Φρέσκος αέρας, νέα πρόσωπα, πληθωρικό πρόγραμμα και ολική επαναφορά για το Εθνικό Θέατρο

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Επιστροφή στην «ομαλότητα» και δυναμική επανεκκίνηση είναι ίσως οι λέξεις που χαρακτηρίζουν τον προγραμματισμό των επόμενων μηνών στο Εθνικό Θέατρο, μετά την πρώτη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του, Γιάννης Μόσχος, λίγους μήνες μετά την έναρξη της τριετούς θητείας του. Είναι αλήθεια ότι την τελευταία περίοδο, η πρώτη και μεγαλύτερη σκηνή της χώρας αντιμετώπισε σοβαρές αναταράξεις, λόγω Δημήτρη Λιγνάδη, Στάθη Λιβαθινού και πανδημίας. Βρέθηκε σε ένα τέλμα, το οποίο η προσπάθησε να διαχειριστεί με όλες τις δυνάμεις της, η προηγούμενη καλλιτεχνική διευθύντρια, Έρι Κύργια.

Ο Γιάννης Μόσχος θέλει λοιπόν να γυρίσει σελίδα και με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου. Πάνω στην κεντρική σκηνή του κτιρίου Τσίλερ, κάτω από λευκά κοστούμια που φόρεσαν διάφοροι ηθοποιοί αυτά τα 90 χρόνια, σκιαγράφησε το όραμα που έχει ο ίδιος για τον εμβληματικό θεσμό: «Το Εθνικό Θέατρο ανήκει σε όλους μας, γι’ αυτό και οφείλει να είναι ανοιχτό σε όλα τα άτομα, όλων των ηλικιών, όλων των χρωμάτων, όλων των φύλων, όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών, όλων των σωματικών ιδιαιτεροτήτων, όλων των αισθητικών και ιδεολογικών αντιλήψεων, όλων των διαφορών που κάνουν τον καθένα από εμάς μοναδικό. Ένα θέατρο που προσκαλεί όλους να μετέχουν σε αυτό, κοινό και καλλιτέχνες. Για να υπηρετήσει τους σκοπούς του το Εθνικό πρέπει, πιστεύω, να υπηρετεί κάποιες βασικές αρχές:

Να υπερασπίζεται το θέατρο συνόλου, να συστρατεύει όσο γίνεται περισσότερους καλλιτέχνες του θεάτρου μας που υπηρετούν την τέχνη τους με αφοσίωση, να λειτουργεί ως ένα πολυσυλλεκτικό θέατρο που ενσωματώνει όλες τις τάσεις του ελληνικού θεατρικού τοπίου, χωρίς αποκλεισμούς, με επιλογή καλλιτεχνών πολύ διαφορετικών αισθητικών αντιλήψεων, να δίνει βήμα σε όλες τις γενιές: σε δόκιμους, ανερχόμενους, αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες του θεάτρου, να υπηρετεί ένα πολυσυλλεκτικό ρεπερτόριο, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, κλασικών και σύγχρονων, αλλά και να διερευνά νέες δραματουργικές φόρμες, να προωθεί την ελληνική θεατρική γραφή, να προάγει την παρουσία του ελληνικού θεάτρου στη διεθνή σκηνή, να συμβάλλει ευρύτερα στη θεατρική και καλλιτεχνική παιδεία της χώρας, όχι μόνο μέσω των παραστάσεών του, αλλά και μέσω άλλων κοινωνικών δράσεων και προγραμμάτων που ωφελούν το σύνολο της κοινωνίας, να προσπαθεί διαρκώς να διευρύνει ολοένα και περισσότερο το κοινό του, να διαχειρίζεται τα οικονομικά του με σύνεση και με πλήρη διαφάνεια».

