ισπανία, γιατί είμαστε στην ίδια ενιαία αγορά με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Συνεπώς πρέπει να κάνουμε έλεγχο κάπου, να προστατεύσουμε τους καταναλωτές, να προστατεύσουμε τον προϋπολογισμό και να προστατεύσουμε τις επιχειρήσεις. Αυτό είναι το ζήτημα στην Ιρλανδία.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Είμαι η Τερέζα Μέι και λέω: «Μισέλ, βοήθησέ με: Πρέπει να βρω μια πρόταση στην οποία θα λες ότι στο τέλος δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να παραμείνουμε στην τελωνειακή ένωση, γιατί δεν συγκεντρώνω πλειοψηφία. Τι κάνουμε;»

Μισέλ Μπαρνιέ: Χρειαζόμαστε χρόνο. Για πολύ καιρό προσπάθησα να βοηθήσω και ακόμα κι αυτήν την εβδομάδα, μέχρι το βράδυ της Δευτέρας, τα μεσάνυχτα, με τον Πρόεδρο Γιούνκερ, προσπαθήσαμε να βρούμε μια εγγύηση, μια διευκρίνιση γύρω απ’ αυτήν τη συνθήκη, χωρίς να ξανανοίξουμε τη συνθήκη, αλλά γύρω από τη συνθήκη, για να διαβεβαιώσουμε ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να παγιδεύσουμε το Ηνωμένο Βασίλειο επ’ αόριστον στην ίδια τελωνειακή ένωση. Είναι μόνο μια ασφάλεια, όπως εσείς έχετε τη δική σας ασφάλεια για το σπίτι σας. Χρειαζόμαστε μια ασφάλεια...δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την ασφάλεια, αλλά πρέπει να έχουμε κάπου αυτήν την ασφάλεια.

Συνεπώς αυτή είναι η ασφάλεια. Και το συντομότερο δυνατό, αμέσως μετά την υπογραφή αυτής της συμφωνίας, είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε για εναλλακτικές διευθετήσεις, εναλλακτικές λύσεις, τεχνολογικές λύσεις. Καμία απ’ αυτές τις τεχνολογίες δεν είναι διαθέσιμη. Συνεπώς χρειαζόμαστε χρόνο.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Εντάξει, άρα την άλλη εβδομάδα θα διαπραγματευτούμε. Θα διαπραγματευτούμε πάλι.

Μισέλ Μπαρνιέ: Όχι, η διαπραγμάτευση τελείωσε. Όπως είπε ο Πρόεδρος Γιούνκερ πολύ ξεκάθαρα: «Δεν υπάρχει άλλη διευκρίνιση, φτάσαμε μέχρι εκεί όπου μπορούσαμε, σεβόμενος την εντολή που πήρα, σεβόμενος την αρχή»... Να θυμίσω ότι το Ηνωμένο Βασίλειο φεύγει. Δεν φεύγουμε εμείς από το Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης θέλουμε να προστατεύσουμε αυτό που είμαστε. Και στη βάση αυτού που είμαστε είναι η ενιαία αγορά. Που είναι πολύ περισσότερο από μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Σας απελευθερώνουμε από τα Αγγλικά (η συνέντευξη συνεχίζεται στα Γαλλικά). Δεν είναι Κύριε Μπαρνιέ, Κύριε Brexit. Είναι Μισέλ Μπαρνιέ, η Ευρώπη...

Μισέλ Μπαρνιέ: Είναι το ίδιο.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ο «ίδιος άνδρας», αλλά τώρα θα μιλήσουμε για την Ευρώπη, όχι για το Brexit. Κατ’ αρχήν, ποιες είναι οι επιπτώσεις για την Ευρώπη...

Μισέλ Μπαρνιέ: Όταν μιλάμε για το Brexit, μιλάμε επίσης για την Ευρώπη. Μιλάμε για τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ενιαία αγορά που χτίσαμε μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο πριν από 44 χρόνια. Και αντιμετωπίζοντας την αποχώρηση της Βρετανίας, δεν είχαμε ποτέ στο μυαλό μας την τιμωρία ή την εκδίκηση, ή ακόμα την επιθετικότητα. Μετανιώνω πολύ το Brexit, γιατί πιστεύω ότι η ενότητα είναι δύναμη. Αλλά μιλάμε για την Ευρώπη. Το να βοηθήσουμε το Ηνωμένο Βασίλειο να φύγει με τον σωστό τρόπο και να διατηρήσουμε τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης...

