Η συμφωνία για τα πυρηνικά, η επιστροφή των κυρώσεων και οι επιπτώσεις για τους απλούς πολίτες
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο 2015 ο κόσμος χαιρέτησε τη συμφωνία, με το όνομα «Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης», για τα πυρηνικά του Ιράν ως μία μεγάλη επιτυχία της διεθνούς διπλωματίας.
Κάτω από το σχετικό έγγραφο υπήρχαν οι υπογραφές των ηγετών των Ηνωμένων Πολιτειών, Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας, Γερμανίας, Κίνας, Ρωσίας και Ιράν.
Η ανάδειξη του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ σήμανε την αρχή του τέλους. Στη σύνοδο του G7, ο Αμερικανός πρόεδρος επανέλαβε τη θέση του για τη συμφωνία:
«Κάναμε μία γελοία συμφωνία, τους δώσαμε 150 δισεκατομμύρια δολάρια.... τους δώσαμε σε μετρητά 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια και δεν πήραμε τίποτα. Εκείνη η συμφωνία ήταν τόσο βραχυπρόθεσμη, που σύντομα λήγει. Δεν κάνεις μία τόσο σύντομη συμφωνία με μία χώρα. Οι χώρες διαρκούν πολύ και δεν κάνεις βραχυπρόθεσμες συμφωνίες, κυρίως όταν πληρώνεις τόσα χρήματα.»
Η Ουάσιγκτον επανέφερε τις κυρώσεις στο Ιράν το Νοέμβριο του 2018.
Στο στόχαστρο μπήκαν πρόσωπα (μεταξύ των οποίων και ο Αγιατολάχ Χομεϊνί), εταιρείες, αεροσκάφη και πλοία, συνολικά πάνω από 700.
Επιδίωξη της αμερικανικής κυβέρνησης είναι να εμποδίσει το Ιράν να αξιοποιήσει το πετρέλαιό του, προκαλώντας έτσι προβλήματα στην οικονομία και πίεση στο καθεστώς.
Πολιτική που, εν μέρει τουλάχιστον, φαίνεται να αποδίδει αφού το ΑΕΠ του Ιράν σημείωσε πτώση 6%, φέτος.
Το ιρανικό νόμισμα έχει χάσει σχεδόν 60% της αξίας του, γεγονός που οδήγησε σε μαζικές ανατιμήσεις όλων των βασικών προϊόντων.
Ο πληθωρισμός έχει εκτοξευτεί κατά 37% μετά την επιβολή των αμερικανικών κυρώσεων.
Φυσικά το τίμημα το πληρώνουν οι απλοί πολίτες. Εκτός από το κόστος ζωής, εκτοξεύεται και η ανεργία.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά, ξεπέρασε το 12% στις αρχές του έτους. Οι περισσότεροι αναλυτές, όμως, θεωρούν ότι στην πραγματικότητα είναι αρκετά υψηλότερο.