Ο καινούργιος διευθυντής που προέκυψε για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού από διαγωνιστική διαδικασία, εξήγησε ότι ο εκάστοτε διευθυντής δεν καλείται να γκρεμίσει και να ξαναχτίσει τα πράγματα από την αρχή, αλλά να υιοθετήσει όλες τις θετικές μεταβολές προηγούμενων καλλιτεχνικών διευθύνσεων, και φυσικά να εξελίξει τον οργανισμό εμπλουτίζοντας τη δραστηριότητά του με νέες πρωτοβουλίες και δίνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα, χωρίς όμως να απαξιώνονται οι προσπάθειες που προηγήθηκαν.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, ο Γιάννης Μόσχος επαναφέρει ιδέες, πρωτοβουλίες και λειτουργίες που εγκαινίασαν προηγούμενοι διευθυντές, όπως για παράδειγμα την επαναλειτουργία της Πειραματικής Σκηνής - δημιουργήθηκε επί Στάθη Λιβαθινού - που ονομάζεται πλέον Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών, το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο στην κεντρική σκηνή - υιοθετήθηκε από τον Γιάννη Χουβαρδά - και τέλος ότι η κάθε σκηνή θα φιλοξενεί ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο.

Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα; Το Κτίριο Τσίλερ θα είναι αφιερωμένο στους κλασικούς συγγραφείς. Η σκηνή Νίκος Κούρκουλος θα φιλοξενεί σύγχρονα, άπαιχτα έργα του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Στο θέατρο REX, στην σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη, θα παίζονται μουσικά έργα και μικτά θεάματα. Στην σκηνή Ελένη Παπαδάκη θα στεγαστεί και πάλι το Μικρό Εθνικό με την Παιδική κι Εφηβική Σκηνή, το οποίο όπως ανακοίνωσε η επικεφαλής του, Σοφία Βγενοπούλου, τα πήγε εξαιρετικά: 7.000 μαθητές παρακολούθησαν τις πρωινές παραστάσεις του και 8.000 τις εκπαιδευτικές δράσεις. Τέλος, στην σκηνή Κατίνα Παξινού θα επανέλθει η Πειραματική Σκηνή.

Στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου, ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα σύγχρονου πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης επισήμανε ότι συνεργάζεται πολύ στενά από την πρώτη μέρα με τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου. Για να προχωρήσουν οικονομικά διάφορα πρότζεκτ, θα αξιοποιηθούν πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης ύψους 7,5 εκατομμυρίων ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζονται συγκεκριμένα έργα, όπως η αναβάθμιση του REX, μέσω της αντικατάστασης καθισμάτων, εξοπλισμού και της βελτίωσης της προσβασιμότητας, καθώς και η δυνατότητα φιλοξενίας παραστάσεων καθολικής προσβασιμότητας.

Επίσης υπάρχουν πρότζεκτ που τρέχουν αυτή την στιγμή και σχετίζονται με τον ψηφιακό εξοπλισμό, τη διαδικτυακή παρουσία του θεσμού και την ψηφιοποίηση της Βιβλιοθήκης. Πέρα από τις υποδομές, το ΥΠΠΟΑ στοχεύει στην ενίσχυση του θεσμικού ρόλου του Εθνικού Θεάτρου, με προγράμματα residency και ένα μεγάλο showcase ελληνικών παραστάσεων, που θα υποστηρίξουν την εξωστρέφεια και τις σχέσεις με ξένους θεσμούς και φορείς.

Επίσης ο υφυπουργός ανέφερε ότι βρίσκεται σε συζητήσεις με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την επίλυση του προβλήματος της παραβατικότητας, της εμπορίας και της διακίνησης ναρκωτικών και της ευρύτερης ανομίας που υπάρχει γύρω από το κεντρικό κτίριο στην Αγίου Κωνσταντίνου. Είναι κάτι που έχει επανειλημμένα καταγγείλει το Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου, το οποίο θεωρεί ότι υπάρχει αδιαφορία και ανυπαρξία βούλησης τόσο από τη Δημοτική Αρχή, όσο και από την Αστυνομία.

Η πιο συγκινητική στιγμή της εκδήλωσης ήταν το βίντεο που έκλεισε την συνέντευξη τύπου, στο οποίο εμφανίζονταν όλοι οι εργαζόμενοι του θεάτρου. Σκιαγραφεί την πρόθεση της νέας αυτής εποχής, όπως άλλωστε αποτυπώθηκε μέσα από τα λόγια του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή: «Το Εθνικό Θέατρο είναι οι άνθρωποί του, είναι οι εργαζόμενοί του, είναι όλοι αυτοί οι λαμπροί καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε τα τελευταία 90 χρόνια, αλλά και όλο το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό που εργάζεται, αφανώς, πίσω από τη σκηνή. Οι άνθρωποί του είναι η παρακαταθήκη του, το παρόν, παρελθόν και μέλλον του».

