«Μυγοφαές»: Οι AbOvo στήνουν start up και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο

Πνευματικά Δικαιώματα

Δημοσιεύθηκε 20/02/2019 - 09:28•ανανεώθηκε πριν 09:37

Η θεατρική ομάδα παρουσιάζει το «Μυγοφαές», το θεατρικό έργο του Ζουάν Γιάγκο στο θέατρο του Νέου Κόσμου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που είδαμε συλλογική τους δουλειά στο σανίδι. Οι AbΟvo είναι και πάλι εδώ, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένα «τυπικό», ένα ήδη γραμμένο θεατρικό έργο, που δεν είναι δικό τους, που δεν το έχουμε ξαναδεί στη χώρα μας. Και το κάνουν με απόλυτη επιτυχία.

Πρόκειται για το «Μυγοφαές» του Ζουάν Γιάγκο, ένα θεατρικό έργο - ακτινογραφία των προσωπικών και εργασιακών σχέσεων αλλά και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζει η γενιά που βρίσκεται λίγο μετά τα τριάντα. Σε εργασιακό τέλμα, τέσσερις 35ρηδες ήρωες προσπαθούν να βρουν μια λαμπρή ιδέα, που θα αλλάξει τη ζωή τους και τελικά τη βρίσκουν. Και η ζωή τους αλλάζει. Αρχικά όλα είναι τέλεια, αλλά σύντομα οι προσωπικοί και επαγγελματικοί κραδασμοί θα τους κλονίσουν συθέμελα.

Το «Μυγοφαές» ανέβηκε για πρώτη φορά στη Βαρκελώνη το 2017, με μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας δύο βραβεία MAX για καλύτερο συγγραφέα και για καλύτερο έργο - αποκάλυψη. Πρόκειται για ένα σαρκαστικό πορτραίτο των σχέσεων, της φιλίας και της ανθρώπινης φιλοδοξίας στην εποχή μας. Ένα έξυπνο σχόλιο για το πώς μας αλλάζει η επιτυχία, η δόξα και το χρήμα. Αλλά και μια ακτινογραφία του πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις σήμερα. Μια αποκαλυπτική μελέτη για τα εργασιακά ήθη.

Η παράσταση ξεκινά ανάλαφρα ως κομεντί για να ενισχυθεί στη συνέχεια το δραματικό στοιχείο. Το μίγμα είναι τέλειο, o ρυθμός εξαιρετικός και η χημεία των τεσσάρων πρωταγωνιστών (Γιώργος Αγγελόπουλος, Γιάννης Σαρακατσάνης, Βάσω Καβαλιεράτου & Σωσώ Χατζημανώλη) αδιαμφισβήτητη. Αυτό που είναι ευχάριστο είναι ότι η αεικίνητη ομάδα δεν επαναπαύεται στο κωμικό-απολαυστικό στυλ της: μπορεί και μπολιάζει τις παραστάσεις που ανεβάζει με νέες ιδέες, με φρέσκο αέρα και εμπλουτίζει το αποτέλεσμα με την εμπειρία που έχει αποκτήσει (εντός και εκτός των τειχών της), θέτοντας τα καινούργια ζητήματα που την απασχολούν, καθώς περνούν τα χρόνια. Και η ισχύ της είναι η ένωση αυτών των διαφορετικών, ξεχωριστών δυνάμεων και χαρακτήρων που είναι ο καθένας τους. Και ενώ μας έχουν πείσει επανειλημμένα ότι παίζουν την κωμωδία στα δάχτυλα, τώρα μας επιβεβαιώνουν ότι μπορούν να τα πάνε εξίσου καλά και σε πιο δραματικά «νερά».

Τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν για το έργο, για την ομάδα τους και το πώς βλέπουν τον κόσμο και το θέατρο μετά από σχεδόν 15 χρόνια πορείας.

- Πέντε χρόνια μετά την τελευταία σας δουλειά επιστρέφετε με κάτι διαφορετικό. Τι βρήκατε στο «Μυγοφαές»;

Γιώργος Αγγελόπουλος: Αυτό που μας εντυπωσίασε στο «Μυγοφαές» ήταν το ίδιο το έργο. Η πλοκή, οι χαρακτήρες, ο ωραίος τρόπος που ο Ζουάν Γιάγκο αποτυπώνει τον τρόπο που οι άνθρωποι προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και η εντυπωσιακή λεπτομέρεια που είχε στο να περιγράφει πώς μπορεί να γεννηθεί και να λειτουργήσει μια startup. Όταν μας το διάβασε η Μαρία Χατζηεμμανουήλ, είδαμε τους εαυτούς μας στους χαρακτήρες! Δεν πρέπει να έχει συμβεί πιο αυτόματο κάστινγκ στην ιστορία του θεάτρου.

