Εθελοντές που βοηθούν ευάλωτους πολίτες μιλούν στο euronews.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα πάρκα της Μαδρίτης πριν λίγο καιρό έσφυζαν από κόσμο που έπαιζε πετάνκ. Όχι όμως σήμερα και όχι για αρκετό καιρό. Στα πάρκα πλέον επικρατεί ησυχία.
Κλειστοί παραμένουν και οι παιδικοί σταθμοί. Παιδιά και εργαζόμενοι μένουν σπίτι για να προστατέψουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
Μόνο στη Μαδρίτη, 240.000 άνθρωποι ζουν μόνοι. Το 60% είναι άνω των 65 ετών. Στον καιρό του κοροναϊού, αυτή η καραντίνα είναι για κάποιους ένα βήμα πίσω στη μάχη τους κατά της μοναξιάς τους.
Μια 32χρονη αρχιτέκτονας σπάει τον αυτοπεριορισμό για να αγοράσει καθαριστικά προϊόντα για μια γυναίκα με αναπηρίες που ζει μόνη της.
«Είναι μια εθελοντική κίνηση της γειτονιάς, γιατί ξέρουμε πως είναι απαραίτητο. Από την αρχή της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και της καραντίνας το πρώτο που σκεφτήκαμε ήταν ότι εμείς μεν είμαστε καλά, αλλά σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι στη γειτονιά που θα περάσουν δύσκολες στιγμές», λέει στο euronews η Βικτόρια Πελάνκο.
Η Βικτόρια είναι μέλος μιας ομάδας τριάντα εθελοντών που φροντίζουν τους πιο ευάλωτους. Αυτοί οι τριάντα δεν είναι οι μοναδικοί. Σε όλη την Ισπανία, εκατοντάδες γείτονες κάνουν την προσπάθειά τους για ανθρώπους που τώρα ίσως είναι πιο μόνοι από ποτέ.
Οι επισκέψεις για βοήθεια στο σπίτι έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης. Τα μέλη του Ερυθρού Σταυρού περνούν ώρες στα τηλέφωνα, ώστε οι μοναχικοί να μην είναι τόσο μοναχικοί, αλλά και να διασφαλιστεί ότι παραμένουν ασφαλείς.
Όπως εξηγεί η επικεφαλής του κέντρου επιχειρήσεων του ισπανικού Ερυθρού Σταυρού Ντόρι Μορένο, «ερχόμαστε προληπτικά σε επαφή μαζί τους. Ακούμε τι χρειάζονται, το οποίο κάποιες φορές είναι απλά να συζητήσουν με κάποιον, ειδικά σ' αυτήν την περίοδο απομόνωσης. Στις περιπτώσεις των πιο ευάλωτων που οι άνθρωποί τους δεν είναι διαθέσιμοι, καλύπτουμε βασικές ανάγκες, όπως τρόφιμα, προμήθειες, φάρμακα κλπ»
Κατά την παράδοση, οι εθελοντές αποφεύγουν κάθε επαφή για να αποτρέψουν μια μόλυνση που ενδεχομένως μπορεί να εξελιχθεί σε μια σοβαρή κατάσταση. Η Βικτόρια εξηγεί πως οτιδήποτε αγγίζει από αυτά που θα παραδώσει, το πιάνει με γάντια. Καλεί στο θυροτηλέφωνο, αφήνει τις τσάντες στο κατώφλι, φεύγει και ξανακαλεί για να πει ότι άφησε τα πράγματα.
«Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της μοναξιάς, το να νιώθεις ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να βοηθήσουν αν χρειαστείς κάτι, αυτό το συναίσθημα ότι υπάρχει κάποιος που μπορείς να καλέσεις, είναι εξαιρετικά ωφέλιμο», μας λέει η Βικτόρια.
Η καραντίνα λόγω του κοροναϊού έχει δυσχεράνει την κατάσταση χιλιάδων ηλικιωμένων, ατόμων με αναπηρία ή ευάλωτων που αντιμετωπίζουν τη μοναξιά σε καθημερινή βάση. Αυτοί οι εθελοντές ελπίζουν πως το κύμα αλληλεγγύης μπορεί να τους δώσει ένα απλό μήνυμα: Μπορεί να ζεις μόνος, αλλά δεν είσαι μόνος σου.