Η Πειραματική Σκηνή επιστρέφει

Η Πειραματική Σκηνή, το πολύ πετυχημένο θεατρικό πείραμα του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη που ανέδειξε πολλά νέα σκηνοθετικά και υποκριτικά ταλέντα και μας γνώρισε πολλά άγνωστα θεατρικά έργα, επιστρέφει ξανά, μετά τη σύντομη διακοπή στη θητεία του Δημήτρη Λιγνάδη, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση τριών νέων, ταλαντούχων σκηνοθετών. Είναι ο Γιώργος Κουτλής που αναλαμβάνει τη διεύθυνσή της το 2022-23, η Κατερίνα Γιαννοπούλου (2023-2024) και η Ελένη Ευθυμίου (2024-25). Σύντομα θα ανακοινώσουν το πρόγραμμα που θα εστιάζει σε νέους δημιουργούς και στην ελληνική συγγραφική δημιουργία.

Η Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών συνδέεται επίσης για πρώτη φορά με τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, δίνοντας την ευκαιρία σε τρεις αποφοίτους της (τον αριστούχο σκηνοθέτη και τους δύο αριστούχους ηθοποιούς) να εργαστούν αυτόματα σε επαγγελματικές παραγωγές της.

Η επανέναρξη του Διεθνούς Εργαστηρίου Αρχαίου Δράματος

14-29 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί στους Δελφούς το 5ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, που απευθύνεται σε επαγγελματίες του θεάτρου. Το εργαστήριο θα διευθύνει φέτος ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου. Κεντρικός άξονας θα είναι η έρευνα πάνω στον προφητικό λόγο στο αρχαίο δράμα.

Το Εργαστήριο που θεσμοθετήθηκε το 2016 πραγματοποιείται από το Εθνικό Θέατρο και το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών με την αιγίδα και την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Σύμπραξη Εθνικού Θεάτρου και Θεάτρου Τέχνης με αφορμή το έτος Καμπανέλλη

Το Εθνικό θα συμπράξει με το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Έλληνα δραματουργού. Οι δυο ιστορικοί θεατρικοί οργανισμοί που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του Ιάκωβου Καμπανέλλη ως ενός από τους κορυφαίους δραματουργούς της σύγχρονης ελληνικής γραφής, θα συνεργαστούν για να τιμήσουν από κοινού τον σημαντικό Έλληνα συγγραφέα. Στο πλαίσιο αυτό θα παιχτεί στην Φρυνίχου, «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» σε σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα, μια παραγωγή που είχε προβληθεί μόνο διαδικτυακά και ποτέ μπροστά σε ζωντανό κοινό.

Τέλος στο Εθνικό Θέατρο, θα γίνει μια γιορτή μνήμης με θέμα τις παραστάσεις του Ιάκωβου Καμπανέλλη που έχουν ανέβει στο παρελθόν στα δύο θέατρα, σε κοινή επιμέλεια των δύο θεατρικών οργανισμών και με τη συνεργασία της Κατερίνας Καμπανέλλη.

Οι καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου

Μήδεια του Μποστ

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

8-9 Ιουλίου

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα έργο-σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, είναι μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Οι ήρωες του έργου ανησυχούν για τον πληθωρισμό και την ανεργία, τη λιτότητα και τη δημόσια διαφθορά, τα δάνεια και τα επιδόματα, καθυστερούν στα ραντεβού τους γιατί πέφτουν πάνω σε πορείες, και λατρεύουν τα αρχαία ελληνικά, αρκεί, βέβαια, να μη χρειαστεί να τα διαβάσουν.

Στον κόσμο του Μποστ συνυπάρχουν αναπάντεχα και αρμονικά η Μήδεια, η Αντιγόνη, ένας Ψαράς, ο Ιάσονας, μια Καλόγρια, ο Οιδίποδας, ο Ευριπίδης και ένας αλλόκοτος Χορός, κατορθώνοντας να διαλύσουν κάθε μας βεβαιότητα, «να επικρίνουν τους επικριτάς, να προβληματίσουν τους κριτάς και να ελευθερώσουν τους θεατάς».

Η παράσταση ανεβαίνει με έναν εκλεκτό 20μελή θίασο. Ο Γιάννης Καλαβριανός αναφέρθηκε στο έργο, ενθυμούμενος μάλιστα το πρώτο ανέβασμα του έργου από το θέατρο Στοά, με την Λήδα Πρωτοψάλτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο τονίζει: «Πρόκειται για μια παρωδία. Για την ακρίβεια για μια παρατραγωδία. Βασικό χαρακτηριστικό του έργου είναι η γλώσσα. Ο Μποστ έχει φτιάξει ένα γλωσσικό σύμπαν που αποτελείται από συντακτικά λάθη, σολοικισμούς, υπερβολές και αρχαϊκές εκφράσεις. Η Λήδα Πρωτοψάλτη είχε πει ότι βασικός πρωταγωνιστής του έργου είναι η γλώσσα, γιατί τους χαρακτήρες και την πλοκή τους ξέρουμε. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Πρέπει να αφεθούμε λοιπόν σ’ αυτή την γλώσσα. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα. Ο Μποστ έχει φτιάξει έναν κόσμο τόσο εξωφρενικό, που δεν θα τον αποδώσεις τραβώντας τον κι άλλο, απλά λέγοντάς τον. Απαιτεί λοιπόν μια σοβαρότητα, μια λιτότητα, ένα μέτρο, που για μας στην παράσταση είναι ο οδηγός μας από την αρχή».

Ταυτότητα παράστασης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Καλαβριανός, Έρι Κύργια

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Χορογραφία: Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά

Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Β΄βοηθός σκηνοθέτη: Διονυσία Βλαστέλλη

Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη

Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Γιώργος Γλάστρας Τροφός

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Θανάσης Δήμου Οιδίποδας

Άνδρη Θεοδότου Αντιγόνη

Στέλιος Ιακωβίδης Ευριπίδης

Θανάσης Ισιδώρου Ψαράς

Σύρμω Κεκέ Καλόγρια

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μαρία Κοσκινά Κορυφαία

Φανή Παναγιωτίδου Εξάγγελος

Γιώργος Σαββίδης Καλόγερος

Σταύρος Σβήγκος Ιάσονας

Γαλήνη Χατζηπασχάλη Μήδεια

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Χορός (αλφαβητικά)

Μαρία Κωνσταντά, Ειρήνη Μακρή, Λυγερή Μητροπούλου, Ελπίδα Νικολάου, Κατερίνα Πατσιάνη, Ματίνα Περγιουδάκη, Μαριάμ Ρουχάτζε, Θεοδοσία Σαββάκη, Νιόβη Χαραλάμπους.

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά)

Παρασκευάς Κίτσος (κοντραμπάσο), Θοδωρής Οικονόμου (πιάνο–μουσική διεύθυνση), Δημήτρης Χουντής (σοπράνο σαξόφωνο), Μαρία Χριστίνα Harper (άρπα).

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Δημιουργία βίντεο: Xρήστος Συμεωνίδης

Προπώληση εισιτηρίων: www.aefestival.gr/, www.viva.gr/, καταστήματα Public και Public.gr

Κεντρικά εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου)

Πληροφορίες

Αίας του Σοφοκλή

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

29-30 Ιουλίου

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει στην Επίδαυρο τον εμβληματικό «Αίαντα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, σε μια παράσταση που αναδεικνύει τη μετωπική σύγκρουση δύο αντίθετων κόσμων. Ο Αίας, ένας από τους γοητευτικότερους τραγικούς ήρωες πεθαίνει και μαζί του πεθαίνει μια ολόκληρη εποχή για την ανθρωπότητα. Ο Σοφοκλής καταγράφει στον Αίαντα μια οριακή στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία. Τη στιγμή κατά την οποία ένας νέος κόσμος αναδύεται κι ένας παλιός κατακρημνίζεται, συμπαρασύροντας με θόρυβο τους παλιούς ήρωες και τα ιδανικά τους στην άβυσσο.