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ποιες είναι όμως οι συνέπειες από την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιες είναι οι συνέπειες για το μέλλον της Ευρώπης;

Μισέλ Μπαρνιέ: Το Ηνωμένο Βασίλειο φεύγει, αυτό αποτελεί ιστορία τώρα. Παρότι είναι ακόμα στους τίτλους ειδήσεων, γιατί η αποχώρηση πρέπει να γίνει σωστά. Αυτό που μου φαίνεται σημαντικό και αυτό που προσπάθησα να ακούσω στη βρετανική διαμάχη είναι γιατί Brexit; Υπάρχουν οι συνέπειες του Brexit που διαχειριζόμαστε σε αυτήν την συμφωνία. Αλλά γιατί το 52% των Βρετανών ψήφισε κατά της Ευρώπης;

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Και γιατί;

Μισέλ Μπαρνιέ: Πρέπει να ακούσει κανείς, πρέπει να καταλάβει, πρέπει να απαντήσει. Ένας μεγάλος αριθμός αυτών των ψηφοφόρων ψήφισε για τους ίδιους λόγους που συναντάς σε ορισμένες περιοχές της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ιταλίας ή άλλων χωρών. Είναι το αίσθημα της εγκατάλειψης, του αποκλεισμού, το αίσθημα ότι η Ευρώπη δεν προστατεύει, ότι η Ευρώπη θα κυβερνάται από μια γραφειοκρατία που δεν ακούει. Νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε από το Brexit. Αναμφισβήτητα, είναι πολύ αργά για το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά είναι ώρα να το κάνουμε για άλλους.

Μισέλ Μπαρνιέ: Προσωπικά πιστεύω ότι κατά τα τελευταία 30 χρόνια η Ευρώπη ήταν συχνά αφελής σε ό,τι αφορά τις εμπορικές σχέσεις της, ότι έκανε ένα βασικό λάθος όταν εκτοξεύτηκε η παγκοσμιοποίηση, η έκρηξη του διπολικού κόσμου που ήταν πολύ δομημένος μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης από τη μια πλευρά και των Ηνωμένων Πολιτειών από την άλλη.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Συνεπώς Ανατολή και Δύση.

Μισέλ Μπαρνιέ: Ναι. Με την παγκοσμιοποιημένη ανάπτυξη είδαμε πολύ πρόοδο, πολλοί άνθρωποι βγήκαν από την υπερβολική φτώχεια. Αλλά ταυτόχρονα, υπήρχε αυτή η ιδέα ότι όλα ήταν τώρα δυνατά, όλα θα γίνουν, ο υπερ-φιλελευθερισμός. Αυτό είναι το βασικό λάθος που έγινε πιθανώς από πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο, το λάθος για το οποίο πληρώνουμε και δεν έχουμε σταματήσει να πληρώνουμε από τότε που άρχισε η χρηματοπιστωτική κρίση και η απορρύθμιση: η έλλειψη παγκόσμιας διακυβέρνησης. Νομίζω ότι είναι καιρός να επιστρέψουμε, όπως κάνουμε εδώ και μερικά χρόνια, στις ιδρυτικές αρχές της οικονομίας της κοινωνικής αγοράς. Αυτό είναι τρεις σημαντικές λέξεις: κοινωνικό, αγορά, οικονομία. Και όχι μόνο δύο.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ως Επίτροπος, εσείς ήσασταν υπεύθυνος για τη ρύθμιση (κανονισμό λειτουργίας) μετά την χρηματοπιστωτική κρίση. Έχει σημειωθεί πρόοδος.

Μισέλ Μπαρνιέ: Ακριβώς. Αρχίσαμε να παίρνουμε μαθήματα, με τις πλάτες μας στον τοίχο, σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μερικές φορές αυτοσχεδιάζοντας. Αρχίσαμε να ξαναχτίζουμε τον κανονισμό λειτουργίας. Παρουσίασα εδώ σε αυτό το Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο Υπουργών, 41 κανονισμούς ώστε να υπάρξει τάξη, διαφάνεια, υπευθυνότητα, ηθικότητα και ηθική εκεί όπου δεν υπήρχαν...για τους τραπεζίτες και τις χρηματοπιστωτικές αγορές που πίστευαν ότι τους επιτρεπόταν να κάνουν τα πάντα, γιατί τους επιτρεπόταν να κάνουν τα πάντα. Αυτό είναι από τα μαθήματα που αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα τελευταία χρόνια. Και μετά υπάρχουν άλλες μορφές προστασίας. Είναι ώρα να μιλήσουμε για μια ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική. Είναι ώρα να διαχειριστούμε καλύτερα τα εξωτερικά μας σύνορα. Είναι ώρα να επενδύσουμε μαζί. Δεν είμαι προστατευτικός, Ντανιέλ. Αλλά είμαι υπέρ της προστασίας. Και η καλή προστασία δεν είναι προστατευτισμός. Καλή προστασία σημαίνει να επενδύουμε μαζί στην παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Αλλά μιλάτε για Χρηματοπιστωτική Μεταρρύθμιση...όταν πάτε σε περιοχές της Ευρώπης, εκείνο που ακούτε είναι: Ναι, αλλά σώσατε τις τράπεζες! Δεν κάνατε τίποτα για μας. Το κάνατε μόνο για τις τράπεζες. Τι λέτε γι’ αυτό;

Μισέλ Μπαρνιέ: Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια. Πρώτον, οι τράπεζες έδωσαν πίσω τα χρήματα που πήραν. Και διασώθηκαν εσπευσμένα, γιατί σώζοντας τις τράπεζες, έσωσε και τους αποταμιευτές. Κι εδώ μιλάω για ανθρώπους. Οι τράπεζες αναγκάστηκαν να δώσουν πίσω τα χρήματα. Είναι υποχρεωμένες να κεφαλαιοποιούν καλύτερα για να προετοιμαστούν για νέες κρίσεις, γιατί δυστυχώς θα υπάρξουν νέες κρίσεις. Και μετά προστατεύσαμε τους χρηματοπιστωτικούς καταναλωτές , που δεν είναι όλοι τους πολύ πλούσιοι, που είναι μικρο- αποταμιευτές. Για παράδειγμα, δημιουργήσαμε τον Βασικό Τραπεζικό Λογαριασμό, γιατί γνωρίζετε ότι υπάρχουν 200 εκατομμύρια Ευρωπαίοι που δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό, 9 εκατομμύρια πολίτες στους οποίους έχουν αρνηθεί τραπεζικό λογαριασμό.

