Ο Ζεράρ Ουγιέ, πρωην ποδοσφαιριστής, υπήρξε ένας από τους καλύτερους προπονητές για την Λυών και την Λίβερπουλ.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΝέο σοκ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο προκαλεί η είδηση του θανάτου του Ζεράρ Ουγιέ. Μετά τους Ντιέγκο Μαραντόνα και Πάολο Ρόσι ο πρώην προπονητής της Λίβερπουλ, έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί σε ηλικία 73 ετών, μία ημέρα αφότου είχε επιστρέψει σπίτι του από επέμβαση στην καρδιά.
Η είδηση του θανάτου του διάσημου Γάλλου τεχνικού, με σημαντική παρουσία σε Λίβερπουλ και Λυών, προκάλεσε συγκίνηση σε όλον τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ο Γάλλος τεχνικός είχε μόλις επιστρέψει σπίτι του, ύστερα από μία επέμβαση στην καρδιά που τον κράτησε σε νοσοκομείο του Παρισιού για τρεις εβδομάδες.
Ξεκίνησε την μπάλα στα 12 χρόνια του και την προπονητική σε επίπεδο ακαδημιών στα 26 του.
Άρχισε την καριέρα του στη Neux-les-Mines την οποία οδήγησε σε δύο συνεχόμενες ανόδους μέχρι τη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας. Οι καλές του επιδόσεις τον έφεραν στη Λανς στην οποία συνέχισε το σπουδαίο του έργο και αφού την ανέβασε στο Σαμπιονά την οδήγησε στην έξοδο στην Ευρώπη. Το 1985 τον εμπιστεύτηκε η Παρί Σεν Ζερμέν την οποία οδήγησε στον τίτλο την επόμενη σεζόν.
Το 1988 προσελήφθη ως τεχνικός διευθυντής και μέλος του τεχνικού τιμ της Εθνικής Γαλλίας υπό την τεχνική ηγεσία του τότε προπονητή, Μισέλ Πλατινί. Το 1992 ανέλαβε πρώτος προπονητής όμως παραιτήθηκε την επόμενη χρονιά όταν απέτυχε να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στα τελικά του Μουντιάλ του 1994. Έριξε μάλιστα τις ευθύνες για το αγωνιστικό μέρος, πάνω στον Νταβίντ Ζινολά με τον τελευταίο να απειλεί να τον στείλει στα δικαστήρια. Τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε και η Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία κράτησε τον Ουγιέ ως τεχνικό διευθυντή στην ομάδα, αποδίδοντάς του και μέρος των ευσήμων για την μαγική πορεία του 1998, όταν οι «τρικολόρ» κατέκτησαν το Μουντιάλ.
Το 1998 άνοιγε ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του όταν η Λίβερπουλ του προσέφερε το «μισό» πόστο του προπονητή. Η πρόκληση να καθίσει στο τιμόνι μαζί με τον Ρόι Έβανς ήταν μεγάλη και ο Ουγιέ την αποδέχτηκε τον Ιούνιο. Πέντε μήνες αργότερα μετά από άσχημη πορεία, ο Έβανς παραιτήθηκε και τα ηνία της ομάδας πέρασαν αποκλειστικά στα χέρια του.
Αναλαμβάνοντας την Λίβερπουλ την οδήγησε στην κατάκτηση του κυπέλλου UEFA, του κυπέλλου και του League Cup τη σεζόν 2000/01. Συνολικά κατέκτησε έξι τίτλους με τους «κόκκινους». Το 2001, μάλιστα, αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς από την UEFA.
Στη συνέχεια, ως προπονητής της Λυών, πήρε δύο πρωταθλήματα (2006, 2007), καθώς και το γαλλικό Super Cup το 2005 και το 2006. Το 2007 έκανε ένα διάλειμμα από την προπονητική έως το 2010 που επέστρεψε στον πάγκο της Άστον Βίλα, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της σεζόν, αλλά ουσιαστικά αποχώρησε εξαιτίας των προβλημάτων υγείας.
Να σημειωθεί πως ήταν βοηθός προπονητή στην εθνική Γαλλία για μία τετραετία (1988-1992), ενώ ήταν και πρώτος προπονητής στον πάγκο των «τρικολόρ», αλλά η πορεία του έληξε άδοξα μετά τον αποκλεισμό της Γαλλίας στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1994. Στη συνέχεια, μέχρι να αναλάβει τη Λίβερπουλ, ήταν ομοσπονδιακός τεχνικός στις μικρές εθνικές ομάδες της Γαλλίας (Νέων και Ελπίδων). Με τη Νέων έφτασε μέχρι την κατάκτηση του Euro 1996.