Αναγνωρίζοντας στον πυρήνα του αριστουργήματος του Σοφοκλή έναν βαθύ στοχασμό πάνω στην έννοια του χρόνου, τα αναποδογυρίσματα και τις αντιστροφές του, ο σκηνοθέτης πειραματίζεται δραματουργικά και σκηνικά με τις ποιότητές του: «Βασική μου σκέψη πάνω στο έργο είναι ο χρόνος. Το κεντρικό θέμα σ’ αυτό το έργο του Σοφοκλή είναι ο χρόνος και η διαχείρισή του. Ο Αίαντας δεν αισθάνεται τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει το πέρασμα του χρόνου. Αισθάνεται μόνο την αβεβαιότητα, την εναλλαγή. Κατά τη γνώμη μου, ο ήρωας βλέπει τον κόσμο όπως ακριβώς είναι. Αποφασίζει λοιπόν να πάει αντίθετα σε αυτή τη ροή. Έτσι γίνεται τελικά ο εαυτός του, ο Αίαντας που ξέρουμε. Είναι ο αμετακίνητος πύργος των Αχαιών, όπως τον γνωρίσαμε μέσα από την Ιλιάδα».

Χωρίς εισόδους και εξόδους, με όλους τους ηθοποιούς επί σκηνής σε ένα παγωμένο σκηνικό τοπίο στη μέση του κατακαλόκαιρου, η σκηνοθεσία εμπνέεται από την ίδια την ψυχική κατάσταση του κεντρικού ήρωα για να μιλήσει για ένα τέλος εποχής αλλά και για την ίδια την αλλοπρόσαλλη και αδυσώπητη φύση του χρόνου.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ιδωμένο μέσα από το προσωπικό πρίσμα ενός ήρωα που τον ξεπέρασε η ίδια του η εποχή, το αγεφύρωτο χάσμα που βλέπουμε να ανοίγει μπροστά στα μάτια μας, μοιάζει ακόμα πιο συνδεδεμένο με τη δική μας, σύγχρονη πραγματικότητα. Όσες χιλιετίες κι αν μας χωρίζουν από τον Αίαντα μπορούμε να αντιληφθούμε καλά την αδιαφορία του χρόνου μπροστά στις θνητές μας αγωνίες. Κάτω από τον έναστρο ουρανό της Επιδαύρου, εκεί που έχουν ακουστεί αμέτρητες φορές οι εκκλήσεις και τα μοιρολόγια των θνητών, θα αναρωτηθούμε αναπόφευκτα: πλησιάζουμε, άραγε, κι εμείς σε μια εποχή της ανθρωπότητας που δεν θα μας χωρά; Τα όσα παράλογα μας περιτριγυρίζουν μήπως σηματοδοτούν πως προσεγγίζουμε ταχύτατα μια εποχή κατά την οποία τα πράγματα δεν θα βγάζουν πια νόημα για εμάς;

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος

Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης

Δραματουργική επεξεργασία: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Αργύρης Ξάφης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Χορογραφία: Χαρά Κότσαλη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Βοηθός σκηνοθέτρια: Μαρία Σαββίδου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Φωνητική προετοιμασία: Απόστολος Κίτσος

Δραματολόγος παράστασης: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου

Α’ βοηθός σκηνοθέτη: Μάγια Κυριαζή

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Αθανασοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Θεοδωράκη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Δημήτρης Ήμελλος                           Οδυσσέας

Δέσποινα Κούρτη                              Αθηνά

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τάσος Μικέλης                                  Ευρυσάκης

Γιάννης Νταλιάνης                           Μενέλαος

Εύη Σαουλίδου                                Τέκμησσα

Στάθης Σταμουλακάτος                    Αίας

Χρίστος Στυλιανού                           Τεύκρος

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Νίκος Χατζόπουλος                          Αγαμέμνων

Χορός (αλφαβητικά):Ασημίνα Αναστασοπούλου, Δημήτρης Γεωργιάδης, Αφροδίτη Κατσαρού, Ερατώ Καραθανάση, Φάνης Κοσμάς, Λάμπρος Κωνσταντέας, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Ειρήνη Μπούνταλη, Φώτης Στρατηγός.

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά):Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα).

