Ο Έβο Μοράλες κατηρορείται ότι για ψηφοθηρικούς λόγους ενίσχυσε την πρακτική «τσακέο», που μετατρέπει το δάσος σε χωράφια και βοσκοτόπια
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ120.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, δηλαδή μία περιοχή λίγο μικρότερη από την επικράτεια της Ελλάδας:
αυτή είναι η έκταση του δάσους της Αμαζονίας που αφανίστηκε φέτος.
Η προσοχή του κόσμου έχει στραφεί κυρίως στη Βραζιλία, ωστόσο τεράστια είναι η οικολογική καταστροφή και σε γειτονικές χώρες, όπως η Βολιβία.
Μάλιστα, στη Βολιβία οι φετινές πυρκαγιές θεωρούνται οι χειρότερες της ιστορίας της. Το συνεργείο του euronews επισκέφτηκε την περιοχή Τσικουιτανία, στην περιφέρεια της Σάντα Κρουζ, όπου η καταστροφή είναι σχεδόν ολική.
«Στην πλευρά της κοινότητας Τιέρα Χερμόζα έγιναν 20 ρίψεις νερού και η φωτιά δεν σβηνεί» περιγράφει κάτοικος της περιοχής, με την απόγνωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της. «Σε αυτή την πλευρά έγιναν 120 ρίξεις, κάθε ελικόπτερο κουβαλούσε 2.500 λίτρα νερό. Αλλά η φωτιά συνεχίζει.»
Τσακέο: Κατηγορίες ότι ο πρόεδρος Μοράλες «έβαλε φωτιά» στον Αμαζόνιο για να κερδίσει ψήφους
Μία από τις κυριότερες αιτίες της καταστροφής είναι η αρχαία πρακτική του «τσακέο» (chaqueo):
οι ιθαγενείς καίνε μέρος του δάσους για να δημιουργήσουν βοσκοτόπια και χωράφια.
Φέτος, λόγω και των ισχυρών ανέμων πολλές φωτιές ξέφυγαν από τον έλεγχο και προκάλεσαν ανυπολόγιστη καταστροφή.
Ο αριστερός πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος της χώρας, κατηγορείται για το έγκλημα.
Ήταν δικό του προεδρικό διάταγμα, τον Ιούλιο του 2019, όχι μόνο νομιμοποίησε το «τσακέο», αλλά και έδωσε κίνητρο στους ιθαγενείς να «καθαρίσουν» περισσότερο δάσος.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι ο Ε. Μοράλες προχώρησε στην απόφαση για να εξασφαλίσει ψήφους ενόψει των εκλογών του Οκτωβρίου στις οποίες θα διεκδικήσει τέταρτη συνεχή θητεία.
Τώρα, οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τις τραγικές συνέπειες.
Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, υπάρχουν ακόμα σαράντα ενεργές εστίες με κίνδυνο εξάπλωσης ακόμα περισσότερο.
Οι κάτοικοι προσπαθούν να σώσουν το δάσος και τις περιουσίες τους, ρισκάροντας τη ζωή τους.
Όπως έκανε ο κτηνοτρόφος Γκρεγκόριο Νούνεζ, που επί δύο εβδομάδες μάχοταν με τις φλόγες: