Όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, η τεράστια τουριστική κίνηση της «Γαληνοτάτης» δημιουργεί προβλήματα στην τοπική οικονομία.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Βενετία ανήκει στους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς. Όμως ο παράδεισος των τουριστικών γραφείων, όπως λένε οι ντόπιοι, είναι το δράμα των μονίμων κατοίκων της πόλης. Από τις 350 οικογένειες που ζούσαν κάποτε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, σήμερα έχει μείνει μόνο αυτή του Αντόνιο Τζάγκο, ενός διευθυντή ναυπηγείου που, παρά τις δελεαστικές προσφορές πολυεθνικών ξενοδοχειακών ομίλων, αρνείται πεισματικά να πουλήσει το σπίτι του.
«Εμείς οι Βενετσιάνοι νιώθουμε λίγο σαν ιθαγενείς. Η πόλη έχει 52.000 κατοίκους και δέχεται τριάντα εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο. Άρα ναι, είναι σα να μένουμε σε μια προστατευόμενη ινδιάνικη έκταση», λέει ο Τζάγκο.
Μέσα σε πενήντα χρόνια, ο συνολικός πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 60%. Η έξοδος των μυρίων αποτυπώνεται ειρωνικά σε πραγματικό χρόνο σε μια βιτρίνα κι όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Ένωσης Κατοίκων Ματέο Σέκι, «λιγότεροι κάτοικοι σημαίνει λιγότερες υπηρεσίες για τους κατοίκους. Κι αν δεν υπάρχουν υπηρεσίες, ο κόσμος φεύγει. Είναι ένας φαύλος κύκλος».
Η τοπική αγορά έχει μείνει με τρία παντοπωλεία, λίγους φούρνους και μια ψαραγορά. Τουριστικά μικρομάγαζα που πουλάνε σουβενίρ αντικατέστησαν τις επιχειρήσεις που έκλεισαν, με τα ενοίκια των επαγγελματικών χώρων να είναι δύο και τρεις φορές πάνω από εκείνα του Παρισιού. Κι αυτό με τον κίνδυνο των πλημμυρών να καραδοκεί.
Από τον Ιανουάριο, ο δήμος χρεώνει κλιμακωτό αντίτιμο εισόδου έως 10 ευρώ, ενώ από το 2022 θα είναι πολύ δύσκολο να επισκεφθεί κάποιος τη Βενετία χωρίς να έχει κράτηση σε ξενοδοχείο. Το αν τα μέτρα αυτά αρκούν για να τη σώσουν θα φανεί σε βάθος χρόνου.