NewsletterΕνημερωτικό δελτίοEventsEvents
Loader

Find Us

FlipboardInstagramLinkedin
Apple storeGoogle Play store
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Βρετανικές Εκλογές 2015: Ο ρόλος της μειονοτικής ψήφου

Βρετανικές Εκλογές 2015: Ο ρόλος της μειονοτικής ψήφου
Πνευματικά Δικαιώματα 
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ένα λεωφορείο κυκλοφορεί τελευταία στους δρόμους του Ηνωμένου Βασιλείου με μία συγκεκριμένη αποστολή. Να ενθαρρύνει τους μειονοτικούς μαύρους πολίτες

Ένα λεωφορείο κυκλοφορεί τελευταία στους δρόμους του Ηνωμένου Βασιλείου με μία συγκεκριμένη αποστολή. Να ενθαρρύνει τους μειονοτικούς μαύρους πολίτες να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους για την επερχόμενη ψηφοφορία της 7ης Μαΐου.

Η κάμερα της εκπομπής Reporter εντόπισε το λεωφορείο στο Νότινγχαμ, στο σπίτι του Ρομπέν των Δασών αλλά επίσης μια πόλη όπου σχεδόν το ένα τέταρτο των κατοίκων της είναι μειονοτικής καταγωγής, αλλά δεν εκπροσωπείται επαρκώς στην δημόσια ζωή.

Ο διευθυντής του όλου πρότζεκτ Σάιμον Γούλεϊ εξηγεί: «Στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις, η συντριπτική πλειοψηφία του βρετανικού πληθυσμού δεν ψηφίζει και έτσι παραμένει η υπάρχουσα κατάσταση. Η ανισότητα γίνεται μεγαλύτερη και ο κόσμος απογοητεύεται περισσότερο. Κοιτάξτε! Κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει να κάνει με αριθμούς – και οι αριθμοί αποφασίζουν για 168 θέσεις που κρίνονται οριακά. Και με αυτούς τους αριθμούς σε ολόκληρη την χώρα, δεν ζητούμε απλώς από τους πολιτικούς, απαιτούμε να αγκαλιάσουν αυτήν την διαφορετικότητα, να την αναγνωρίσουν και να την χρησιμοποιήσουν με έναν τρόπο που να οφελεί το σύνολο της κοινωνίας, αντί να οδηγεί στον διαχωρισμό της».

Στο Γουέστμινστερ υπάρχουν 650 βουλευτικές έδρες. Ενώ ωστόσο οι εθνικές μειονότητες αποτελούν περίπου το 15% των 65 εκατ. του βρετανικού πληθυσμού, υπάρχουν μόνο 27 βουλευτές με άλλη εθνοτική καταγωγή.

Θα μπορούσαν οι επερχόμενες εκλογές να αλλάξουν αυτούς τους συσχετισμούς; Δύσκολα, αν δεν πειστεί πρώτα από όλα ο μειονοτικός κόσμος να προσέλθει στην κάλπη.

Αλλά γιατί να ψηφίσει ένας μειονοτικός για ένα κοινοβούλιο όπου οι μειονότητες υποεκπροσωπούνται και τα μέλη του απέχουν πολύ από τις κοινότητες των εθνικών μειονοτήτων και τις ανησυχίες τους;
Αυτές τις κοινότητες που άλλαξαν το πρόσωπο της Βρετανίας τον τελευταίο μισό αιώνα;

Το Τάουερ Χάμλετς στο Ανατολικό Λονδίνο είναι μια περιοχή γνωστή ως χωνευτήρι μεταναστών, όπου συναντά κανείς από Γάλλους Ουγενότους και τους Ανατολικοευρωπαίους Εβραίους ως την σημερινή επονομαζόμενη «Μπανγκλατούπολη», εξαιτίας της μεγάλης κοινότητας μεταναστών από την περιοχή της Βεγγάλης.

Η περιοχή αυτή είναι μία από τις πιο φτωχές του Λονδίνου. Ο Ανσάρ Αχμέντ Ουλά θυμάται: «Ο ρατσισμός στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και του ’80 ήταν πολύ βίαιος και η κοινότητα αισθάνθηκε ότι για να καταφέρει μια σημαντική αλλαγή ή για να έχει οποιαδήποτε επίδραση, κάποιος θα πρέπει να είναι στο κέντρο της εξουσίας, στις δομές της κρατικής εξουσίας. Έτσι, αποφάσισαν να ενταχθούν στα κανονικά πολιτικά κόμματα, ώστε να μπορέσουν να επιφέρουν αλλαγές. Αρχικά υπήρχε μεγάλη απροθυμία από τα πολιτικά κόμματα να αποδεχθούν την συμμετοχή από την κοινότητα της Βεγγάλης. Έτσι πήρε πολύ πολύ χρόνο για να αποκτήσει το πρώτο μέλος της στο κοινοβούλιο».

Make your voice heard this election. VOTE. Register now: http://t.co/YZ415aYrHV#BlackVotepic.twitter.com/ftcBAjhDRV

— Operation Black Vote (@OpBlackVote) April 15, 2015

​ Αυτό το πρώτο μέλος είναι η Ρουσανάρα Αλί, ακόμα και σήμερα το μόνο μέλος του κοινοβουλίου με καταγωγή από την Βεγγάλη. Στις 7 Μαΐου διεκδικεί την επανεκλογή της.

