Aid Zone στον Νίγηρα: Αθόρυβη επανάσταση κατά του υποσιτισμού

Σε συνεργασία με The European Commission
Aid Zone στον Νίγηρα: Αθόρυβη επανάσταση κατά του υποσιτισμού
Από Monica Pinna
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Πώς οι μητέρες παίρνουν ενεργά μέρος στην διαδικασία πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης του υποσιτισμού που κάθε χρόνο σκοτώνει χιλιάδες παιδιά έως 5 ετών

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σε μια χώρα όπως ο Νίγηρας, ποιος είναι σε καλύτερη θέση από ό,τι μια μητέρα για να κατανοήσει καλύτερα αν ένα παιδί υποσιτίζεται; Με αυτή την απλή σκέψη, μητέρες στον Νίγηρα απέκτησαν ενεργό ρόλο στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Σε μια χώρα όπως ο Νίγηρας, ποιος είναι σε καλύτερη θέση από ό,τι μια μητέρα για να κατανοήσει καλύτερα αν ένα παιδί υποσιτίζεται; Σε λίγο στο Aid Zone πώς μια απλή ιδέα αναμόρφωσε τη μάχη κατά του υποσιτισμού.

Η κατάσταση στον Νίγηρα

  • 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε διατροφική ανασφάλεια
  • 380.000 παιδιά υπολογίζεται ότι πάσχουν από οξύ υποσιτισμό
  • 38.000 παιδιά κάτω των 5 ετών υπολογίζεται ότι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας υποσιτισμού

Το Τσίγια Χάμπου είναι ένα μικρό χωριό στην περιοχή Ζίντερ, την επαρχία με τον υψηλότερο δείκτη οξύ υποσιτισμού σε όλο τον Νίγηρα. Πάνω από το 19% των παιδιών ηλικίας από 6 μηνών έως 5 ετών υποφέρουν είτε από οξύ υποσιτισμό είτε από ελεγχόμενο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θέτει ως όριο ασφαλείας το 15%.

Οι μητέρες του χωριού εκπαιδεύονται για να μπορέσουν να κάνουν έγκαιρη διάγνωση με τη μέθοδο της μέτρησης της περιφέρειας του μπράτσου.

Η μη κυβερνητική οργάνωση ALIMA ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια στην επαρχία Μιριά. Η ιδέα να αλλάξει ο τρόπος διάγνωσης και να φύγει από το νοσοκομείο οδηγεί στην αποκέντρωση.

«Στον Νίγηρα, εκπαιδεύσαμε περίπου 1 εκατομμύριο 650 χιλιάδες μητέρες. Οι 540.000 βρίσκονται στην επαρχία Μιριά. Το βασικό πλεονέκτημα είναι ότι με την έγκαιρη διάγνωση αποφεύγουμε τη νοσηλεία» λέει ο γιατρός της ΜΚΟ ALIMA Αχμάντ Μοχάμεντ και προσθέτει ότι «το πρώτο εξάμηνο του έτους τα περιστατικά οξύ υποσιτισμού έχουν μειωθεί κατά 13% σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2018».

Η Ρούμα Χακιλού είναι μία από τις μητέρες που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο μέτρησης εδώ και χρόνια. Η κόρη της Σαριφά είναι 1 έτους. Υποφέρει από ελεγχόμενο υποσιτισμό. Η Ρούμα της κάνει μετρήσεις συχνά για να αποφύγει να εξελιχθεί σε οξύ υποσιτισμό.

«Έχουμε ένα χωράφι αλλά δεν είναι αρκετό για να καλυφθούν οι ανάγκες μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράζουμε τρόφιμα αλλά τα χρήματα δεν φτάνουν. Από τα οκτώ παιδιά μου, τα τρία έχουν αντιμετωπίσει υποσιτισμό», λέει η Ρούμα.

Κάθε δυο εβδομάδες η Ρούμα περπατά 12 χιλιόμετρα για να φτάσει στο Κέντρο Υγείας Γκαφάτι. Σε παιδιά που υποφέρουν από υποσιτισμό, όπως η κόρη της, χορηγούνται ειδικές τροφές και γίνεται παρακολούθηση επί 8 με 12 εβδομάδες. Οι μετρήσεις που κάνουν οι μητέρες έχουν αυξήσει τον αριθμό των περιστατικών ελεγχόμενου υποσιτισμού όπως δείχνουν τα στοιχεία των τοπικών κέντρων υγείας.

Σε εθνικό επίπεδο ωστόσο οι μετρήσεις δεν έχουν για την ώρα καμία επίπτωση. Ταξιδέψαμε στην πρωτεύουσα της επαρχίας Ζίντερ και ανακαλύψαμε ότι ο αριθμός των σοβαρά υποσιτισμένων παιδιών που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία δεν έχει μεταβληθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Η νοσηλεύτρια Χαουάου Ουσμάν, προϊσταμένη στο νοσοκομείο της πόλης Ζίντερ λέει πως «έχουμε καταγράψει μεταξύ 8 και 9.000ς περιστατικά οξύ υποσιτισμού παιδιών μέσα σε ένα χρόνο. Ο χειρότερος μήνας ήταν ο Σεπτέμβριος με περίπου 1.200 περιστατικά».

Τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότησε πάνω από το 50% των θεραπειών για παιδιά με οξύ υποσιτισμό στην περιοχή του Σαχέλ, μια περιοχή όπου κάθε χρόνο 500.000 παιδιά πεθαίνουν από διάφορες αιτίες που όλες συνδέονται με τον υποσιτισμό. Στον Νίγηρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει την εκπαίδευση των μητέρων.

Για την Ιζαμπέλ Κοέλο, αξιωματούχο της ΕΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια «αυτό είναι το τέλειο παράδειγμα για το πώς οι ανάγκες και οι ικανότητες των γυναικών ελήφθησαν υπόψη ώστε να τους δοθούν πληροφορίες που δεν είχαν στο παρελθόν. Τους δίνουμε τα εργαλεία για να φροντίσουν τα παιδιά τους. Μπορούμε να τοποθετήσουμε έναν νοσηλευτή σε κάθε χωριό αλλά σε κάθε σπίτι υπάρχει μια μητέρα κάτι που μπορεί να μετατραπεί στο πιο μεγάλο προσόν”.

Οι δικοί λένε θα περάσουν χρόνια μέχρι οι μετρήσεις των μητέρων να φέρουν αποτελέσματα σε εθνικό επίπεδο. Σε τοπικό επίπεδο ωστόσο, μητέρες και παιδιά ήδη ωφελούνται από αυτή την αθόρυβη επανάσταση.

Κοινοποιήστε το άρθρο

Σχετικές ειδήσεις

Μαράουι: Η ιστορία της εκτοπισμένης Ανιντά και της οικογένειάς της