Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο euronews, ο ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ, μιλά για το ζήτημα των αγνοουμένων μετά την τουρκική εισβολή, που παραμένει, όπως λέει, «την πληγή που είναι ακόμη ματωμένη από την τραγωδία της Κύπρου»
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Σήμερα το λέω με θλίψη. Μπροστά μας έχουμε έναν "τοίχο" που λέγεται Τουρκία». Η φράση αυτή ανήκει στον Κύπριο ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ, Κώστα Μαυρίδη, ο οποίος προωθεί και παρακολουθεί στενά το θέμα των αγνοουμένων της Κύπρου.
Πρόκειται, όπως λέει χαρακτηριστικά, για «το πλέον ανοιχτό τραύμα, την πληγή που ακόμη είναι ματωμένη από την τραγωδία της Κύπρου.
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο euronews, ο κ. Μαυρίδης μιλά για το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Προσκλητήριο Αγνοουμένων», που δημιουργήθηκε κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 50 ετών από την τουρκική εισβολή, με την υποστήριξη της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
Το ντοκιμαντέρ που μεταδόθηκε ήδη από την Ελληνικής Υπηρεσία του euronews, και το ΡΙΚ, έχει προβληθεί ήδη σε ειδική εκδήλωση στις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο κ. Μαυρίδης, το ταξίδι των προβολών θα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
«Προγραμματίζεται προβολή του σε αρκετά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διάφορους φορείς, από πανεπιστήμια μέχρι σχολεία».
Στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ είναι η Μυροφόρα, μια γυναίκα που την εποχή της εισβολής έχασε το πεντάχρονο παιδί της, τον Χριστάκη, που τραυματίστηκε ελαφρά, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Τουρκίας και τα ίχνη του εκ τοτε έχουν χαθεί.
«Η περίπτωση του μικρού Χριστάκη αναδεικνύει το τραύμα, το πλέον ανοιχτό τραύμα, την πληγή που ακόμη είναι ματωμένη από την τραγωδία της Κύπρου», εξηγεί ο κ. Μαυρίδης και προσθέτει: «Κεντρικό πρόσωπο είναι η Μυροφόρα, με αυτό το χαρακτηριστικό όνομα που παραπέμπει και λίγο στον Επιτάφιο, αυτή η μάνα ήταν τότε 37 χρονών, μια νεαρή κοπέλα αναζητεί από τότε το παιδάκι της. Και την βλέπουμε σήμερα, 50 χρόνια μετά, μια πλέον σχεδόν 90χρονη να αναζητεί το παιδί της. Αυτό κατ' εμέ είναι η προσωποποίηση αυτού που λέω της πονεμένης Κύπρου. Που επιζητεί ακόμη να κλείσει τις πληγές της».
Τα βήματα που έχουν γίνει και τα εμπόδια που παραμένουν
Ο Κώστας Μαυρίδης σημειώνει πως λόγω της δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν γίνει βήματα.
«Τα τελευταία χρόνια στο ευρωκοινοβούλιο διορίζουμε και ένα εισηγητή, ένα αρμόδιο ευρωβουλευτή, ο οποίος έχει αρμοδιότητα να επισκέπτεται την περιοχή, να καταγραφεί έκθεση και να ασκεί πιέσεις», σημειώνει και προσθέτει: «Φτάσαμε όμως σε ένα σημείο οριακό, σήμερα το λέω με θλίψη, έχουμε ένα "τοίχο" που λέγεται Τουρκία».
Ο ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ εξηγεί πως η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να είναι ισχυρή στο θέμα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
«Τι πιο καλό μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης από το θέμα των αγνοουμένων;», διερωτάται και εξηγεί: «Είναι ενα καθαρά ανθρωπιστικό θέμα θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλα, όπως είναι η παράδοση των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους του, αλλά και άλλα. Δυστυχώς εδώ υπάρχει μια αναποτελεσματικότητα, την οποία ερμηνεύουμε με δύο τρόπους: από τη μία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ασκεί την μέγιστη πίεση την οποία έχουμε δει σε άλλες περιπτώσεις. Αντιλαμβάνεται κάποιος τι μεγάλη διαφορά απέναντι στην Ουκρανία ως θύμα εισβολής και στην Κύπρο ως θέμα εισβολής. Εδώ έχουμε ένα τεράστιο χάσμα. Από την άλλη εκείνο που θεωρώ επίσης μέρος της όλης υπόθεσης δυστυχώς είναι αυτός ο τοίχος, όπως τον ονομάζω. Ένα αυταρχικό καθεστώς της Τουρκίας, το οποίο φυσικά ελέγχει το κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο. Και ακόμη και σε ένα τέτοιο ανθρωπιστικό θέμα να σας πω χαρακτηριστικά, μετά λόγου γνώσεως, εάν υπήρχε μια μικρή συνεργασία της Τουρκίας στο άνοιγμα των αρχείων του τουρκικού στρατού του 1974 και δεύτερο μια πρόσβαση στις λεγόμενες στρατιωτικές ζώνες. Εκεί υπάρχουν πολύ βάσιμες πληροφορίες για ομαδικούς τάφους. Αν είχαμε πρόσβαση η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων Κύπρου σ αυτά τα δύο μέρη που σας περιγράφω νομίζω θα είχαμε τουλάχιστο ακόμη μερικές εκατοντάδες αγνοούμενους ταυτοποιημένους. Και θα δίναμε μια απάντηση επιτέλους στις οικογένειες, οι οποίες καρτερούν υπομονετικά ίσως κάποιοι από αυτοί μένουν και στη ζωή περιμένοντας μια απάντηση για τα αγαπημένα τους πρόσωπα».
Δείτε ολόκληρη την συνέντευξη του ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη στο πάνω μέρος της σελίδας.