Βρίσκεται πλέον ασφαλής μαζί με την οικογένειά του στην Ιταλία
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣκηνές αγωνίας και χάους, απελπισία και ατελείωτες ουρές εγκλωβισμένων στο Αφγανιστάν πολιτών που περιμένουν έξω από το αεροδρόμιο της Καμπούλ, μέσα στην ζέστη, κάτω από τον καυτό ήλιο, ελπίζοντας να επιβιβαστούν στην «ονειρική πτήση» που θα τους μεταφέρει εκτός χώρας.
Ένας από τους τυχερούς που κατάφεραν και έφτασαν στην Ιταλία δέχτηκε να μιλήσει στο euronews υπό το καθεστώς της ανωνυμίας. Ας τον ονομάσουμε «Μ». Ηταν ένα από τα πρόσωπα που τα προηγούμενα χρόνια εργάστηκε στο Αφγανιστάν για ιταλικά συμφέροντα. Αυτό από μόνο του σήμαινε ότι η ζωή του υπό το νέο καθεστως των Ταλιμπάν ήταν σε κίνδυνο.
«Είπα στην οικογένειά μου ότι έπρεπε να πάμε στο αεροδρόμιο καθώς οι ζωές μας κινδύνευαν. Τους είπα ότι αν με έβρισκαν οι Ταλιμπάν, θα με σκότωναν καθώς εργάστηκα για τους Ιταλους και την Ιταλική Πρεσβεία. Τους είπα ότι έπρεπε να φύγουμε. Δε άφησα τίποτα στο σπίτι, έκαψα τα πάντα, όλα μου τα χαρτιά», λέει ο «Μ».
Ο «M» και η οικογένειά του έφυγαν χωρίς να έχουν τίποτα στην κατοχή τους, πέρα από τα ρούχα που φόραγαν επάνω τους την ημέρα του ταξιδιού τους. Στο αεροδρόμιο χρειάστηκε να περιμένουν τρεις ημέρες μέχρι να καταφέρουν να επιβιβαστούν σε μια πτήση. Δεν ήθελε να ζήσει χωρίς την γυναίκα και τα παιδιά του.
«Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στην κεντρική πύλη. Ήθελαν να εισέλθουν μέσα. Κάποια στιγμή η γυναίκα μου δεν μπορούσε να διατηρήσει πλέον άλλο τον έλεγχο στην κόρη μου, για αυτό εκείνη έπεσε στο έδαφος. Το πλήθος έπεσε πάνω της. Ευτυχώς δεν χτύπησε. Την επόμενη μέρα έπρεπε να περιμένουν κάτω από τον ήλιο χωρίς να μπορούν να πιουν μια γουλιά νερό, χωρις φαγητό, για αυτό οι δυο γιοι μου λιποθύμησαν», λέει π «Μ».
Ο «Μ» κατάγεται από το Πανσίρ, την τελευταία πόλη που έχει κρατήσει αντίσταση απέναντι στους Ταλιμπάν και το καθεστώς τους. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που ο «Μ» και η οικογένειά του ένιωθαν την ανάγκη να φύγουν, εκτιμώντας ότι κινδυνεύουν αν οι Ταλιμπάν ανακαλύψουν την ταυτότητά του. Οι γονείς του εξακολουθούν να ζουν εκει.
«Αν κάποια μέρα πιάσουν τους γονείς μου και τους πουνε ότι αν δεν έρθει πίσω ο γιος σας, θα σας σκοτώσουμε, εγώ θα επιστρέψω στο Αφγανιστάν για να σώσω τις ζωές τους. Δεν φοβάμαι. Δεν με φοβίζει ο θάνατος», λέει ο «Μ».
Η μάχη με τον χρόνο συνεχίζεται από την Δύση για να προλάβει να εκκενώσει την χώρα από όσους επιθυμούν και έχουν τις προϋποθέσεις για να την εγκαταλείψουν.
Η Pangea είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 υποστηρίζει τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν. Εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να απομακρύνουν τόσο το προσωπικό τους όσο και όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες.
Ο Λούκα Λοπρέστι, πρόεδρος της οργάνωσης, αναφέρει: «Τ__α πλήθη που περιμένουν έξω από το αεροδρόμιο είναι σε κατάσταση σοκ. Χρειάζονται βοήθεια και μας καλούν στο τηλέφωνο ζητώντας την. Τους προσφέρουμε ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσουν να αντιδράσουν ώστε να μην τα παρατήσουν εύκολα. Συχνά τους λέμε λόγια στήριξης όπως "έλα, μπορείς να τα καταφέρεις, μην κλαις, απλά τρέξε αλλιώς δεν θα μπορέσεις να σωθείς"».
Η Pangea έχει βοηθήσει χιλιάδες γυναίκες στο Αφγανιστάν. Η οργάνωση εκτιμά ότι με την βοήθειά της, ενθαρρύνθηκε αρκετός κόσμος ώστε να ορθώσει ανάστημα απέναντι στο καθεστως των Ταλιμπάν.
Οταν ο «M» σκέφτεται τι έχει αφήσει πίσω του, αισθάνεται ανίσχυρος. Αν και τώρα είναι ασφαλής στην Ιταλία, ονειρεύεται να επιστρέψει στον Αυθγανιστάν και εύχεται κάποια έρα η χώρα του να είναι και πάλι ελεύθερη.