NDT, Γουίλιαμ Φορσάιθ, Νάτσο Ντουάτο: Μέρες Χορού στην Αθήνα

Πνευματικά Δικαιώματα

Δημοσιεύθηκε 22/01/2019 - 10:35•ανανεώθηκε πριν 10:47

Το Nederlands Dans Theater θα βρίσκεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (1-4/2), ο Γουίλιαμ Φορσάιθ με την ομάδα του στην Στέγη (6-10/2), ενώ ο Νάτσο Ντουάτο συνεργάζεται με το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (6-17/2)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σημαντικά ονόματα αλλά και συγκροτήματα του παγκόσμιου χορού θα επισκεφτούν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου τη χώρα μας, παρουσιάζοντας παλιές αλλά και καινούργιες χορογραφίες τους. Το Nederlands Dans Theater θα βρίσκεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (1-4/2), ο Γουίλιαμ Φορσάιθ έρχεται με την ομάδα του στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (6-10/2), ενώ ο Νάτσο Ντουάτο συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για να παρουσιάσει μια παλιότερη χορογραφία του (6-17/2).

1-4 Φεβρουαρίου

Nederlands Dans Theater
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Σταθερός επισκέπτης της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, το κορυφαίο ολλανδικό χορευτικό συγκρότημα, με αφετηρία τη Χάγη, μετρά έξι δεκαετίες ζωής. Πριν από 40 χρόνια, αυτό το αρχικά ενιαίο σύνολο χωρίστηκε σε ΝDT 1 και ΝDT 2, με το δεύτερο να δίνει έμφαση στην ανάπτυξη του ταλέντου των νεαρών μελών του και το πρώτο στην περαιτέρω καλλιτεχνική εξέλιξη των ωριμότερων χορευτών. Κάθε φορά που έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε, μας παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό συνδυασμό έργων μεγάλων χορογράφων. Αυτή τη φορά, το πρόγραμμα που έχει επιλέξει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Πολ Λάιτφουτ για το NDT1 περιλαμβάνει τρία έργα: το «Walk the Demon» του Γερμανού Μάρκο Γκέκε, το « Safe as Houses» των Σολ Λεόν και Πολ Λάιτφουτ και το « Partita for 8 Dancers» της Καναδής Κρίσταλ Πάιτ.

Safe as Houses [Aσφαλές όπως τα σπίτια]

Sol León & Paul Lightfoot

Πρώτη παγκόσμια: 14/11/2001, Χάγη (Lucent Danstheater)

Διάρκεια: 33 λεπτά

H χορογραφία είναι εμπνευσμένη από το Κινέζικο Βιβλίο των Αλλαγών I Ching και βασίζεται σε μελωδίες του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Το έργο μιλά για την εξάρτηση του ανθρώπου από το φυσικό περιβάλλον και για την ικανότητα επιβίωσης της ψυχής.

Μουσική Johann Sebastian Bach

Φωτισμοί Tom Bevoort

Σκηνικά και κοστούμια Sol León and Paul Lightfoot

Partita for 8 Dancers [Παρτίτα για 8 χορευτές]

Crystal Pite

Πρώτη παγκόσμια: 17/5/2018, Χάγη (Zuiderstrandtheater)

Διάρκεια: 26 λεπτά

Η Παρτίτα για 8 χορευτές είναι η «κατά Kρύσταλ Πάιτ» ερμηνεία της Παρτίτας για 8 φωνές που έγραψε η σύγχρονη αμερικανίδα συνθέτρια Κάρολιν Σω, η οποία έχει κερδίσει Πούλιτζερ μουσικής (2013). «Κατά τη δημιουργία της χορογραφίας, γράφει η Πάιτ, το κομμάτι της Κάρολιν ήταν για μένα χάρτης και μέντορας ταυτόχρονα. Μου έδειξε τον δρόμο, κι εγώ χαιρόμουν να τον ακολουθώ. Μερικές φορές ένιωθα σαν η Κάρολιν να τραβούσε μια γραμμή από μέσα μου που με συνέδεε με εκείνη και με οδηγούσε προς εσάς. Η μουσική της αντικατοπτρίζει την αλήθεια όπως η γεωμετρία, όπως η αγάπη. Υπάρχουν άπειροι τρόποι για να γίνει ορατό αυτό… Να ένας.»

