Εκατοντάδες οικογένειες βιώνουν αβεβαιόττητα καθώς οι επιπτώσεις της πανδημίας στο διεθνές εμπόριο «παγώνουν» την ζήτηση για εξαγωγές χρωμίου
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτην βορειοανατολική Αλβανία, η πόλη Μπουλκίζα 45 χιλιόμετρα ανατολικά των Τιράνων, είναι μια από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας με υψηλά ποσοστά ανεργίας.
Το ντόμινο της ύφεσης που προκαλεί η πανδημία στο διεθνές εμπόριο έχει επιπτώσεις στη λειτουργία των ορυχείων χρωμίου.
Οι εξαγωγές προς την Κίνα έχουν πέσει κατακόρυφα. Ο Χένρι Κούρτι είναι διευθυντής logistics και εξηγεί πως «όταν έχει η Κίνα προβλήματα, η Μπουλκίζα είναι η μόνη περιοχή στην Αλβανία που δέχεται αμέσως χτύπημα καθώς παύει να υπάρχει ζήτηση χρωμίου».
Οι συνέπειες στις ζωές των εκατοντάδων οικογενειών που εξαρτώνται από τα ορυχεία είναι εξίσου άμεσες και επώδυνες.
«Η πανδημία μας έχει χτυπήσει σκληρά. Αλλά είναι κάτι επιπλέον. Η αγορά χρωμίου βρίσκεται σε κρίση και αν τα ορυχεία κλείσουν δεν θα μπορούμε πια να ταΐσουμε τις οικογένειές μας», λέει ο εργάτης στα ορυχεία Φλοράν Βεσέλι.
Η σκληρή δουλειά τους σε στοές που βρίσκονται έως και χίλια μέτρα κάτω από το έδαφος δεν πληρώνεται επαρκώς. Ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 300 ευρώ το μήνα, ενώ το φάντασμα της ανεργίας επικρέμεται πάντα ως απειλή. Η Μανουσάκε Ντάνι, εργάτρια στα ορυχεία αλλά όχι στις στοές, ζει με την αγωνία: «Ο άντρας μου και ο γιος μου είναι εργάτες στα ορυχεία και κάθε φορά προσεύχομαι στον θεό να γυρίσουν ζωντανοί. Η δουλειά τους είναι επικίνδυνη, πολύ επικίνδυνη».
Συνολικά στην περιοχή δραστηριοποιούνται 130 εταιρείες, ως επί το πλείστον μη αλβανικών συμφερόντων, που απασχολούν 2.660 εργάτες. Αυτό το διάστημα το ένα τρίτο των εργαζομένων είναι άνεργοι ενώ μόνο 20 εταιρείες συνεχίζουν την δραστηριότητά τους.