Η κοινότητα του Τάουερ Χάμλετς δεν έχει ακόμα ξεπεράσει το ζήτημα που ανέκυψε με τα τρία μειονοτικά κορίτσια που έφυγαν για την Συρία. Η συζήτηση με τον απλό κόσμο εστιάζεται στον φόβο της ριζοσπαστικοποίησης, με την αύξηση της ισλαμοφοβίας να απασχολεί ιδιαίτερα τα μέλη της κοινότητας.
Στην περιοχή υπάρχει και ένα εστιατόριο που ανήκει στον Ικμπάλ Γουαχάμπ. Γιος μεταναστών από την Βεγγάλη, ήταν μέλος συμμορίας και είχε προβλήματα στο σχολείο. Αλλά άλλαξε.

Σήμερα είναι απόφοιτος πανεπιστημίου και ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας.Επίσης διευθύνει ένα πρόγραμμα καθοδήγησης για μειονεκτούντες μαύρους νέους.

Πρώην σύμβουλος σε ζητήματα εθνικών διαχωρισμών, ο Ικμπάλ υποστηρίζει ότι τα κόμματα τόσο των Συντηρητικών όσο και των Εργατικών πρέπει να έρθουν περισσότερο «σε επαφή» με αυτά τα ζητήματα.

Ο ίδιος τονίζει: «Είναι ντροπή για την κοινωνία μας και για την οικονομία μας το γεγονός ότι αν είσαι νέος μαύρος και μένεις στην Βρετανία, έχεις διπλάσιες πιθανότητες να είσαι άνεργος σε σχέση με τον λευκό ομόλογό σου. Έχουν υπάρξει μελέτες που έχουν δείξει ότι ένα ιδανικό βιογραφικό, το ένα από ένα αγγλοσαξωνικό όνομα και το άλλο με αφρικανικό ή ασιατικό όνομα, όταν υποβάλλεται στους εργοδότες, αυτό με το αγγλοσαξωνικό έχει τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να κληθεί για συνέντευξη σε σχέση με το άλλο. Εγώ δεν το αποκαλώ αυτό ρατσισμό, απλά το ονομάζω ασυνείδητη προκατάληψη. Ο κόσμος δεν τα γνωρίζει αυτά τα πράγματα και όταν τους επισημαίνονται, είναι ένα καλό σημείο για να ενεργοποιηθούν και να κατανοήσουν όλοι καλύτερα τις δικές τους συμπεριφορές. Υπάρχουν βαθιά ριζωμένα προβλήματα που οι κυβερνήσεις ιστορικά απέτυχαν να αντιμετωπίσουν. Συμβούλεψα τόσο την τελευταία κυβέρνηση όσο και αυτήν εδώ, ως σύμβουλος για τις εθνικές μειονότητες, αναφορικά με τα πρακτικά μέτρα που θα μπορούσαν να πάρουν αλλά ποτέ δεν έλαβαν. Ούτε οι Εργατικοί ούτε οι Συντηρητικοί ασχολήθηκαν πραγματικά με αυτό το ζήτημα».

Το να ασχοληθείς σοβαρά με τις φυλετικές διακρίσεις είναι κάτι που έκανε ο Τέρολ Λιούις, αλλά όχι με τον συνήθη τυπικό τρόπο. Μεγάλωσε στο Μπρίξτον του νότιου Λονδίνου. Όπως και ο Ικμπαλ, άνηκε σε μια συμμορία. Όμως πήγε στην φυλακή. Αυτό ήταν το εισιτήριό του για να αλλάξει.

Ξεκίνησε να κάνει προπονήσεις στους δρόμους και αυτές ακολουθήθηκαν από την δημιουργία δικού του γυμναστηρίου.

Όμως δεν ήταν κάτι εύκολο. «Βγήκα από την φυλακή και προσπάθησα να βελτιώσω τον εαυτό μου. Πήγα στην εκκλησία, αλλά πήγα και στο τοπικό γυμναστήριο και τους ρώτησα πόσο κόστιζε για να μπορώ να πηγαίνω σε αυτό. Μου είπαν ότι θα μπορώ να πληρώνω απευθείας με χρεωστική κάρτα. Είχα μια όψη του στυλ, τι είναι αυτό; Είμαι μπερδεμένος, είμαι μέλος μιας συμμορίας, έχω τα λεφτά κάτω από το στρώμα μου. Δεν είχα ποτέ μου τραπεζικό λογαριασμό».

Πλέον ο Τέρολ όχι μόνο διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό, αλλά και πελάτες ανάμεσα στους οποίους είναι και… τραπεζίτες (όπως και δικηγόροι αλλά και μέλη συμμοριών ή άνεργοι νέοι). Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτός ο συνδυασμός είχε σαν αποτέλεσμα ορισμένοι πελάτες του να λειτουργούν ως… μέντορες των άλλων, βοηθώντας τους με τις συμβουλές τους ή ακόμα και στην συμπλήρωση των βιογραφικών τους.

Όμως για τους πιο πολλούς η πολιτική και ειδικά η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία εξακολουθεί να είναι κάτι το… εξωγήινο.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους