Παιδιά πρόσφυγες μπλοκαρισμένα στην ουδέτερη ζώνη των τουρκικών συνόρων

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στα συρματοπλέγματα που χωρίζουν την Ασία από την Ευρώπη, τα παιδιά φωνάζουν παρακαλούν για καταφύγιο από τη Γηραιά Ήπειρο.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από το μισό του προσφυγικού πληθυσμού παγκοσμίως είναι παιδιά. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν είναι πολλοί. Και στα ελληνοτουρκικά σύνορα, κάποιες από τις πιο βασικές τους ανάγκες βαίνουν ανεκπλήρωτες.

«Χρειαζόμαστε φαγητό. Τα παιδιά πεινάνε. Θέλουμε γάλα και παιδικές τροφές», λέει στο euronews η Ντύνια αλ-Αλαουίς.

Η Ντύνια έχασε τον άνδρα της στον πόλεμο της Συρίας. Ξεκίνησε για τη Γερμανία μόνη της με τα πέντε της παιδιά. Τώρα είναι μπλοκαρισμένη στην ουδέτερη ζώνη των συνόρων, όπου επικρατούν, όπως λέει, φρικτές συνθήκες - ειδικά για τα παιδιά: «Κλαίνε συνεχώς. Τα πάντα είναι βρώμικα. Γιατί; Η ζωή είναι τόσο δύσκολη. Όμως Θεού θέλοντος, η Γερμανία θα ανοίξει τις πόρτες της, η Άνγκελα Μέρκελ θα τις ανοίξει. Άνγκελα Μέρκελ, βοήθεια. Είμαστε κουρασμένοι».

Δεν μπορέσαμε να ακολουθήσουμε τη Ντύνια στην ουδέτερη ζώνη, όπου οι τουρκικές αρχές απαγορεύουν την παρουσία δημοσιογράφων.

Της ζητήσαμε, λοιπόν, να μιλήσει εκείνη εκ μέρους μας με τις κόρες της.

- «Πώς είναι εδώ στην ουδέτερη ζώνη;»
- «Είναι πολύ βρώμικα»
- «Γιατί είσαι εδώ;»
- «Για να πάω στη Γερμανία»
- «Γιατί θες να πας στη Γερμανία;»
- «Για να δω την Άνγκελα Μέρκελ»
- «Τι θα κάνεις στη Γερμανία;»
- «Θα ζήσουμε το όνειρό μας. Θα γεμίσουν τα στομάχια μας. Θα πάω στο σχολείο»

Η Γερμανία ανακοίνωσε ότι προτίθεται να δεχθεί ευάλωτα παιδιά πρόσφυγες από την Ελλάδα. Όμως δεν έχει ακόμη διευκρινίσει αν θα φιλοξενήσει παιδιά που έχουν παγιδευτεί στην τουρκική πλευρά των συνόρων.

Εν τω μεταξύ, οι κόρες της Ντύνια βλέπουν την παιδική τους ηλικία να χάνεται. Όπως σχολιάζει στο euronews ο Ονούρ Κιουτάι Οζεντούρκ από την τουρκική Ερυθρά Ημισέληνο, «δυστυχώς, σε καιρούς κρίσης, όπως είναι το να γίνεσαι πρόσφυγας, τα παιδιά δεν ζουν την παιδική τους ηλικία. Δεν μπορούν να φερθούν ή να ζήσουν σαν παιδιά. Τους ζητείται να επωμιστούν ευθύνες ενηλίκων - να μεταφέρουν την οικοσκευή ή να εργαστούν».

Τα εκτοπισμένα παιδιά αντιμετωπίζουν μια σκληρή ειρωνία. Δραπετεύουν από καταστάσεις στις οποίες η ζωή τους κινδυνεύει, για να βρουν άλλους κινδύνους που ψαλιδίζουν τις όποιες πιθανότητές τους για ένα καλύτερο μέλλον.