Ευρωεκλογές 2014: Το πορτρέτο του Μάρτιν Σουλτς

Ευρωεκλογές 2014: Το πορτρέτο του Μάρτιν Σουλτς
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

O Μάρτιν Σουλτς είναι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν εκ μέρους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.

Δεν μεγάλωσε σε ιδανικές συνθήκες. Οι γονείς του εργάστηκαν σκληρά για να μεγαλώσουν τα 5 παιδιά τους. Ο Μάρτιν συντάσσεται με τους σοσιαλδημοκράτες στην ηλικία των 19. Σύντομα, γίνεται ένας από τους νεαρότερους δημάρχους στη Γερμανία.

Το 1994 εκλέγεται στο ευρωκοινοβούλιο και το 2004 γίνεται επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών.

Η σύγκρουσή του με τον Μπερλουσκόνι αφήνει εποχή. Ο Σουλτς υπερασπίζεται την Ευρώπη απέναντι σε δεξιούς λαϊκιστές από την Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Γαλλία.

Το 2012 εκλέγεται πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εν μέρει χάρη στη φήμη του ειλικρινούς διαπραγματευτή ανάμεσα στις πολιτικές ομάδες.

Συναντήσαμε τον Μάρτιν στο Παρίσι, στην καρδιά της Ευρώπης. Στην εφηβεία του, ο Μάρτιν φιλοξενήθηκε από γαλλική οικογένεια που είχε πολεμήσει στο αντιστασιακό κίνημα ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Εκεί πήρε το μήνυμα: Ευρώπη σημαίνει ειρήνη.

euronews: «Κύριε Σουλτς, βρισκόμαστε στην οδό Αγίου Μαρτίνου. Ο Άγιος Μαρτίνος είναι εκείνος που έδωσε το παλτό του στον φτωχό που κρύωνε. Είναι βιβλικό σύμβολο για εκείνους που μοιράζονται. Είστε πρόθυμος να μοιράζεστε; Και με ποιον;».

Μάρτιν Σουλτς: «Φυσικά. Ο πλούτος δεν κατανέμεται δίκαια στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Στην Αθήνα, βλέπουμε ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια για να επιζήσουν. Την ίδια ώρα, Έλληνες δισεκατομμυριούχοι αγοράζουν τα πιο ακριβά ακίνητα στο Λονδίνο και το Βερολίνο. Χρειαζόμαστε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα στην Ευρώπη, κι αυτός είναι ένας από τους βασικότερους στόχους μας».

Σήμερα ο Μάρτιν περπατά στους δρόμους του Παρισιού. Μιλάει στον κόσμο άπταιστα σε τρεις διαφορετικές γλώσσες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έχει χτίσει κοινωνική αλληλεπίδραση.
Ο ίδιος λέει: «Ψάχνω για ανθρώπους που με ψηφίζουν! Πιστεύω ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερη ισότητα και περισσότερες ευκαιρίες, ειδικά για τους νέους.
Ζούμε σε μια εποχή όπου οι ευκαιρίες για μια ολόκληρη γενιά στην Ευρώπη είναι έρμαιο μιας κρίσης που δημιουργήθηκε από άλλους. Από τους κερδοσκόπους, που από τη μία δεν πληρώνουν φόρους, κι από την άλλη βγάζουν δισεκατομμύρια σε κέρδη.
Κι όταν τα πράγματα αντιστρέφονται και έχουν απώλειες δισεκατομμυρίων, το μάρμαρο το πληρώνουν οι φορολογούμενοι.
Θέλω να τα αλλάξω όλα αυτά. Σκεφτείτε το… Κι αν βρείτε το χρόνο, στις 25 Μαΐου πηγαίνετε να ψηφίσετε. Μην ψηφίσετε όμως Μπαρόζο!».

Το euronews βρέθηκε στα παρασκήνια της καμπάνιας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Ο Μάρτιν χρησιμοποιεί εντατικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ποστάρει συχνά βίντεο στο τουίτερ. Μιλάει για κοινωνική δικαιοσύνη, για το πώς θα «δαμάσουμε» τις τίγρεις της παγκόσμιας οικονομίας και πώς θα χαλιναγωγήσουμε την ανεργία των νέων. Πώς σκοπεύει όμως να τηρήσει τις δεσμεύσεις του;

Ο Μάρτιν Σουλτς απαντά: «Πρώτα απ’ όλα, θα προσπαθούσα να προωθήσω φθηνή πίστωση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι κάτι που μπορεί να χειριστεί η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία. Όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις προσλαμβάνουν νέους, θα πρέπει να ανταμείβονται με φθηνό δανεισμό».

Βρισκόμαστε στο Βύρζελεν, κοντά στα σύνορα με την Ολλανδία και το Βέλγιο. Είναι η πατρίδα του Μάρτιν. Οι Φραντζ Γιόζεφ, Άρνο και Κέρνελ είναι παιδικοί φίλοι του Μάρτιν Σουλτς. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, η παρέα ήταν αχώριστη. Άκουγαν Deep Purple και Uriah Heep, ονειρεύονταν να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Και προσπάθησαν πολύ, έκαναν προπονήσεις 4 με 5 φορές την εβδομάδα.

