Ένα εκπληκτικό σκηνικό, μία παγκοσμίως γνωστή ορχήστρα και ένα ατμοσφαιρικό κονσέρτο. Η Φιλαρμονική της Βιέννης δίνει την παραδοσιακή της καλοκαιρινή συναυλία μπροστά από το ανάκτορο Σένμπρουν. Το πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στον Ρίχαρντ Στράους καθώς φέτος συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του.
Η ετήσια συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης στους κήπους του μπαρόκ ανακτόρου είναι η κορυφαία στιγμή της μουσικής ατζέντας. Ένα θαυμάσιο σκηνικό, που αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO. Το ίδιο εκπληκτική είναι και η μουσική.
Διευθυντής ορχήστρας για πρώτη φορά ο μαέστρος Κρίστοφ Έσενμπαχ.
«Όλα είναι ξεχωριστά σε αυτή τη συναυλία. Πρώτα από όλα απευθύνεται σε πολλούς ανθρώπους, που έρχονται εδώ για να την παρακολουθήσουν. Επιπλέον είναι και η μοναδική στον κόσμο ατμόσφαιρα: Οι υπέροχοι κήποι του ανακτόρου Σένμπρουν σε συνδυασμό με την καλύτερη ορχήστρα στον κόσμο», υποστηρίζει ο μαέστρος Κρίστοφ Έσενμπαχ.
Η συναυλία είναι αφιερωμένη στον Ρίχαρντ Στράους και στη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη.
«Η σχέση του Ρίχαρντ Στράους με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης ήταν πολύ στενή. Πραγματικά δεν συναντάς κάτι ανάλογο στις μέρες μας. Διηύθυνε την ορχήστρα πάνω από 100 φορές», εξηγεί ο Βάλτερ Άουερ, πρώτο φλάουτο της Φιλαρμονικής.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μία από τις καλύτερες και πιο δημοφιλείς δημιουργίες του συνθέτη: «Τα Φαιδρά Καμώματα του Τιλ Οϊλενσπίγκελ».
Το συμφωνικό ποίημα του Γερμανού συνθέτη σατιρίζει το μουσικό συντηρητισμό της εποχής του.
«Πρόκειται για ένα αριστούργημα, στο οποίο αναδεικνύονται μουσικά πολλές διαφορετικές φάρσες του πονηρού αγύρτη Τιλ Οϊλενσπίγκελ. Είναι ένα πραγματικό αριστούργημα ενορχήστρωσης, ιδεών και χιούμορ», τονίζει ο μαέστρος Κρίστοφ Έσενμπαχ.
Οι ιστορίες για τον θρύλο του γερμανικού μεσαίωνα Τιλ Οϊλενσπίγκελ έχουν ειπωθεί πολλές φορές ανά τους αιώνες.
«Είναι πραγματικά δύσκολο να παίξεις και αυτό είναι ένα στοιχείο που μου αρέσει πολύ στη μουσική του Ρίχαρντ Στράους. Είναι πάντα μία πρόκληση», υπογραμμίζει ο Βάλτερ Άουερ.
«Προσωπικά αγαπώ πολύ τη σύνθεσή του για τον Τιλ Οϊλενσπίγκελ. Ο Ρίχαρντ Στράους ήταν μία πολωτική φιγούρα στην εποχή του. Απομακρύνθηκε από τον παραδοσιακό τρόπο σύνθεσης. Υιοθέτησε τα συμφωνικά ποιήματα και συνέχισε την κληρονομιά από τα είδωλά του Μπερλιόζ και Λιστ», εξηγεί ο Κρίστοφ Βίμερ, πρώτο κοντραμπάσο της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης.
Ο Εκτόρ Μπερλιόζ ήταν γνωστός για την πρωτοποριακή του ενορχήστρωση, που καθοριζόταν από την θεωρητική του πραγματεία. Ο Στράους επεκτάθηκε στις μελέτες του Γάλλου συνθέτη.
«Και οι δύο ήταν μετρ των οργάνων. Ο Μπερλιόζ ήταν ο πρώτος συνθέτης που δημοσίευσε μια μελέτη ενορχήστρωσης. Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρθηκε η σπίθα από τον Μπερλιόζ στον Στράους», τονίζει ο διευθυντής ορχήστρας Κρίστοφ Έσενμπαχ.