- Τι αφορά;

Γιάννης Σαρακατσάνης: Τέσσερις φίλοι, που δουλεύουν μαζί σε μια εταιρεία παιδικών τροφών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια «δραστική μείωση προσωπικού», αποφασίζουν να φτιάξουν κάτι δικό τους: Μια επαναστατική, παιδική τροφή με βάση τις… προνύμφες μύγας! Ενώ αυτό ακούγεται αρχικά σαν αστείο στο έργο, η κατάσταση γρήγορα σοβαρεύει. Τα πλεονεκτήματα των εντόμων ως τροφή είναι πράγματι ασυναγώνιστα και το νέο προϊόν κάνει θραύση. Η πολυπόθητη επιτυχία έρχεται αλλά το έργο είναι ακόμα στα μισά…Το έργο λοιπόν προχωράει μετά το αναμενόμενο χάπι εντ και εξερευνά την απατηλή λάμψη αυτής της επιτυχίας, το κόστος της, αλλά και τις επιπτώσεις που έχει στις ζωές των τεσσάρων φίλων.

- Πώς και γιατί από τις δικές σας αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις περάσατε σε ένα «τυπικό» θεατρικό έργο;

Γιάννης Σαρακατσάνης: Ένα από τα πιο θεμελιώδη χαρακτηριστικά μας στους AbOvo ήταν ότι πάντα θέλαμε, μέσα από τα έργα μας, να επικοινωνούμε στους θεατές μας θέματα σημαντικά τα οποία «έκαιγαν» κι εμάς. Αυτό ήταν πάντα πιο εύκολο και πιο ειλικρινές όταν γινόταν μέσα από δικά μας κείμενα. Τώρα όμως προέκυψε αυτό το καταπληκτικό και ιδιοφυές έργο! Ένα εξαιρετικά αστείο και σύγχρονο έργο το οποίο στο βάθος του μιλάει πολιτικά και φιλοσοφικά, χωρίς να γίνεται διδακτικό ούτε στιγμή. Όπως είπε και η μεταφράστριά του, Μαρία Χατζηεμμανουήλ, ήταν σαν να γράφτηκε για εμάς.

- Η ομάδα σας έχει συνδεθεί με παραστάσεις κωμικές, αστείες. Θέλετε να δοκιμαστείτε πλέον σε κάτι διαφορετικό, σε κάτι νέο σε σχέση με αυτά που μας έχετε συνηθίσει μέχρι σήμερα;

Γιώργος Αγγελόπουλος: Ο καθένας μας έχει κάνει μια παράλληλη με τους AbOvo πορεία σε διάφορα είδη θεάτρου. Επομένως, για να είμαστε ειλικρινείς, έχουμε ήδη δοκιμαστεί ξεχωριστά σε άλλα πράγματα. Αλλά και ως ομάδα, ανέκαθεν ψάχναμε άλλους τρόπους να εκφραστούμε: ο «Πλανήτης» ήταν μια σωματική παράσταση χωρίς λόγια, το «Έγκλημα στην Γκαλερί» ήταν ένα μάλλον δραματικό, murder mystery και η συνεργασία μας με τους 4frontal «Είσαι ένα κτήνος, Βίσκοβιτς» βασιζόταν σε μια σειρά διηγημάτων. Έτσι και το «Μυγοφαές» είναι το πρώτο έτοιμο έργο που κάνουμε ως AbOvo. Δεν ξέρω αν θα είναι η στροφή μας σε γραμμένα έργα, αν θα είναι η αρχή για μια νέα πορεία ή, απλώς, μια παράσταση που θα θυμόμαστε όπως τις άλλες που σας ανέφερα. Αλήθεια δεν ξέρω. Αλλά αυτό είναι και το ωραίο!

- Συμπληρώνετε σχεδόν δεκαπέντε χρόνια πορείας. Αισθάνεστε ότι έχετε μεγαλώσει; Ότι σας απασχολούν άλλα ζητήματα;