Ο Μάρτιν έκανε συχνά κοπάνες από το σχολείο. Μισούσε τα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες και τον εκκλησιασμό. Τα μόνα του ενδιαφέροντα ήταν η ιστορία, τα γαλλικά και το ποδόσφαιρο. Έπαιζε μπάλα στην τοπική ομάδα, τη Ρηνανία. Όπως λένε οι φίλοι του, ο Μάρτιν δεν ήταν ο καλύτερος παίχτης. Ήταν όμως ο πιο μαχητικός.

Φραντζ Γιόζεφ: «Όταν ο Μάρτιν είχε να εξολοθρεύσει ένα αντίπαλο παίχτη, αυτό ακριβώς έκανε. Τον εξολόθρευε!»

Άρνο: «Ήμουν ο τερματοφύλακας και δε φοβόμουν τίποτα. Ήξερα πως ο Μάρτιν θα παίξει άμυνα μέχρι τελικής πτώσης!»

Φραντζ Γιόζεφ: «Ήταν ο κορυφαίος όσον αφορά την αντοχή και την επιμονή, το θάρρος, την πίστη στους συμπαίκτες του. Και όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες ομάδες, ο Μάρτιν ήταν αυτός που μας έδινε θάρρος».

Κέρνελ: «Το σχολείο ερχόταν δεύτερο σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Ήμασταν συνέχεια στο γήπεδο. Κι αν κάποια στιγμή οι πόρτες έκλειναν, σκαρφαλώναμε το φράχτη».

Φραντζ Γιόζεφ: «Είναι αλήθεια πως πολλές φορές ξεπερνούσαμε τα όριά μας. Και ο Μάρτιν ήταν πάντα η κινητήριος δύναμη».

Κέρνελ: «Δεν είχαμε και πολλές άλλες επιλογές. Το ποδόσφαιρο ήταν το μόνο όνειρο που μπορούσαμε να κυνηγήσουμε. Πάντα ήταν το άθλημα των φτωχών. Το μόνο που χρειαζόσουν για να το κυνηγήσεις ήταν μια μπάλα κι ένα ζευγάρι παπούτσια».

Συναντήσαμε τον Μάρτιν στην πρεμιέρα της εκστρατείας των Σοσιαλιστών στο Παρίσι. Είναι χαρισματικός, κι αυτό φαίνεται από την ανταπόκριση του πλήθους. Δεν πήγε ποτέ στο πανεπιστήμιο, αλλά θυμάται καλά τη μέρα που έπιασε δουλειά σε ένα βιβλιοπωλείο. Μια μέρα ευτυχίας.

Εξηγεί για ποιο λόγο μάχεται για μια ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη: «Είμαι παιδί μιας οικογένειας που έζησε βαθιά μέσα της τις τεράστιες δυσκολίες της ύπαρξης συνόρων. Κάποιοι από την οικογένειά μου υπηρέτησαν σε τρεις διαφορετικούς στρατούς. Σήμερα έχουμε στενή διακρατική συνεργασία ανθρώπων και χωρών και αυτό είναι ένα πραγματικό δώρο. Είναι ένα δώρο για τους Ευρωπαίους και εγώ πάντα το αισθανόμουν ένα πολύ προσωπικό δώρο».

Όμως οι εθνικές προοπτικές εξακολουθούν να υπάρχουν, ακόμη και στο εσωτερικό της “σοσιαλιστικής οικογένειας”, όπως επισημαίνει η καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών Άστριντ Λόρεντζ: «Οι σοσιαλιστές συμφώνησαν πάνω σε ένα κοινό πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές. Αυτά τα 10 σημεία είναι μεν κοινά αποδεκτά, αλλά ταυτόχρονα αρκετά ασαφή. Αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα των “ευρωπαϊκών κομμάτων”. Είναι απλώς συμμαχίες εθνικών κομμάτων, που συνεχίζουν να καθορίζουν τις πολιτικές τους από την εθνική σκοπιά».

Στο πανεπιστήμιο της Λειψίας, ένα από τα αρχαιότερα της Ευρώπης, ο Μάρτιν επιμένει πως πρέπει να υπερασπιζόμαστε τις ευρωπαϊκές αξίες. Το δικαίωμα στην απεργία, ο κατώτατος μισθός, τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα πρέπει να προστατεύονται απέναντι στο κοινωνικό ντάμπινγκ.

euronews: «Κύριε Σουλτς, μια προσωπική ερώτηση. Νεότερος παίζατε ποδόσφαιρο. Σας έμαθε κάτι χρήσιμο για την πολιτική και τη ζωή;»

Μάρτιν Σουλτς: «Σαφώς. Στο τέλος, κερδίζει η ομάδα κι όχι ένας μόνο παίχτης. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Αν ένας παίχτης έχει πρόβλημα, οι συμπαίκτες του πρέπει να επέμβουν. Όλοι είναι ίσοι, από τον τερματοφύλακα ως τον επιθετικό».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους