Οι συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας της Ε.Ε. με χώρες της Δυτικής Αφρικής

Σε συνεργασία με The European Commission
Οι συμφωνίες σύμπραξης βιώσιμης αλιείας της Ε.Ε. με χώρες της Δυτικής Αφρικής
Πνευματικά Δικαιώματα Thierry Winn/Euronews
Από Denis Loctier
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η αλιεία δίνει μια μεγάλη γκάμα ευκαιριών στις χώρες της Δυτικής Αφρικής, όπως το Πράσινο Ακρωτήριο: από το παραδοσιακό ψάρεμα που προσφέρει φαγητό και εισόδημα στα παραθαλάσσια χωριά, μέχρι μεγάλης κλίμακας συμφωνίες για τα αλιευτικά δικαιώματα.

Πράσινο Ακρωτήριο

Το Πόμπας είναι μια κωμόπολη στο Σάντο Αντάο, το νησί που βρίσκεται στο δυτικό άκρο του αρχιπελάγους του Πράσινου Ακρωτηρίου, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Εδώ ζουν περίπου 40 ψαράδες. Ο αριθμός τους μεγαλώνει καθώς ολοένα και περισσότεροι νέοι μπαίνουν στο επάγγελμα.

Ωστόσο, ένα πρόβλημα με το ψάρεμα είναι ότι χρειάζεται να έχουν σκάφος με μηχανή. Για τον 26χρονο Άντιρσον Κάρλος Ντα Κρουζ Ντος Σάντος, που είναι εγγονός ψαρά, το κόστος αγοράς ενός σκάφους είναι δυσβάσταχτο.

Για καλή του τύχη, οι ψαράδες του Πόμπας πήραν αυτή την καινούργια βάρκα από την κυβέρνηση του Πράσινου Ακρωτηρίου. Τα χρήματα προήλθαν από τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τώρα οι νέοι μπορούν να βγουν στην θάλασσα με τους έμπειρους ψαράδες και να μάθουν το επάγγελμα, κερδίζοντας παράλληλα τα προς το ζην: «Μ’ αυτή τη νέα βάρκα, μπορούμε να πάμε πιο βαθιά και να πιάσουμε περισσότερα ψάρια. Τη μοιραζόμαστε πολλοί ψαράδες χωρίς κανένα πρόβλημα. Έτσι, αν κάποιος χρειάζεται μια βάρκα και δεν έχει δικιά του, μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή».

Η συνεργασία με την ΕΕ δεν προσφέρει μόνο νέες βάρκες στους ντόπιους. Το χωριό Μόντε Τρίγκο βρίσκεται σε ένα απομονωμένο σημείο του Σάντο Αντάο. Η πλησιέστερη ψαραγορά βρίσκεται στη διπλανή πόλη, μισή ώρα απόσταση με το πλοίο. Αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα για τους ψαράδες. Στις υψηλές θερμοκρασίες, τα ψάρια χαλάνε γρήγορα. Χρειάζονταν λοιπόν έναν εύκολο τρόπο για να συντηρήσουν τα αλιεύματά τους.

Η αποξήρανση στον ήλιο είναι δημοφιλής από την αρχαιότητα. Αλλά σήμερα, ο ίδιος τροπικός ήλιος βοηθά αυτούς τους χωρικούς να διατηρήσουν φρέσκα τα αλιεύματά τους. Απέκτησαν νέα μηχανήματα, που λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια και παράγουν φθηνό πάγο για τα ψυγεία τους. Αυτό τους δίνει μια ανάσα, καθώς δεν χρειάζεται πλέον να βιάζονται να πάνε στην αγορά με τα αλιεύματα που πιάνουν κάθε φορά: «Αυτή η μονάδα βελτίωσε πραγματικά τη ζωή των ψαράδων, γιατί τώρα, όταν πιάνουν ψάρια, δεν χρειάζεται να τα μεταφέρουν αμέσως στην αγορά. Μπορούν να αποθηκεύσουν τα αλιεύματά τους για 2-3 ημέρες και μετά να τα μετακινήσουν όλα με μια διαδρομή. Έτσι κάνουν μεγάλη οικονομία, χρησιμοποιώντας λιγότερα καύσιμα για τις διαδρομές με το σκάφος» αναφέρει η Μαρία Ράζα, πρόεδρος της Ένωσης Ψαράδων του Μόντε Τρίγκο.