Βάσω Καβαλιεράτου: Το σίγουρο είναι ότι έχουμε μεγαλώσει! Όταν δημιουργήσαμε την ομάδα ήμασταν 25 χρονών, μόλις είχαμε βγει από τ´ αυγό (AbOvo!), αθώοι, ορεξάτοι και έτοιμοι να κατακτήσουμε τον κόσμο. Αυτή η άγνοια κινδύνου και η φόρα που είχαμε μας έκανε δυνατούς να δουλέψουμε και να φτιάξουμε ορισμένες παραστάσεις λίγο διαφορετικές και κάπως ανατρεπτικές για τα τότε δεδομένα. Δεν ήταν όλες καλές αλλά σίγουρα ακολούθησαν την ανάγκη της τότε θεατρικής σκηνής για ομαδικές δουλειές. Τώρα σίγουρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εμείς μεγαλώσαμε, κάποιοι γίναμε γονείς, έχουμε αναγκαστικά άλλες ανάγκες και προτεραιότητες. Ο χρόνος μας και οι αντοχές μας είναι διαφορετικές, έχουμε όλοι κάνει μια προσωπική πορεία σε αυτό το διάστημα και είμαστε πολύ πιο υποψιασμένοι σε σχέση με το ανέβασμα ενός έργου. Το «Μυγοφαές» ήρθε σε αυτή τη χρονική στιγμή και απέδειξε ότι μία ομάδα, όταν είναι καλά κουρδισμένη, μπορεί να κάνει και διαφορετικά πράγματα. Είναι η πρώτη φορά που καταπιαστήκαμε με ήδη γραμμένο έργο και νομίζω ότι το διασκεδάσαμε πολύ. Ίσως είναι μια καινούρια αρχή για την ομάδα. Τα έργα μας είχαν πάντα πίσω τους ένα θεμελιώδες θέμα, ίσως τώρα ήρθε η στιγμή αυτό το θέμα να έρχεται από κάποιον άλλο κι όχι από τις δικές μας αρχικές ανησυχίες.

- Αισθάνεστε ότι βρίσκεστε σε μια καμπή ή μια στροφή της πορείας σας και εάν ναι τι σημαίνει αυτό;

Σωσώ Χατζημανώλη: Το «Μυγοφαές» είναι το πρώτο κείμενο που καταπιαστήκαμε ως AbΟvo και άρα κάτι διαφορετικό για μας και τον τρόπο δουλειάς μας. Δε νομίζω ότι είναι στροφή αλλά σίγουρα αρχή για κάτι νέο για μας, που χρήζει εξερεύνησης. Κάτι που νομίζω μας αρέσει πολύ σαν ομάδα.

- Έχει δοκιμαστεί η παρέα, η ομάδα σας κάποια στιγμή, όσον αφορά στην σύνθεση και την ύπαρξή της; Και τι σας κράτησε μαζί;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σωσώ Χατζημανώλη: Η ομάδα δοκιμάστηκε από πολύ νωρίς, γιατί στην αρχή της πορείας μας τα χρήματα που βγάζαμε ήταν πολύ λίγα και άρα έπρεπε όλοι να κάνουμε και άλλα πράγματα για τα προς το ζην. Ωστόσο παρέμεινε προτεραιότητα με το πέρασμα των χρόνων, καθώς άλλαξαν οι ανάγκες μας, μεγαλώσαμε, πήγαμε σε άλλες χώρες ή κάναμε οικογένειες. Αυτά έγιναν μεταξύ 2010 και 2012, που ήταν ίσως και η κομβική περίοδος για την ομάδα. Αναγκαστικά λοιπόν άλλαξε και η σύνθεση της ομάδας χωρίς όμως αυτό να είναι κακό. Ίσα ίσα, μας ωρίμασε και εμάς που έχουμε την ομάδα και τον τρόπο που την αντιμετωπίζουμε.

- Έχετε πετύχει κάτι μέχρι σήμερα ως AbOvo και τι είναι αυτό; Ποιο είναι το πιο ισχυρό στοιχείο σας;

Βάσω Καβαλιεράτου: Έχουμε πετύχει να δημιουργήσουμε έναν ισχυρό πυρήνα από το μηδέν, να φτιάξουμε ορισμένες πετυχημένες παραστάσεις μέσα από το κέφι, την όρεξη, την τρέλα και τη δύναμη που είχαμε μέσα μας, ο καθένας προσωπικά. Δουλέψαμε με τον δικό μας τρόπο, χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτό θα προχωρήσει και περάσαμε πολύ ωραία μέσα σ´ αυτή τη διαδικασία. Αγαπηθήκαμε πολύ, στηριχτήκαμε ο ένας στον άλλο και είμαστε πια οικογένεια. Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο ισχυρό στοιχείο μας. Η ένωσή μας. Η ίδια η ομάδα.

- Η ομάδα σας έχει δημιουργήσει έναν πετυχημένο θεσμό υποστήριξης νέων θεατρικών σχημάτων και παραστάσεων, το Bob Festival. Θα συνεχίσετε και φέτος; Τι να περιμένουμε;

Γιάννης Σαρακατσάνης: Το Bob Theatre Festival θα διοργανωθεί φέτος για 12η χρονιά. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε οργανωτική φάση και θα μπορέσουμε να ανακοινώσουμε θέατρο και ημερομηνίες σύντομα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