Χορογραφία Crystal Pite

Μουσική Caroline Shaw

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κοστούμια Nancy Bryant

Ζωγράφος σκηνικού χώρου Marc van Helden

Σκηνικά Jay Gower Taylor

Φωτισμοί Tom Visser

Walk the Demon [Βόλτα με τον δαίμονά σου]

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Marco Goecke

Νέο έργο, Παγκόσμια πρώτη: 27/9/2018, Χάγη (Zuiderstrandtheater)

Διάρκεια: 28 λεπτά

Στο επίκεντρο του νέου έργου του Γερμανού Μάρκο Γκαίκε, συνεργάτη-χορογράφου του NDT από το 2013, βρίσκονται η ιδέα του χορού ως μορφής τέχνης που δίνει «φωνή» στην κίνηση και η επιθυμία να ενισχυθεί η φωνή αυτή μέσα από άλλες φωνές. Τα ορχηστρικά έργα του Τσέχου Πάβελ Χάας και του Φινλανδού Περ Χέντρικ Νόρντγκρεν συναντούν τον ήχο καλλιτεχνών σπάνιας εσωτερικότητας (Antony and the Johnsons), αλλά και τη φωνή των ίδιων των χορευτών που ψιθυρίζουν, ουρλιάζουν, στριγκλίζουν, βρίζουν επί σκηνής, χάνοντας έτσι την αφηρημένη τους διάσταση και αγκαλιάζοντας ακόμη περισσότερο την ανθρώπινη υπόστασή τους.

Δραματουργία Nadja Kadel

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Βοηθός χορογράφου Ralitza Malehounova

Μουσική Antony & the Johnsons, Pavel Haas, Pehr Henrik Nordgren

Μουσικός σύμβουλος Jan Pieter Koch

Φωτισμοί Udo Haberland

Σκηνικά & κοστούμια Marco Goecke

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

INFO

Εισιτήρια: 210 72 82 333, megaron.gr

και σε όλα τα καταστήματα Public

Tιμές εισιτηρίων : 10 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 15 € ● 24 € ● 30 € ● 38 € ● 46 € ● 55 €

6-10 Φεβρουαρίου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Γουίλιαμ Φορσάιθ «A quiet evening of dance»
Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Ο Γουίλιαμ Φορσάιθ επιστρέφει μετά από αρκετά χρόνια στη χώρα μας για να μας παρουσιάσει τέσσερα έργα από την πλούσια χορευτική του παραγωγή, υπό τον τίτλο «A quiet evening of dance». Πρόκειται για δύο αναβιώσεις παλαιότερων έργων και δύο νέες δημιουργίες που παρουσιάζονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, έχοντας ήδη λάβει εξαιρετικές κριτικές στους τέσσερις μήνες που περιοδεύουν.

Επτά χορευτές που έχουν συνεργαστεί μαζί του για πολλά χρόνια αφηγούνται με τα σώματά τους ιστορίες βαθιάς επικοινωνίας, με μοναδικό ήχο την αναπνοή τους. Χιούμορ, ευαισθησία, πρόκληση, απόκριση. Οδηγός τους ο ρυθμός και ο απίστευτος συντονισμός τους. Σαν τους δείκτες ενός αόρατου ρολογιού, καταγράφουν τον χρόνο, τον κάνουν ορατό, τον επιμηκύνουν και τον συρρικνώνουν, αλλάζοντας τον χώρο και, εντέλει, ανοίγοντας τη μυστική δίοδο της δικής μας επικοινωνίας μαζί του.

Η παράσταση είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, περιλαμβάνει δύο νέα κομμάτια («Epilogue» και «Seventeen/Twenty One»), δύο νέες εκδοχές παλαιότερων έργων του ρεπερτορίου του, το «Dialogue (DUO2015)» και το «Catalogue (Second Edition)», καθώς και το «Prologue», ένα απόσπασμα του «Seventeen/Twenty One». Το έργο «Catalogue» δημιουργήθηκε για δύο πρώην χορευτές του Φορσάιθ, την Τζιλ Τζόνσον και τον Κρίστοφερ Ρόμαν, που έχουν δημιουργήσει τη δική τους ομάδα, Dance On Ensemble. Ο Φορσάιθ χαρακτηρίζει αυτό το έργο «περίπλοκο, σχεδόν μπαρόκ». Στη νέα του εκδοχή μετατρέπεται σε τρίο, εμπλέκοντας και τον ταλαντούχο Μπριτ Ρόντεμουντ, ο οποίος δουλεύει για πρώτη φορά μαζί του.

