Βιοδιασπώμενα πλαστικά: Μύθοι και αλήθειες και ένας χρυσός κανόνας

Βιοδιασπώμενα πλαστικά: Μύθοι και αλήθειες και ένας χρυσός κανόνας
Πνευματικά Δικαιώματα Euronews
Από Tadhg Enright
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

«Τα πλαστικά δεν ανήκουν στο περιβάλλον. Τελεία και παύλα» λένε εκπρόσωποι της βιομηχανίας βιοπλαστικών.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια βαριά κληρονομιά του 20ου αιώνα είναι για το περιβάλλον τα πλαστικά. Άλλαξαν επαναστατικά τη ζωή μας αλλά δεν καταφέραμε ως τώρα να τα διαχειριστούμε. Πολλοί αναζητούν εναλλακτικές επιλογές.

Όλο και συχνότερα βλέπουμε πλαστικά που περιγράφονται ως βιοδιασπώμενα ή κατάλληλα για λίπασμα αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι μπορούμε να είμαστε ανέμελοι όταν τα απορρίπτουμε.

Η δρ Ίμοτζεν Νάιπερ είναι θαλάσσια βιολόγος και λέει «όταν ακούω τη λέξη βιοδιασπώμενο, για μένα είναι ένα μήλο ή κάτι που το υπόλειμά του θα χαθεί μέσα σε λίγες εβδομάδες». Η Ιμοτζέν Νάιπερ μελέτησε διάφορα είδη πλαστικών για να δει με ποιον τρόπο βιοδιασπώνται στο περιβάλλον: «Τα θάψαμε στο έδαφος, τα βυθίσαμε στη θάλασσα, τα κρεμάσαμε σε εξωτερικό χώρα. Οι πλαστικές τσάντες δεν εξαφανίστηκαν εντελώς. Χρησιμοποιήσαμε κάποιες βιοδιασπώμενες τσάντες που διαλύθηκαν στον ωκεανό αλλά όχι στο έδαφος. Η μελέτη μας απέδειξε ότι μετά από τρία χρόνια, η πλειοψηφία αυτών των τσαντών θα μπορούσε ακόμα να αντέξει να γεμίσει με ψώνια».

Το εύρημα επιβεβαιώνουν εκπρόσωποι της ίδιας της βιομηχανίας βιοδιασπώμενων πλαστικών. Ο Χάσο φον Πογκρέλ είναι διευθυντής της European Bioplastics: «Κάποιο προϊόν λέγεται ότι είναι βιοδιασπώμενο ενώ δεν είναι. Κάποιο άλλο είχε σωστή σήμανση ως κατάλληλο για λίπασμα. Και πράγματι ήταν υλικό που αποσυντέθηκε στο νερό και στο χώμα παρότι η πιστοποίησή του ανέφερε ότι βιοδιασπάται μόνο σε περιέκτη κομποστοποίησης.

»Σε πολλά εργοστάσια ανακύκλωσης δεν γνωρίζουν ότι αυτά τα πλαστικά είναι πράγματι βιοδιασπώμενα και αρκετά γρήγορα ώστε να τα αναμείξουν με τροφές. Δεν τα αναμειγνύουν για να είναι σίγουροι και έτσι λένε ότι αποφεύγεουν τα πλαστικά κάθε είδους.

»Η σήμανση θα πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιδιώκουμε για να καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Το σήμα κατατεθέν των Ευρωπαϊκών Βιοπλαστικών καθώς και άλλα δυο σήματα αποτελούν εγγύηση χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα κάποιοι να κάνουν κακή χρήση τους».

Αυτή είναι μια λεπτή διαφορά: κατάλληλο για κομποστοποίση και βιοδιασπώμενο δεν είναι το ίδιο.

Οι πλαστικές σακούλες πρέπει στις περισσότερες περιπτώσεις να βρεθούν σε ειδικό περιβάλλον για να βιοδιασπαστούν. Σε έναν βιομηχανικό κομποστοποιητή για παράδειγμα με υψηλές θερμοκρασίες και αυξημένα επίπεδα υγρασίας ώστε να διαλυθούν εντελώς.

Ορισμένοι έχουν την επιλογή να πετούν υπολείμματα τροφών σε ειδικούς κάδους κομποστοποίησης που τους διαχειρίζονται οι δήμοι.

Σε πολλά εργοστάσια ανακύκλωσης δεν γνωρίζουν ότι αυτά τα πλαστικά είναι πράγματι βιοδιασπώμενα και αρκετά γρήγορα ώστε να τα αναμείξουν με τροφές. Δεν τα αναμειγνύουν για να είναι σίγουροι και έτσι λένε ότι αποφεύγεουν τα πλαστικά κάθε είδους.

Η σήμανση θα πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιδιώκουμε για να καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Το σήμα κατατεθέν των Ευρωπαϊκών Βιοπλαστικών καθώς και άλλα δυο σήματα αποτελούν εγγύηση χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα κάποιοι να κάνουν κακή χρήση τους.

Κι όπως λέει ο Χάσο φον Πογκρέλ, ένας είναι ο χρυσός κανόνας που δεν πρέπει να ξεχνάμε: «Κανενός είδους πλαστικό δεν πρέπει να απορρίπτεται στο περιβάλλον όσο καλά κι αν βιοαποσυντίθεται. Κανένα πλαστικό δεν ανήκει στο περιβάλλον. Τελεία και παύλα».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Γαλλία: Τέλος οι πλαστικές συσκευασίες για τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά

Βιώσιμα πλαστικά και κυκλική οικονομία

Βιοδιασπώμενα βιοπλαστικά- Πώς παράγονται;