Έφτιαξα έναν νόμο που υποχρεώνει κάθε ευρωπαϊκή χώρα, όπου δεν γινόταν ήδη, να έχει μια τράπεζα που να διευκολύνει όλους όσοι χρειάζονται να ανοίξουν λογαριασμό.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ήσασταν υπουργός Περιβάλλοντος. Πιστεύετε ότι η Ευρώπη μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της κλιματικής επιδείνωσης; Μπορούμε να τα καταφέρουμε;

Μισέλ Μπαρνιέ: Πρώτον, πρέπει να σκεφτούμε ως ήπειρος: αυτή η ήπειρος που κινητοποιείται ενωμένη και πρέπει να συνεχίσει να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Ήμασταν έτσι στο Συνέδριο στο Παρίσι, είμαστε έτσι στις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει, αλλά νομίζω ότι πρέπει να προχωρήσουμε κι άλλο. Νομίζω ότι η πράσινη Ευρώπη και όλες οι πολιτικές, βιομηχανικές και ερευνητικές επιπτώσεις που συνεπάγεται πρέπει να είναι η προτεραιότητα για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Μπορούμε να επιβάλουμε αλλαγή στην βιομηχανία κατασκευής αυτοκινήτων; Δεν ήμαστε μερικές φορές λίγο δειλοί απέναντι στην πραγματική οικονομική δύναμη αυτών των βιομηχανιών;

Μισέλ Μπαρνιέ: Νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον της βιομηχανίας να κάνει αυτή την αλλαγή στην κατεύθυνση. Στην πραγματικότητα, πολλές βιομηχανίες έχουν ήδη κάνει στροφή. Αυτό είναι το μόνο επίπεδο στο οποίο μπορείτε να επιβληθείτε, επειδή όλες αυτές οι εταιρείες εργάζονται στην ίδια αγορά. Μιλούσα νωρίτερα για τη σημασία αυτής της αγοράς, 500 εκατομμύρια καταναλωτές και πολίτες, 22 εκατομμύρια επιχειρήσεις, αυτός είναι ο μόνος χώρος στον οποίο μπορούμε να λάβουμε αυτές τις αποφάσεις και να τις λάβουμε μαζί . Και χρειάζεται διαβούλευση, πρέπει να δημιουργήσουμε χώρους για συζήτηση. Λέτε "να επιβάλουμε". Νομίζω ότι πρέπει να προτιμήσουμε μια συμβατική προσέγγιση στον εξαναγκασμό, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα και υπάρχει πραγματική ανάγκη.

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Τελευταία ερώτηση: δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για τους νέους; δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα; Κάποτε μιλούσαμε για βοήθεια προς τους άνεργους νέους ή για το να μπορούμε να έχουμε ένα «ERASMUS» για όλους. Έχω την εντύπωση ότι φοβόμαστε να πάμε πολύ μακριά.

Μισέλ Μπαρνιέ: Ναι, είπα νωρίτερα ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε -αυτή είναι η άποψή μου- την ενότητα που χτίσαμε στο Brexit για μια θετική ατζέντα. Το Brexit είναι μια αρνητική ατζέντα. Αλλά ήμασταν ενωμένοι σε αυτήν την απίστευτη διαπραγμάτευση. Χρειαζόμαστε Ευρωπαίους ηγέτες και αυτό είμαστε όλοι εμείς -οι πολίτες είναι Ευρωπαίοι ηγέτες επίσης- να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την ενότητα για μια θετική ατζέντα. Και στο κέντρο αυτής της θετικής ατζέντας είναι, κατά τη γνώμη μου, η Πράσινη Ευρώπη, που είναι μια Ευρώπη η οποία παράγει δουλειές και παράγει έρευνα. Υπάρχει παιδεία, έρευνα, καινοτομία, πολιτισμός. Το «ERASMUS» είναι στο κέντρο όλων αυτών των πεδίων. Συνεπώς αν χρειάζεται, ας επεκτείνουμε το σχέδιο Γιούνκερ...ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε την τιμή να ξεκινήσει ένα σχέδιο που κινητοποίησε 500 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια περίοδο λίγων ετών. Πρέπει να επεκτείνουμε αυτήν την προσπάθεια, να επενδύσουμε μαζί, όπως είπα, στην παιδεία και την έρευνα, κι άρα στη νεολαία. Αυτός είναι ο σκοπός για τα επόμενα πέντε ή δέκα χρόνια.