Το «DUO2015» δημιουργήθηκε το 1996, αρχικά για δύο χορεύτριες, που θα χρησιμοποιούσαν μόνο το προσκήνιο. Σήμερα, το χορεύουν δύο άνδρες χορευτές. Το 2015 έκανε πρεμιέρα η νέα του εκδοχή, την οποία περιέλαβε στο αποχαιρετιστήριο πρόγραμμά της η Σιλβί Γκιλέμ, συνεργάτιδα του αμερικανού χορογράφου σε μια ιστορική στιγμή της καριέρας του, στο «In the Middle Somewhat Elevated», που δημιουργήθηκε το 1987 για το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού υπό τη διεύθυνση του Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Εκείνη η χορογραφία, με την ηλεκτρισμένη της ατμόσφαιρα, τις έκκεντρες ισορροπίες της, τον παλμό της και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες σχέσεις της άλλαξε μια για πάντα την ιστορία του χορού και έκανε αναγνωρίσιμους σταρ χορογράφο και χορευτές (Sylvie Guillem, Laurent Hilaire, Isabelle Guérin και Manuel Legris).

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

To «A Quiet Evening of Dance» φιγουράρει στην κορυφή των 10 καλύτερων παραστάσεων χορού στην Αγγλία για το 2018, σύμφωνα με τις κριτικούς χορού Judith Mackrell και Lyndsey Winship του Guardian: «Μια αίσθηση θορυβώδους street ενέργειας διαπνέει το A Quiet Evening of Dance, ένα τετράπτυχο πρόγραμμα του χορογράφου, που ξεκίνησε σαν ένα πνευματώδες αλφαβητάρι της κλασικής φόρμας και γραμμής για να εξελιχθεί σε ένα λαμπερό κράμα, όπου η ελευθερία του μεταμοντερνισμού συναντά τον δυναμισμό του μπαλέτου. Οι χορευτές που το ερμηνεύουν είναι από τους πιο παλιούς συνεργάτες του Φορσάιθ, με την εκπληκτική προσθήκη του ιδιοφυούς b-boy, Rauf “RubberLegz” Yasit. Η παράσταση αυτή ήταν υπέροχη όχι μόνο για τη συγκλονιστική ακρίβεια με την οποία είχε φτιαχτεί, αλλά και για τον θαυμάσιο τρόπο που φώτιζε την ιδιαιτερότητα και την ιδιοφυΐα του καθενός από τους επτά χορευτές του».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Χορογραφία: William Forsythe

Για το τρίο «Second Edition» Χορογραφία: William Forsythe, σε καλλιτεχνική συνεργασία με τους Jill Johnson, Brit Rodemund και Christopher Roman

Φωτισμοί: Tanja Rühl

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κοστούμια: Dorothee Merg

Ηλεκτρολόγος Παραγωγής: Will Frost

Υπεύθυνος Ήχου: Simon Lambert

Υπεύθυνη Παραγωγής: Bia Oliveira

Οι χορευτές είναι: Brigel Gjoka, Jill Johnson, Christopher Roman, Parvaneh Scharafali, Riley Watts, Rauf ‘RubberLegz’ Yasit, Ander Zabala

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Αντικαταστάτες χορευτές: Cyril Baldy, Brit Rodemund

Μια παραγωγή του Sadler’s Wells του Λονδίνου σε συμπαραγωγή με τα: Théâtre de la Ville-Paris, le Théâtre du Châtelet και Festival d’Automne (Παρίσι), Festival Montpellier Danse 2019 (Μονπελιέ), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg (Λουξεμβούργο), The Shed (Νέα Υόρκη), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα), deSingel international arts campus (Αμβέρσα).

Πρώτη παρουσίαση: Sadler’s Wells του Λονδίνου στις 4 Οκτωβρίου 2018.

Η παράσταση απέσπασε το Βραβείο FEDORA - VAN CLEEF & ARPELS για Μπαλέτο του 2018

INFO

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107, τηλ. 210 900 5800

Κεντρική Σκηνή | 20:30

Εισιτήρια: Κανονικό: 7, 15, 18, 28 €, Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6, 12, 14, 22 €

Παρέα 10+ άτομα: 5, 11, 13, 20 €, Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΑμεΑ, Ανεργίας: 5 € | Συνοδός ΑμεA: 7, 10 €

Περισσότερες πληροφορίες

6-17 Φεβρουαρίου

Νάτσο Ντουάτο «Herrumbre»
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος -ΕΛΣ

Ο γνωστός χορογράφος και διευθυντής του Κρατικού Μπαλέτου του Βερολίνου Νάτσο Ντουάτο συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής, παρουσιάζοντας το «Herrumbre» (Σκουριά), μια παραγωγή που παρουσίασε για πρώτη φορά το 2004.

