Το Ιράν θεωρείται σίγουρο πως θα χρησιμοοιήσει ως λαβή τα Στενά του Ορμούζ.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈνας στενός δίαυλος που ενώνει τον Περσικό με τον Κόλπο του Ομάν και την Αραβική Θάλασσα μπορεί να παίζει ρόλο ρυθμιστή της παγκόσμιας οικονομίας.
Από τα Στενά του Ορμούζ που χωρίζουν το Ιράν και το Ομάν περνούν καθημερινά 18,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, όμως εκεί εδράζονται και πολλές πτυχές των αμερικανοϊρανικών εντάσεων. Η ανταλλαγή απειλών μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσινγκτον εκτόξευσε τις τιμές του πετρελαίου πάνω από 3% λόγω φόβων για τα πετρελαϊκά αποθέματα.
Στην περίπτωση ενός θερμού επεισοδίου στον Κόλπο, η διαταρραχή στις μεταφορές πετρελαίου θα είναι τεράστια.
Σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακής Πληροφόρησης, 21% του πετρελαίου το 2018 πέρασε από τα Στενά του Ορμούζ. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι αυτός ακριβώς θα είναι και ο μοχλός πίεσης που θα αξιοποιήσει το Ιράν, καθώς αξιωματούχοι της χώρας έχουν επανειλημμένα απειλήσει με σφράγιση της διαδρομής.
Όπως σημειώνει ο διευθυντής Έρευνας Εμπορευμάτων της Emirates NBD Έντουαρντ Μπελ, «αν υπάρξουν διαταρραχές στις ροές αργού από τη συγκεκριμένη περιοχή, αυτό τότε κατ' ανάγκη θα πιέσει τις τιμές προς τα πάνω».
Από τα Στενά του Ορμούζ περνούν όλες - ή τουλάχιστον οι περισσότερες - εξαγωγές της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράκ, του Κουβέιτ, του Ιράν, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Κατάρ. Κάποιοι εκ των παραγωγών έχουν εξετάσει διαφορετικά σενάρια μεταφοράς πέραν του συγκεκριμένου σημείου - όμως δεν είναι αρκετά αποτελεσματικά.
«Έχουμε δει επενδύσεις από χώρες στην περιοχή με στόχο τη διαφοροποίηση των οδών μεταφοράς του αργού πετρελαίου στον υπόλοιπο κόσμο. Η Σαουδική Αραβία όντως μπορεί να εξάγει μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα και τα Εμιράτα επίσης μπορούν να εξάγουν μέσω της Φουτζάιρα, παρακάμπτοντας τα Στενά του Ορμούζ. Για τις χώρες αυτές υπάρχουν δυνατότητες που ναι μεν δεν έχουν τη δυναμικότητα που βλέπουμε στα λιμάνια του Κόλπου, όμως μπορούν να μεταφέρουν αργό πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές στην περίπτωση μιας παρατεταμένης διαταρραχής», επισημαίνει ο Μπελ.
Στην περίπτωση μιας σοβαρής διαταρραχής ή ακόμη και έλλειψης, θεωρείται πολύ πιθανή η παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών χάρη στην πρόσφατη κατακόρυφη αύξηση παραγωγής του αμερικανικού σχιστολιθικού πετρελαίου.