Για να είναι και οι ίδιοι και οι ασθενείς πιο ασφαλείς
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓιατροί και νοσοκόμες χρειάζονται 20 λεπτά σύντομου ύπνου κατά τη διάρκεια της νυχτερινής βάρδιας ώστε να είναι και οι ίδιοι και οι ασθενείς πιο ασφαλείς.
Επίσης, δεν πρέπει να κάνουν πάνω από τρεις συνεχόμενες νυχτερινές βάρδιες.
Αυτό προκύπτει από διαφορετικές έρευνες τα συμπεράσματα των οποίων δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Anesthesia.
«Η υγειονομική περίθαλψη θα πρέπει να διαθέτει επίσημα συστήματα διαχείρισης κινδύνου όπως αυτά που απαιτούνται από τη νομοθεσία σε κάθε άλλο κλάδο που είναι κρίσιμος για την ασφάλεια» ανέφερε η σύμβουλος Αναισθησιολόγος Δρ. Nancy Redfern του Newcastle Hospitals NHS Foundation Trust της Μεγάλης Βρετανίας.
Έρευνες από την ομάδα εργασίας της κοινής Ένωσης Αναισθησιολόγων του βρετανικού Βασιλικού Κολλεγίου Αναισθησιολόγων και Faculty of Intensive Care Medicine, έδειξαν ότι περίπου οι μισοί εκπαιδευόμενοι γιατροί, σύμβουλοι και νοσηλευτές είχαν βιώσει είτε ένα ατύχημα είτε κινδύνεψε με ατύχημα κατά την επιστροφή στο σπίτι μετά από νυχτερινή βάρδια.
Πράγματι, η έρευνα έχει δείξει ότι η οδήγηση αφού μείνει κάποιος ξύπνιος για 20 ώρες ή περισσότερο τη νύχτα ή πολύ νωρίς το πρωί όταν χρειάζεται περισσότερο ο ύπνος, είναι εξίσου επικίνδυνη με την οδήγηση με επίπεδα αλκοόλ στο αίμα πάνω από το νόμιμο όριο. Οι εργαζόμενοι που οδηγούν σπίτι μετά από βάρδιες 12 ωρών έχουν διπλάσιες πιθανότητες να τρακάρουν από εκείνους που εργάζονται σε 8ωρες βάρδιες.
Η γνωστική λειτουργία εξασθενεί μετά από 16-18 ώρες χωρίς ύπνο και οδηγεί σε επιδείνωση της ικανότητας του ιατρού να αλληλεπιδρά αποτελεσματικά με ασθενείς και συναδέλφους.
«Όταν αρχίζει η κόπωση, εμείς στην ιατρική και νοσηλευτική ομάδα έχουμε λιγότερη κατανόηση για τους ασθενείς και τους συναδέλφους, τα αντανακλαστικά επηρεάζονται και η κρίση επηρεάζεται, καθιστώντας δύσκολο τον υπολογισμό, για παράδειγμα, των σωστών δόσεων φαρμάκων που χρειάζεται ένας ασθενής. » εξηγεί η Δρ Redfern . «Δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε με ευελιξία ή να συγκρατήσουμε νέες πληροφορίες κάτι που δυσκολεύει τη διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Η διάθεσή μας χειροτερεύει, οπότε η ομαδική μας εργασία υποφέρει.»