Για τον Ισπανό χορογράφο, αφετηρία για να δημιουργήσει τη συγκεκριμένη χορογραφία υπήρξε μια φωτογραφία από τις φυλακές του Γκουαντάναμο που δείχνει τους φυλακισμένους πεσμένους στο έδαφος σαν ζώα. Σκοπός του είναι να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο γύρω από το ζήτημα, καθώς θεωρεί ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους άλλους καθορίζει εξ ολοκλήρου το ποιοι είμαστε πραγματικά εμείς οι ίδιοι. Η διαδοχή των εντυπωσιακών σκηνών, η καθεμιά πιο βίαιη από την προηγούμενη, με ανθρώπους ταπεινωμένους και τρομοκρατημένους σε μια σκληρή φυλακή, αποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια σε κάθε μορφή τρομοκρατίας.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Νάτσο Ντουάτο σημειώνει: «Το Herrumbre είναι ένα κάλεσμα να προβληματιστούμε. Θέλω να προκαλέσω ανθρώπους να μελετήσουν αυτό το θέμα – ένα ζήτημα που συμβαίνει καθημερινά σε όλο τον κόσμο και όχι τόσο μακριά από μας. Αλλά το Herrumbre δεν αφορά μόνο τα βασανιστήρια, αλλά και το πώς ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε μια τόσο εξευτελιστική ακραία κατάσταση, όπως η απώλεια της αξιοπρέπειας. Συγκρίνω τον άνθρωπο με τον σίδηρο, ο οποίος οξειδώνεται, σαν να σκουριάζει η ψυχή. Όταν προσπαθώ να φανταστώ τι ωθεί ένα άτομο να βασανίζει ένα άλλο, δεν βρίσκω απάντηση στην ερώτησή μου. Γι’ αυτό δουλεύω πάνω σε αυτή τη χορογραφία: Για μένα είναι κάτι απίστευτο, είναι πιο δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς ακόμα και από την ιδέα της βίαιης δολοφονίας».

Ο Ντουάτο εμπνεύστηκε τον τίτλο Herrumbre (που σημαίνει σκουριά) από το ποίημα «Θραύσματα» –«Chatarra»– του Άνχελ Γκονθάλεθ όταν το Διεθνές Φόρουμ Πολιτισμών που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη το 2004 παράγγειλε σε αυτόν και στο Εθνικό Μπαλέτο Ισπανίας (CND) ένα νέο έργο με θέμα τα βασανιστήρια. Ήταν η εποχή του τρομοκρατικού χτυπήματος στον σιδηροδρομικό σταθμό Ατότσα της Μαδρίτης, αλλά και των βασανιστηρίων στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Γκουαντάναμο.

Η μουσική είναι των Πέδρο Αλκάλδε και Σέρχιο Καβαγέρο, ενώ ακούγεται επίσης η σύνθεση «Σκοτεινό ξύλο» –«Dark Wood»– του Ντέιβιντ Ντάρλινγκ. Όπως σημειώνει ο Αλκάλδε, η συγκεκριμένη μουσική δημιουργεί ένα είδος σάουντρακ, με στόχο να μεταφερθεί ο θεατής σε φυσικά αλλά και προσωρινά περιβάλλοντα, που όμως παραμένουν αφηρημένα.

Μετά την πρώτη παρουσίασή του στο Μεγάλο Θέατρο Λισέου της Βαρκελώνης το 2004, το Herrumbre παρουσιαζόταν σταθερά από το Εθνικό Συγκρότημα Χορού της Ισπανίας έως και το 2009 σε πολλές πόλεις της Ισπανίας, όπως επίσης σε Παρίσι, Μόναχο και Χάγη. Το 2016 παρουσιάστηκε από το Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου στη γερμανική πρωτεύουσα.

Ο Νάτσο Ντουάτο γεννήθηκε στη Βαλένθια το 1957 και σπούδασε στη Σχολή Ράμπερτ του Λονδίνου και στη Σχολή Μούντρα του Μορίς Μπεζάρ στις Βρυξέλλες. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Αμερικανικό Χοροθέατρο Άλβιν Έιλι της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1980 στα διάσημα Μπαλέτα Κούλμπεργκ της Στοκχόλμης. Συνεργάστηκε με το Nederlands Dans Theater ως χορευτής και φιλοξενούμενος χορογράφος για δέκα χρόνια. Εκεί παρουσίασε την πρώτη χορογραφία του το 1983, ύστερα από παρότρυνση του Γίρζι Κίλιαν.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Υπήρξε από το 1990 έως το 2011 καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας, το οποίο κατάφερε να κάνει περιζήτητο σε όλον τον κόσμο για την ποιότητα και το ρεπερτόριό του. Από το 2011 έως το 2014 είχε την ευθύνη του Μπαλέτου του Θεάτρου Μιχαϊλόφσκι της Αγίας Πετρούπολης. Από το 2014 είναι γενικός και καλλιτεχνικός διευθυντής και του Κρατικού Μπαλέτου του Βερολίνου, θέση την οποία θα έχει έως το 2019, οπότε θα τον διαδεχθεί η Σάσα Βαλτς και ο Γιοχάνες Όχμαν.