Τι σκέφτονται οι κάτοικοι για τα κονδύλια της Ε.Ε. που δόθηκαν για την ανακατασκευή των κτηρίων, πόσο έχει αλλάξει η πόλη δέκα χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτον δρόμο προς τις ευρωεκλογές κάνουμε μια στάση στην Λ'Άκουιλα, μια πόλη που καταστράφηκε από σεισμό πριν από 10 χρόνια.Σπίτια καταστράφηκαν, κτήρια κατέρρευσαν , 309 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Βρισκόμαστε σε μία από τις κεντρικές πλατείες και, όπως βλέπετε από τους γερανούς πίσω μου, η πόλη βρίσκεται ακόμη σε πλήρη φάση ανακατασκευής μετά από 10 χρόνια.
Όπως μπορείτε να δείτε σε όλη την πόλη, οι σκαλωσιές καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των κτιρίων, υπάρχει μεγάλη ανακατασκευή. Αυτό συμβαίνει τα τελευταία 10 χρόνια. Οι άνθρωποι στη Λ'Άκουιλα ζουν σε αυτό το εργοτάξιο ενώ υπάρχει μια τεράστια διαμάχη για το τροπο ανακατασκευής στην πόλη .
Η Ιταλία είναι η χώρα που λαμβάνει το μεγαλύτερο ποσό ευρωπαϊκών κεφαλαίων αλληλεγγύης.Συναντήσαμε δύο κατοίκους: τον Αντρέα και τη Στεφανία για να καταλάβουμε τι συνέβη σε αυτά τα 10 χρόνια και πώς ζουν οι άνθρωποι στη l'Aquila 10 χρόνια μετά τον σεισμό.
Πολλοί από τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν το 2009 ήταν φοιτητές - τόσο ο Αντρέα όσο και η Στεφανία σπούδαζαν εδώ την εποχή εκείνη.
«Η δική μου ήταν μια αντίδραση τρόμου, καθαρού τρόμου. Έκλαψα επειδή από εκεί που μένω, βλέπω όλο το ιστορικό κέντρο, οπότε συνειδητοποιησα αμέσως ότι συνέβη μια τραγωδία. Είδαμε τον καπνό που έβγαινε από τα κατεστραμμενα σπίτια, καταλάβαμε ότι είχε συμβεί τραγωδία καθώς όλα αυτά τα σπίτια είχαν καταρρεύσει, κάτι κακό είχε συμβεί », λέει ο Αντρεα Μαντσίνι.
Η ΕΕ χρηματοδότησε ένα έργο κατασκευής προσωρινών κατοικιών στις παρυφές της L'Aquila συνολικού ύψους 350 εκατομμυρίων ευρώ.
Το κονδύλι διαχειριζόταν η ιταλική κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ωστόσο υπάρχουν κατηγορίες για κατάχρηση των κεφαλαίων , κάποια σπίτια ήταν κακής ποιότητας και στα έργα είχαν συμμετάσχει εγκληματικές οργανώσεις.
«Σε μερικά διαμερίσματα έχουν καταρρεύσει τα μπαλκόνια, ενώ άλλα έχουν υγρασία στους τοίχους. Είχαν προβλήματα στα δάπεδα και οι σοβάδες είχαν υποστεί ζημιά. Όλα αυτά επηρέασαν πολλούς ανθρώπους που ζούσαν εδώ», λέει η Στεφανία Ντι Νάρντο.
Μία κάτοικος του Coppito μας είδε να τραβάμε πλάνα και μας προσκάλεσε στο σπίτι της - γνώριζε αρκετούς ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από το χτύπημα του Εγκέλαδου .
«Έχασα μία πολύ αγαπημένη μου φίλη, τα παιδιά της, ο γιατρός που φρόντιζε τα εγγόνια μου ... όλοι υποφέραμε πολύ».
Παρά το γεγονός ότι αισθάνεται απομονωμένος σε αυτή τη νέα πόλη όπου έχει ζήσει δέκα χρόνια, η Μαρτσέλα ντελ Βέκιο πιστεύει ότι η Ε.Ε.την υποστήριξε και θέλει να ψηφίσει στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Μάιο.
«Και βέβαια θα πάω να ψηφίσω, είναι καθήκον μου και πιστέυω πως είναι ο μόνος τρόπος για να πω ευχαριστώ».
Πηγαίνοντας προς το ιστορικό κέντρο της Λ'Άκουιλα ο Αντρεα μας είπε πώς οι επιχειρήσεις προσπαθούν να ορθοποδήσουν δέκα χρόνια μετά τον σεισμό.
Αυτή είναι η πλατεία San Biagio, η οποία ήταν δημοφιλής για τη νυχτερινή ζωή: εδώ πίναμε τα απεριτίφ μας. Υπήρχαν πολλά μπαρ και περνούσαμε εδώ πολλές ώρες.
Αν και τα έργα είναι ορατά σε όλη την Λ'Άκουιλα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εδώ που θεωρούν ότι έχουν εγκαταλειφθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Πώς μας αντιλαμβάνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό θα ήθελα να μάθω: πως μας βλέπει; Κατανοεί τις διαφορές; Καταλαβαίνει τι συμβαίνει εδώ;»,λέει μια κάτοικος.
«Αυτή είναι η Ευρώπη που λειτουργεί με ένα σύστημα που πρέπει να καταστραφεί και να ξαναφτιαχτεί επειδή δεν λειτουργεί. Η δύναμη των ελίτ έχει πάρει την εξουσία».
Ακολουθούμε τη Στεφανία και τον Αντρεα στην πόλη με τα πόδια για να επισκεφτούμε το μπαρ που άνοιξε μετά το σεισμό.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Πριν γίνει ο σεισμός έλεγα ότι ήθελα να φύγω, ότι ήθελα να κάνω διάφορα ... αλλά από τότε έχω αναπτύξει ένα ισχυρότερο αίσθημα ότι ανήκω σε αυτό το μέρος. Ελπίζω ότι το ιστορικό κέντρο θα γεμίσει και πάλι με ανθρώπους, θα γίνονται όλο και περισσότερες εκδηλώσεις και ελπίζω ότι πολλοί άνθρωποι θα χαμογελούν .