Στοιχεία από την ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την κυβερνοασφάλεια
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ πανδημία και η τηλεργασία έκαναν τόσο τις κυβερνήσεις όσο και τους ιδιώτες περισσότερο ευάλωτους σε κυβερνοεπιθέσεις.
Αυτό υπογραμμίζει μεταξύ άλλων στην ετήσια έκθεσή του ο ENISA, o Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών, που εδρεύει στην Αθήνα.
Ο οργανισμός σημειώνει επίσης πως η σημαντικότερη απειλή ασφαλείας στο διαδίκτυο έχουν εξελιχθεί οι χάκερ που παρέχουν υπηρεσίες επ' αμοιβή.
«Καθώς ο αριθμός των περιστατικών που σχετίζονται με την κυβερνοασφάλεια αυξήθηκε σε σύγκριση με το 2019, υπήρξαν 72% περισσότερα τέτοια περιστατικά με σημαντικές συνέπειες να αφορούν την Ευρώπη. Οπότε είναι απα ραίτητο να λάβουμε σοβαρότερα υπόψη την κυβερνοασφάλεια. Εμείς επενδύουμε σε αυτή, ενισχύουμε την ικανότητα και τις δυνατότητές μας», σημειώνει ο εκτελεστικός διευθυντής του ENISA, Juhan Lepassaar.
Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα από τον φετινό Μάιο έωςτον Ιούλιο, οι υπηρεσίες υγείας βρέθηκαν στο στόχαστρο χάκερ που αναζητούσαν πληροφορίες για τα εμβόλια.
Κυβερνητικές και δημόσιες υπηρεσίες, καθώς και πάροχοι ψηφιακών υπηρεσιών, επίσης ανέφεραν μεγάλο αριθμό επιθέσεων τύπου ransomware, στις οποίες οι χάκερ κρυπτογραφούν τα δεδομένα και ζητούν λύτρα για να τα ξεκλειδώσουν.
Μια άλλη απειλή κυβερνοασφάλειας που επισημαίνεται στην έκθεση είναι τα fake news και γενικά η παραπληροφόρηση.
«Νομίζω ότι τα είδη απειλών που η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει είναι ίδια με εκείνα που αντιμετωπίζει όλος ο κόσμος. Υπάρχουν πράγματι απειλές ότι είναι πολιτικά υποκινούμενες. Αυτές είναι απειλές που υποκινούνται από ανθρώπους, ας πούμε κακούς ηθοποιούς και το κάνουν για τα λεφτά. Υπάρχουν επίσης οι απειλές - που σχετίζονται με τις προηγούμενες - και αφορούν την παραπληροφόρηση, και πολιτικές εκστρατείες», υπογραμμίζει ο ειδικός στην κυβερνοασφάλεια, Christian Van Heurck .
Οι υπεύθυνοι του ευρωπαϊκού οργανισμού επισημαίνουν ότι οι επενδύσεις στην κυβερνοασφάλεια δεν βρίσκονται ακόμη σε υψηλά επίπεδα.
Σημειώνουν μάλιστα ότι δεν πρέπει να δαπανώντας κονδύλια για ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και στο δημόσιο.