Το euronews μιλά με τους εγκλωβισμένους στους καταυλισμούς της ΒΑ Συρίας
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτη θεωρία, τα παιδιά των πολεμικών συρράξεων επωφελούνται από ειδικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου που αναγνωρίζουν ότι είναι ευάλωτα και έχουν ειδικές ανάγκες.
Στην πράξη, είναι τα πρώτα που πλήττονται. Και οι πληγές θεραπεύονται δύσκολα.
«Πότε ήρθα στη Μπαγκούζ και στο Ισλαμικό Κράτος; Ήμουν τεσσάρων χρονών», λέει στο euronews ο μικρός Μόαθ.
Ο Μόαθ ανήκει σε μια ιδιαίτερη ομάδα παιδιών που έχουν εγκλωβιστεί στη βορειοανατολική Συρία. Είναι θύματα αλλά και «κληρονόμοι» του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους, μιας από τις πιο βάρβαρες τρομοκρατικές οργανώσεις της πρόσφατης ιστορίας.
«Δεν φταίνε αυτά που γεννήθηκαν μέσα σε οικογένειες που συνδέονταν με το ΙΚΙΛ. Δεν φταίνε αυτά που γεννήθηκαν σε πόλεις υπό τον έλεγχο του ΙΚΙΛ. Είναι απλά θύματα», τονίζει η Σερίν Μουράντ Ισμαήλ από το τμήμα προστασίας ανηλίκων της UNICEF.
Περίπου 40.000 παιδιά παραμένουν εγκλωβισμένα σε καταυλισμούς στη βόρεια Συρία.
Από αυτά, περισσότερα από 8.000 είναι από άλλες χώρες.
Ενώ μπορούν να διεκδικήσουν ολλανδικό και βελγικό διαβατήριο, οι δύο γιοι της Ολλανδής Ιλχάμ κινδυνεύουν να μείνουν ανιθαγενείς.
«Όταν τους κοιτάζω, είναι επίπονο. Νομίζουν ότι αυτό είναι το σπίτι μας. Δεν ξέρουν τι υπάρχει σε ένα κανονικό σπίτι. Γι' αυτούς είναι όλα φυσιολογικά. Δεν ξέρουν ότι υπάρχει και καλύτερη ζωή απ' αυτή», λέει η Ιλχάμ στο euronews.
Η γυναίκα αναγνωρίζει πως τα παιδιά της βρίσκονται στη Συρία εξαιτίας μιας δικής της απόφασης. Πιστεύει όμως ότι είναι άδικο να πληρώσουν εκείνα το δικό της λάθος.
euronews: «Μετανιώνεις που εντάχθηκες στο ΙΚΙΛ; Μετανιώνεις που έφυγες από την Ολλανδία;
Ιλχάμ: «Ναι, Ήμουν 19 χρονών. Η απόφαση δεν ήταν σωστή. Ήταν πολύ εύκολο να ενταχθώ και πολύ δύσκολο να φύγω».
euronews: «Έχεις κάποιο μήνυμα για την Ευρώπη;»
Ιλχάμ: «Δεν έχω κάποιο μήνυμα, αλλά υπάρχει κάτι που θέλω να πω. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά. Θα μεγαλώσουν και θα αναρωτηθούν, γιατί είμαστε ακόμα στη Συρία; Γιατί δεν μας βοήθησε κανείς;»
Προς το παρόν, τα παιδιά δεν μπορούν να πουν τι ακριβώς έχουν περάσει, πόσα πράγματα έχουν δει ή τι τους ανάγκασαν να κάνουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως παραμένουν σε κίνδυνο.
«Κινδυνεύουν από κακοποίηση, από εκμετάλλευση, από παρενόχληση, σεξουαλική εκμετάλλευση, παιδική εργασία. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί», εξηγεί η Σερίν Μουράντ Ισμαήλ.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καλέσει τις ξένες κυβερνήσεις να επαναπατρίσουν όλα τα παιδιά κάτω των 18 που παραμένουν στη βορειοανατολική Συρία και να καταρτίσουν ειδικά προγράμματα παιδικής προστασίας για να διασφαλίσουν την πλήρη επανένταξή τους στην κοινωνία. Προς το παρόν όμως, οι εμπλεκόμενες χώρες δείχνουν απροθυμία να δεχθούν τα παιδιά.
Στο μεταξύ, οι συγγενείς τους δοκιμάζονται.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Ονειρεύτηκα ότι τα κρατούσα στην αγκαλιά μου. Όταν ξύπνησα είχα έντονη την αίσθηση, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ήταν όνειρο», λέει στο euronews η Πασκάλ Ντεσάνς.
Πριν από 4 χρόνια η Γαλλίδα κόρη της Πασκάλ έφυγε για τη Συρία μαζί με τα τρία παιδιά της.
Κατά πληροφορίες, έχει εγκλωβιστεί σε έναν από τους καταυλισμούς στα βορειοανατολικά της χώρας.
«Δεν μπορούμε να θυσιάσουμε αυτές τις γυναίκες κι αυτά τα παιδιά. Πρέπει να κριθούν με αξιοπρέπεια και υπό δίκαιες συνθήκες», λέει η Πασκάλ.
Κι όσο αυτό δεν συμβαίνει, οι συγγενείς των παιδιών του ΙΚΙΛ περιμένουν για μια ευκαιρία να τα απεγκλωβίσουν.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Είναι δραματικό για μια μάνα, για μια γιαγιά. Επιβιώνουμε. Όσο περιμένουμε να τους βρούμε, να τους αγαπήσουμε, να τους βοηθήσουμε, υποφέρουμε. Είμαστε όλοι θύματα της Νταές. Είναι κοινωνικό πρόβλημα», λέει η Πασκάλ.
Ένα πρόβλημα που διατηρείται, και οι συγγενείς των παιδιών των τζιχαντιστών κάνουν έκκληση στις κυβερνήσεις να το αντιμετωπίσουν και να το επιλύσουν.