Όλα αυτά έγιναν πραγματικότητα χάρη στη συμφωνία με την οποία το Πράσινο Ακρωτήριο επιτρέπει στα ευρωπαϊκά πλοία να ψαρεύουν πλεονάζοντα αλιεύματα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη του, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα 750.000 ευρώ ετησίως από την ΕΕ.

Τα περισσότερα από αυτά τα κονδύλια χρησιμοποιούνται για την στήριξη του τοπικού αλιευτικού τομέα. Η συνεργασία δημιουργεί θέσεις εργασίας. Αυτά τα αλιεύματα που εκφορτώνονται από ένα ισπανικό σκάφος στο λιμάνι του Μιντέλο, τα επεξεργάζονται σε τοπικό εργοστάσιο. Ανήκει σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή επιχείρηση του κλάδου. Σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι είναι ντόπιοι. Το 70% είναι γυναίκες.

«Στο Πράσινο Ακρωτήριο επεξεργαζόμαστε τόνο και άλλα θαλασσινά. Αυτό σημαίνει 2000 άμεσες θέσεις εργασίας. Είμαστε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στη χώρα και τα ψάρια αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% όλων των εξαγωγών της χώρας» επισημαίνει ο Αλεχάντρο Πάζο, διευθυντής λειτουργίας για την αφρικανική ήπειρο, της εταιρίας Atunlo.

Ως πρώην υπουργός Θαλάσσιας Πολιτικής, ο Πάουλο Βέιγκα βλέπει πολλά οφέλη από τη συμφωνία που επιτρέπει σε 69 αλιευτικά σκάφη από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Γαλλία να ψαρεύουν στα χωρικά ύδατα του Πράσινου Ακρωτηρίου: «Είναι μια επωφελής συμφωνία και για τις δύο πλευρές. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λαμβάνουμε μόνο οικονομική υποστήριξη, αλλά και τεχνογνωσία και νέα τεχνολογία. Εμείς τους προσφέρουμε τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών μας πόρων».

Αυτού του είδους οι συμφωνίες της Ε.Ε. δεν γίνονται αποκλειστικά με το Πράσινο Ακρωτήριο. Είναι γνωστές ως Συμφωνίες Σύμπραξης Βιώσιμης Αλιείας. Περιορίζουν την επιτρεπόμενη αλιεία με επιστημονικά καθορισμένα όρια, με στόχο την μακροπρόθεσμη προστασία της θάλασσας.

Η Κάρλα Γκρίγιο είναι πρέσβειρα της Ε.Ε. στο Πράσινο Ακρωτήριο: «Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτές οι συμφωνίες είναι πολύ σημαντικές διότι συμβάλλουν στη χρηστή διαχείριση των ωκεανών και στη βιωσιμότητα της αλιείας, καθώς όλοι οι εταίροι γνωρίζουν ακριβώς ποια είδη μπορούν να αλιευτούν και σε ποια ποσότητα. Υπάρχει και η παράμετρος της παρακολούθησης και επιβολής της τάξης στους ψαράδες, κάτι που βοηθά στην καταπολέμηση της παράνομης αλιείας».

Ακτή Ελεφαντοστού

Θα πάμε στην Ακτή Ελεφαντοστού, μια ακόμη χώρα της περιοχής της Δυτικής Αφρικής όπου η παράνομη αλιεία είναι ένα βαθιά ριζωμένο πρόβλημα.

