Μια εβδομάδα μετά τους φονικούς σεισμούς σε Τουρκία και Συρία πολλοί εξακολουθούν να περιμένουν το θαύμα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Η αδελφή μου είναι η Γκιζέμ, Γκιζέμ Σενογλού Ουτσάρ. Ο άντρας της είναι ο Μοχάμεντ Ουτσάρ. Τα παιδιά τους Τούνα 6 ετών και τα δίδυμα Τσανσού και Γκοκσού 3 ετών. Είναι ακόμα εκεί». Με αυτά τα λόγια ο Ουμούτ Σενόγλου περιγράφει τις δραματικές ώρες που ζει, περιμένοντας να μάθει αν οι συγγενείς του είναι ζωντανοί.
Η αναμονή είναι εξαντλητική. Έχει περάσει μια εβδομάδα από τους δύο μεγάλους σεισμούς που έπληξαν την Τουρκία και τη Συρία και οι άνθρωποι έχουν χάσει τα πάντα, εκτός από την ελπίδα, τουλάχιστον για έναν επίλογο.
«Χτες απεγκλώβισαν 20 ανθρώπους, κανένας δεν ήταν ζωντανός. Από εδώ. Οι τελευταία άνθρωποι που διασώθηκαν ήταν πριν δυο μέρες. Μετά όλοι είναι νεκροί. Είναι δύσκολο, κάποιες φορές κλαίμε. Κάποιες φορές απλώς περιμένουμε» δήλωσε ο Ουμούτ.
Μετά από 7 ημέρες αναμονής το σοκ και η δυσπιστία σιγά -σιγά μετατρέπονται σε θυμό για αυτό που πολλοί περιγράφουν ως χαοτική αντίδραση.
«Ιδιωτικές εταιρείες έστειλαν τους γερανούς και τους εκσκαφείς τους εδώ. Όμως όταν έφτασαν δεν ήξεραν τι να κάνουν, ήταν απλώς οι χειριστές τους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους γερανούς αλλά δεν έχουν ειδικότητα στις διασώσεις. Εξαιτίας της χαοτικής κατάστασης κάποια μέλη οικογενειών γονάτιζαν μπροστά από κάποιους γερανούς λέγοντας σας ικετεύω ελάτε από εδώ, ενώ μέλη άλλης οικογένειας έλεγαν ελάτε εδώ, ήταν καθαρά απόφαση του χειριστή του γερανού» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ομούτ.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή που έχει πλήξει την Τουρκία εδώ και έναν αιώνα. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν υπήρχε τρόπος η χώρα να είναι προετοιμασμένη για κάτι τόσο μεγάλο.
Το πλήρες μέγεθος της καταστροφής μπορεί να γίνει αντιληπτό μόνο από ψηλά.
Αυτή η κάποτε ολοζώντανη πόλη, πρωτεύουσα της επαρχίας της Αλεξανδρέττας είναι από αυτές που έχουν πληγεί περισσότερο από τους σεισμούς, ένας κατακλυσμός που ανέτρεψε τις ζωές όλων των κατοίκων και τους άφησε όλους αντιμέτωπους με μια ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία.
Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τουαλέτα, αυτοί που σώθηκαν βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Η χολέρα εξαπλώνεται ταχύτατα, ενώ οι μετασεισμοί είναι συνεχείς και καθημερινοί.
Μια μόνιμη υπενθύμιση του πόσο εύθραυστη έχει γίνει η ζωή.