Μουσείο για...κουτάλια στη Ρωσία

Μουσείο για...κουτάλια στη Ρωσία
Πνευματικά Δικαιώματα AP Photo
Πνευματικά Δικαιώματα AP Photo
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Τα εκθέματα περιλαμβάνουν 5000 κουτάλια από 80 χώρες όλων των σχεδίων και των υλικών.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

5.000 κουτάλια διαφόρων σχημάτων και υλικών από 80 χώρες σε όλο τον κόσμο εκτίθενται στο μουσείο κουταλιού στη Νίτβα στη δυτική Ρωσία που λειτουργεί από το 2003. Τα παλαιότερα κουτάλια στο μουσείο χρονολογούνται από τον 7-9 αιώνα μ.Χ. Τα περισσότερα εκθέματα δωρίστηκαν στο μουσείο ως δώρα από τους επισκέπτες. Όπως λέει η Νατάλια Tρετιάκοβα,επισκέπτρια του μουσείου:« Στο σπίτι έχω κι εγώ ένα κουτάλι από τον πατέρα μου. Το είχε καθόλη τη διάρκεια του πολέμου και ήταν κάτι σαν τρόπαιο.Οπως μας είπε η ξεναγός ο καθένας είχε το δικό του κουτάλι στον πόλεμο και μάλιστα το δικό μας είχε χαραγμένο πάνω του το όνομα Μπελμπρόφ»

Τα κουτάλια φαίνονται εύκολα στην παραγωγή, αλλά στην πραγματικότητα απαιτούνται έως και 40 τεχνολογικές διαδικασίες για την παραγωγή τους. Η ιδέα να μετατραπεί η συλλογή σε ολόκληρο μουσείο ήταν υλοποιησιμη λόγω του τοπικού μεταλλουργικού εργοστασίου που παράγει κουτάλια και άλλα μαχαιροπίρουνα από το 1938.Περίπου 15.000 τουρίστες επισκέπτονται το μουσείο ετησίως.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο σχεδιασμός του κουταλιού εξελίχθηκε και άρχισε να κατασκευάζεται από αλουμίνιο, το οποίο θεωρούνταν τότε πολυπόθητο υλικό.«"Η παραγωγή ήταν τόσο μικρή, ενώ οι επενδύσεις σε αυτό ήταν τόσο μεγάλες που το αλουμίνιο ήταν ακριβότερο από το χρυσό. Τα πρώτα μαχαιροπίρουνα αλουμινίου κατασκευάστηκαν από έναν κοσμηματοπώλη για τον Γάλλο αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ '. Σε ένα από τα δείπνα, η οικογένειά του χρησιμοποιούσε το κουτάλια αλουμινίου με υπερηφάνεια, ενώ οι αυλικοί με φθόνο τους κοιτούσαν χρησιμοποιούσαν ασημένια και επιχρυσωμένα » λέει η Λάρισα Ρογκόβα, ξεναγός στο Μουσείο κουταλιού.

Παραδοσιακά ζωγραφισμένα κουτάλια υπήρχαν σε κάθε σπίτι - με μαύρο για κάθε μέρα και με κόκκινο για τις γιορτές. « Η οικοδέσποινα όταν προσκαλούσε επισκέπτες στο σπίτι έστρωνε το τραπέζι με κόκκινα επιτραπέζια σκεύη. Όταν τελείωνε το πάρτι και έφευγαν οι καλεσμένοι, έλεγε σε όλους «ζήσε για το κόκκινο κουτάλι», γιατί για τους προγόνους μας το κόκκινο χρώμα ήταν πάντα ξεχωριστό, ήταν το χρώμα της χαράς, της ευτυχίας, της ευημερίας », εξηγεί η Ρογκόβα.

Υπάρχουν επίσης κουτάλια που δεν περιέχουν τρόφιμα-όπως κουτάλια παπουτσιών ή μεταλλουργικό κουτάλι, το βαρύτερο έκθεμα βάρους 5,6 κιλών, που χρησιμοποιείται για τη συλλογή ζεστού μετάλλου και το χύσιμο στο καλούπι.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Αγία Πετρούπολη: Η τέλεια αφετηρία για να ταξιδέψετε σε όλη την Ρωσία

Φεστιβάλ street art στη Ρωσία

Ουγγαρία: Έκθεση για την περίοδο του Ολοκαυτώματος