Ο Μαξίμ Ντιομαντέ ηγείται της ομάδας στο νέο κέντρο παρακολούθησης της αλιείας στο Αμπιτζάν, που πραγματοποιήθηκε, χάρη στη χρηματοδότηση από τη συμφωνία. Χρησιμοποιώντας δορυφορική τεχνολογία, ο Μαξίμ και οι συνάδελφοί του παρακολουθούν όλα τα πλοία στα χωρικά ύδατα της Ακτής Ελεφαντοστού σε πραγματικό χρόνο, αναφέροντας οποιαδήποτε ύποπτη κίνηση στους επιθεωρητές: «Έχουμε όλα τα στοιχεία που μας επιτρέπουν να ερμηνεύσουμε την αλιευτική δραστηριότητα ενός πλοίου με βάση την ταχύτητά του, την πορεία του και τις γεωγραφικές συντεταγμένες της αλιευτικής του ζώνης».

Σύμφωνα με τον τοπικό συντονιστή του προγράμματος, Ζακ Αλού Ακά οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας στην Ακτή Ελεφαντοστού έχουν σημαντικά αποτελέσματα: το πρόβλημα φαίνεται να έχει μειωθεί σημαντικά τώρα που οι παραβάσεις τιμωρούνται συνήθως με πρόστιμα: «Η Ακτή Ελεφαντοστού επωφελείται πραγματικά από αυτή τη συμφωνία. Το Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας μας επιτρέπει να παρακολουθούμε τα ύδατα. Επίσης, έχουμε συνεργασία με το Λιμενικό που μας επιτρέπει να διεξάγουμε περιπολίες στην αποκλειστική οικονομική μας ζώνη. Ως εκ τούτου, εμποδίζουμε με επιτυχία τα πειρατικά πλοία που καταστρέφουν τους αλιευτικούς μας πόρους».

Ένας άλλος λόγος που εντείνει το ενδιαφέρον της Ευρώπης είναι ότι τα περισσότερα από τα ψάρια που εκφορτώνονται στο λιμάνι του Αμπιτζάν θα καταλήξουν στα πιάτα Ευρωπαίων καταναλωτών. Αυτοί θέλουν να γνωρίζουν ολοένα και περισσότερο πόσο φιλικά προς το περιβάλλον είναι τα τρόφιμα που προμηθεύονται αλλά τις συνθήκες εργασίας στις χώρες που τα παράγουν. Ο Γιομπστ φον Κίρχμαν είναι ο πρέσβης της Ε.Ε. στην χώρα: «Σήμερα, οι Ευρωπαίοι καταναλωτές θέλουν να γνωρίζουν την προέλευση των προϊόντων που καταναλώνουν. Θέλουν να ξέρουν ότι οι άνθρωποι που τα έφτιαξαν ή οι ψαράδες που τα έπιασαν δεν υπέφεραν, ότι αυτά τα προϊόντα δεν συνέβαλαν στην υποβάθμιση της φύσης. Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενεργεί σε αυτό το πλαίσιο, επειδή πραγματικά θέλουμε να επιτύχουμε βιωσιμότητα σε όλες τις αλυσίδες αξίας, ικανοποιώντας παράλληλα τη ζήτηση των καταναλωτών και συμβάλλοντας στη διάσωση του πλανήτη μας».

Σήμερα οι Συμφωνίες Σύμπραξης Βιώσιμης Αλιείας της Ε.Ε. περιλαμβάνουν 13 χώρες στον Ατλαντικό, Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό. Υποστηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη των χωρών αυτό και προσφέρουν βιώσιμες περιοχές αλιείας σε εκατοντάδες ευρωπαϊκά αλιευτικά σκάφη.

Κοινοποιήστε το άρθρο

Σχετικές ειδήσεις

Γαλλία: Μερική απαγόρευση ψαρέματος για την προστασία των δελφινιών