Μια χειρονομία που κάνουν όλοι οι τουρίστες που επισκέπτονται την αυλή στο υποτιθέμενο «σπίτι του Καπουλέτου» έχει προκαλέσει ζημιά στο άγαλμα της σαιξπηρικής ηρωίδας - Διαβάστε περί τίνος πρόκειται και τι σκέφτεται να κάνει ο δήμος
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜια τρύπα στο άγαλμα της σαιξπηρικής ηρωίδας στην αυλή της οικίας της στη Βερόνα φέρνει σκέψεις στο δημοτικό συμβούλιο για επιβολή εισιτηρίου.
Στον αριθμό 23 της Via Cappello στη Βερόνα, μια αυλή συγκεντρώνει πολύ περισσότερο κόσμο από το ιστορικό κέντρο της βορειοϊταλικής πόλης. Το μεσαιωνικο σπίτι με την χαρακτηριστική τούβλινη πρόσοψη εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επίσημα έγγραφα από το 1351, όμως φέρεται να απέκτησε μόνιμη θέση στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας μεταξύ 1591 και 1595, όταν ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ έγραψε ένα από τα πιο γνωστά του έργα, το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».
Ο αστικός θρύλος θέλει το σπίτι αυτό να είναι το σπίτι της Ιουλιέτας, της κόρης του Καπουλέτου, ο κατατρεγμένος έρωτας της οποίας με τον Ρωμαίο, τον γιο του Μοντέγου, απέκτησε χαρακτήρα αρχετυπικό για κάθε φλογερό έρωτα.
Αν και κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται ιστορικά, ήταν η ιδιοκτησία του κτιρίου από τον Αντόνιο Καπέλλο και τους κληρονόμους του και η ομοιότητα των ονομάτων που έχτισε τον μύθο. Ο δήμος της ιταλικής πόλης, μάλιστα, αγόρασε το κτίριο και πρόσθεσε μεταγενέστερα το μπαλκόνι, προκειμένου το κτίσμα να ταιριάζει ακόμη περισσότερο στην σαιξπηρική περιγραφή του μπαλκονιού, όπου η Ιουλιέτα παρακαλεί τον Ρωμαίο να αρνηθεί τον πατέρα του.
Το ίδιο το σπίτι φιλοξενεί μουσείο, όμως το έκθεμα που συγκεντρώνει τον περισσότερο κόσμο βρίσκεται έξω, στην αυλή του. Πρόκειται για ένα μπρούτζινο ομοίωμα αγάλματος της Ιουλιέτας, για το οποίο κάθε μέρα σχηματίζονται ουρές από τουρίστες από ολόκληρο τον κόσμο. Ο θρύλος λέει πως όσοι αγγίξουν το στήθος του αγάλματος θα καλοτυχήσουν στον έρωτα.
Ωστόσο, ο μεγάλος αριθμός επισκεπτών έχει και το ανάλογο τίμημα για το άγαλμα. Το δημιούργημα του Νερέο Κονσταντίνι φέρει πλέον έντονα τα σημάδια του χρόνου και της φθοράς, έχοντας περάσει περισσότερα από πενήντα χρόνια στο σημείο, όπου όλοι οι επισκέπτες της Βερόνα περνούν και το αγγίζουν. Η πιο έντονη φθορά εντοπίζεται στο δεξί στήθος, όπου έχει ανοίξει τρύπα στο σημείο όπου βάζουν το χέρι τους οι περισσότεροι τουρίστες.
Το γνήσιο άγαλμα δεν διατρέχει κίνδυνο, καθώς από το 2014 βρίσκεται εντός του μουσείου για να προφυλαχθεί. Η είσοδος στο μουσείο απαιτεί την καταβολή αντιτίμου, σε αντίθεση με την αυλή, η πρόσβαση στην οποία είναι δωρεάν. Όμως, προκειμένου να προφυλάξει και το ομοίωμα, πέραν των εργασιών αποκατάστασης, ο δήμος της Βερόνα σκέφτεται σοβαρά να εισάγει την πληρωμή εισιτηρίου και για την αυλή.
Σημειώνεται, παράλληλα, πως το «έθιμο» του αγγίγματος του στήθους της Ιουλιέτας έχει συγκεντρώσει πυρά από ορισμένες φωνές που κάνουν λόγο για σεξιστική χειρονομία. Παρ' όλα αυτά, για τους κατοίκους και τους τουρίστες παραμένει κάτι σφιχτοδεμένο με την παράδοσή τους και - ακόμη κι αν πρόκειται για τον ορισμό της δεισιδαιμονίας - το άγγιγμα του στήθους της Ιουλιέτας παραμένει εκ των ων ουκ άνευ για κάθε επισκέπτη της πόλης.