Αυτοψία του euronews στην πολύπαθη ουκρανική πόλη
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτις πόλεις της πρώτης γραμμής του μετώπου στην Ουκρανία, οι μικρές επιχειρήσεις που επλήγησαν σκληρά από τον πόλεμο σε πολλές περιπτώσεις έχουν δραστηριοποιηθεί ώστε να μεταμορφώσουν τη βάναυση πραγματικότητα των τοπικών κοινοτήτων προς το καλύτερο. Μια από αυτές είναι και ένα εργαστήριο κεραμικής στο Μικολάιβ. Κατά την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ανέστειλε προσωρινά την λειτουργία του και λίγο μετά ξανάνοιξε, αλλά σε νέα μορφή.
«Αποφασίσαμε να βγούμε σιγά σιγά από αυτή την κατάσταση που απλά περιμένουμε κάθε μέρα να τελειώσει ο πόλεμος. Έτσι ανοίξαμε ξανά. Και τι αρχίσαμε να κάνουμε; Ξεκινήσαμε να κάνουμε τα εργαστήρια για παιδιά με αντάλλαγμα μια δωρεά οποιουδήποτε ποσού. Δεν υπήρχε σχεδόν κανένας στο Μικολάιβ τότε. Τα παιδιά από τα γύρω κτίρια άρχισαν να έρχονται σε εμάς. Ετσι αυτά αποσπάστηκαν από τον πόλεμο και μαζί τους και εμείς. Η δουλειά με τα παιδιά και τον πηλό μας παρηγορεί πραγματικά και βοηθάει να ξεχάσουμε έστω και λίγο αυτό που συμβαίνει γύρω μας», λένε δυο υπάλληλοι.
Η μητέρα ενός κοριτσιού αναφέρει: «Αυτό χρειάζονται πραγματικά τα παιδιά του Μικολάιβ…. Στο παιδί μου αρέσει πολύ εδώ γιατί μπορεί να δημιουργήσει πράγματα και μπορεί να ξεχαστεί από τα άσχημα πράγματα που συμβαινουν εκει έξω, μπορεί να παίξει με τα άλλα παιδιά, καθώς έχουμε προβλήματα με αυτό, όλοι οι φίλοι του έφυγαν από την πόλη».
Οι προμήθειες για τα εργαστήρια είναι πλέον πολύ πιο δύσκολο να βρεθούν. μερικές προέρχονται από τις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας όπου εκτυλίσσονται σφοδρές μάχες, αλλά το εργαστηριο κεραμικης καταφέρνει να κρατά τις πόρτες του ανοιχτές κάθε μέρα για τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες, που το γεμίζουν καθημερινά.
Πολλές επιχειρήσεις και μια αποθήκη γεμάτη με ανθρωπιστική βοήθεια καταστράφηκαν όταν τέσσερις πύραυλοι έπληξαν αυτήν την περιοχή στα περίχωρα του Μικολάιβ. Ενας κατασκευαστής παιδικών χαρών και άλλων μικρών υποδομών για την πόλη είδε τα γραφεία του αλλά και τις εγκαταστάσεις παραγωγής του να μετατρέπονται σε ερείπια, με ένα μικρό μόνο τμήμα του όλου κτηρίου να στέκεται ακόμη όρθιο. Αφού έχασαν αυτό για το οποίο είχαν εργαστεί για δεκαετίες, οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών βρήκαν δύναμη να ξεκινήσουν κάτι νέο, κάτι που αντικατόπτριζε τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής γύρω τους.
«Τον εξοπλισμό που ξεθάψαμε μόλις τώρα αρχίσαμε να τον χρησιμοποιούμε, θέλουμε να φτιάξουμε μικρά σπίτια για τους εσωτερικά εκτοπισμένους, για όσους έχασαν το σπίτι τους, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες που μπορούν να τοποθετηθούν γρήγορα», αναφέρει ο Γιουρι Χοροβετς. Έργα όπως αυτά είναι σημαντικό να μπορούν να αξιοποιηθούν αμέσως, καθώς τα χωριά γύρω από το Μικολάιβ και την Χερσώνα -που πρόσφατα απελευθερώθηκε από τη ρωσική κατοχή- συχνά στέκονται ερειπωμένα.Και οι οικογένειες που κάποτε ζούσαν εκεί είναι πλέον διάσπαρτες σε όλη τη χώρα ή ακόμα και το εξωτερικό, πρόσφυγες πλέον, ελπίζοντας μια μέρα να καταφέρουν να κοιμηθούν ξανά κάτω από τη δική τους στέγη.