Φωτογράφος παράστασης: Κάρολ Γιάρεκ

Δημιουργία βίντεο: Θωμάς Παλυβός

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Δίπλα-δίπλα των Άγγελου Αγγέλου και Έμης Σίνη

Κτήριο Τσίλλερ| Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»

Από 7 Μαΐου έως 5 Ιουνίου. Ακολουθεί περιοδεία

Το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει φέτος, μετά από αρκετά χρόνια, και μια καλοκαιρινή παραγωγή αφιερωμένη στους μικρούς του φίλους. Μια συγκινητική και ταυτόχρονα ξεκαρδιστική παράσταση για θεατές από 3 ετών που θυμίζει σε όλους μας πως κάθε μας πράξη είναι κι ένα λιθαράκι σ’ ένα οικοδόμημα, που άλλοτε είναι ένα σπίτι, άλλοτε μια φιλία, άλλοτε μια δημιουργία, κι άλλοτε η ίδια η ζωή.

Οι πολυβραβευμένοι συγγραφείς παιδικού θεάτρου Άγγελος Αγγέλου και Έμη Σίνη συνεργάζονται ξανά με το Μικρό Εθνικό, σ’ αυτήν την παράσταση που μας γεννά δημιουργικά ερωτήματα: Από τι υλικά χτίζονται τα σπίτια, τα κτήρια, οι σχέσεις, η υπομονή, η εμπιστοσύνη; Πώς αντιμετωπίζει κανείς τα εμπόδια και τις αναποδιές; Πώς διαχειριζόμαστε το λάθος μας; Μπορούμε μόνοι μας ή είναι καλύτερα να ζητήσουμε βοήθεια; Να μοιραστούμε την ιδέα μας ή να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η φιλία, η αξία της συνεργασίας και της προσπάθειας, η επιμονή, η χαρά της επιτυχίας αλλά και η αντιμετώπιση της αποτυχίας, έννοιες που απασχολούν όλα τα παιδιά της σχολικής και προσχολικής ηλικίας, αποτελούν βασικά θέματα της παράστασης αυτής, που καταπιάνεται με τη δημιουργία, τον πειραματισμό, τον αυτοσχεδιασμό.

Ο Φοίβος Συμεωνίδης σκηνοθετεί μια πολύχρωμη παράσταση με εφόδια τους κώδικες του βωβού κινηματογράφου και της slapstick κωμωδίας και δημιουργεί χώρο για διάδραση με τα παιδιά. Οι μικροί θεατές παρακολουθούν μια όμορφη, αστεία και ταυτόχρονα συγκινητική ιστορία που εκτυλίσσεται σε ένα ανατρεπτικό σκηνικό που μοιάζει πολύ με οικοδομή. Καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτό το «κατασκευαστικό» πανδαιμόνιο, προτείνοντας, στηρίζοντας, χτίζοντας, γκρεμίζοντας, απαντώντας σε ερωτήσεις και συμβουλεύοντας τους ήρωες στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας.

Ταυτότητα παράστασης

Ιδέα-Δραματουργία: Άγγελος Αγγέλου, Έμη Σίνη

Σκηνοθεσία: Φοίβος Συμεωνίδης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνικά - Ειδικές κατασκευές: Μικαέλα Λιακατά, Ελένη Παπαναστασίου

Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Άγγελος Αγγέλου

Χορογραφίες: Κατερίνα Γεβετζή

Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Θανάσης Ζερίτης, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Δημιουργία βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr και στο  210.7234567

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια γεύση από τον χειμερινό προγραμματισμό του Εθνικού Θεάτρου

ΚΤIΡΙΟ ΤΣΙΛΕΡ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Χένρικ Ίψεν- Βρυκόλακες

Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής

Χάινριχ Φον Κλάιστ Σπασμένη στάμνα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης-Νίκος Χατζόπουλος

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ- Ρωμαίος και Ιουλιέττα

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»

Ντμίτρι Ντανίλοβ- Ο άνθρωπος από το Παντόλσκ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής

Πένυς Φυλακτάκη-Ο άλλος

Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου

Τόνυ Κούσνερ-Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΘΕΑΤΡΟ REX

ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

Τσάρλι Τσάπλιν- Τα φώτα της πόλης

Μιούζικαλ σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου και στίχους Σταύρου Σταύρου

Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια νύχτα στην Επίδαυρο

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος

ΣΚΗΝΗ «ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ»

ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

Παιδική Σκηνή

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ανδρέα Φλουράκη-Η Χάιντι και τα βουνά

Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη

Εφηβική Σκηνή

Φρανκ Βέντεκιντ- Το ξύπνημα της άνοιξης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραούλης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