Στο Λβιβ, όπου χιλιάδες οικογένειες έχουν βρει καταφύγιο, γίνονται προσπάθειες για την ένταξη των μαθητών σε τάξεις
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠαιδιά που εγκατέλειψαν τις βομβαρδιζόμενες περιοχές της Ουκρανίας κινδυνεύουν να μείνουν εκτός εκπαίδευσης.
Στο Λβιβ, όπου χιλιάδες οικογένειες έχουν βρει καταφύγιο, γίνονται προσπάθειες για την επιστροφή των μαθητών σε τάξεις.
Καινούριοι δάσκαλοι, καινούριοι συμμαθητές. Ο μικρός Πάσα από το Χάρκοβο δηλώνει ικανοποιημένος.
«Εδώ οι δάσκαλοι είναι καλύτεροι. Οι άλλοι που είχαμε στο Χάρκοβο ήταν πολύ αυστηροί!», παραδέχεται.
Στην ερώτηση αν θέλει να επιστρέψει στο σπίτι του, απαντά αποστομωτικά.
«Δεν θα το 'λεγα. Γιατί είναι απίθανο το σπίτι μας να είναι ακόμα εκεί. Δεν θέλουμε να πάμε πίσω, ούτε ο μπαμπάς μου θέλει ούτε η μαμά μου. Προτιμούν εδώ. Και προτιμώ κι εγώ να μείνω εδώ, παρόλο που και το Χάρκοβο είναι όμορφο», λέει ο Πάσα.
Τα πιο μεγάλα παιδιά, όπως η 16χρονη Άννα, έχουν μεγαλύτερη επίγνωση των δυσκολιών που τους περιμένουν.
«Δεν μπορώ να προετοιμαστώ για το πανεπιστήμιο με τον ίδιο τρόπο που το έκανα πριν ένα μήνα. Τώρα μου είναι δύσκολο να συγκεντρωθώ στα μαθήματα», εξηγεί η μαθήτρια.
Στην άλλη πλευρά των συνόρων, οι πολωνικές αρχές έχουν ήδη ενσωματώσει κάποιους μαθητές στα σχολεία, στην προσπάθεια να μην μείνουν πολύ πίσω μαθησιακά. Η προσαρμογή, βέβαια, θέλει δουλειά.
«Πιστεύω ότι θα βρω ένα κηδεμόνα για να μείνω εδώ, με άδεια από ένα κηδεμόνα στην Ουκρανία, και να συνεχίσω στην Πολωνία την εκπαίδευσή μου», δήλωσε ένας 16χρονος πρόσφυγας.
Στη μεθοριακή πόλη Πρέμισλ, ένα σχολείο χρησιμοποιεί το γυμναστήριο και το αμφιθέατρο για να προσφέρει στέγη σε 61 μαθητές και να στεγάσει ένα προσωρινό νηπιαγωγείο για τα προσφυγάκια.