Ένα χρόνο μετά με τον Κάουα και την Εμίνα: Η νέα τους ζωή ως πρόσφυγες στη Γερμανία

Ένα χρόνο μετά με τον Κάουα και την Εμίνα: Η νέα τους ζωή ως πρόσφυγες στη Γερμανία
Από Euronews with Lars Bastian (camera)
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Πηγαίνουμε σε μία συνάντηση στη γερμανική «ζώνη της σκουριάς».

Πηγαίνουμε σε μία συνάντηση στη γερμανική «ζώνη της σκουριάς». Κάποτε, η εξόρυξη άνθρακα και η παραγωγή χάλυβα σφυρηλάτησαν την εικόνα της περιοχής Ρουρ ως της βιομηχανικής καρδιάς της Γερμανίας. Σήμερα η περιοχή παλεύει με την υψηλή ανεργία, πάνω από το μέσο όρο, και τη μαζική άφιξη μεταναστών . Πολλοί Κούρδοι πρόσφυγες από τη Βόρεια Συρία ήρθαν σε αυτή την περιοχή, ανάμεσά τους και μία οικογένεια που συνάντησα ήδη το 2015 στην Ανατολική Ρουμανία.

Δύο χρόνια πριν, ένα μικρό ξύλινο πλοιάριο διέσχισε τη Μαύρη Θάλασσα. Σε αυτό βρίσκονταν 70 πρόσφυγες από τη Συρία, που πήγαιναν από την Τουρκία στη Ρουμανία. Σε έναν ρουμανικό προσφυγικό καταυλισμό γωρίσαμε τρεις από αυτούς. Τον Κάουα Έλι, τη σύζυγό του και την κόρη τους που μόλις είχε γεννηθεί. Τι απέγιναν δύο χρόνια μετά;

Αλλά πριν τους δούμε, ας ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο…

Ο χειμώνας μπορεί να είναι μια δύσκολη εποχή στη Μαύρη Θάλασσα. Όταν τα πρώτα υπερφορτωμένα με πρόσφυγες καράβια έκαναν την εμφάνισή τους εκεί, το Euronews πήγε. Θα προστίθετο η Μαύρη Θάλασσα στις μεταναστευτικές οδούς της Μεσογείου προς Ελλάδα και Ιταλία;

Ο Κάουα και η Εμίνα έφυγαν από το σπίτι τους στο Κομπάνι τρομοκρατημένοι, όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε εκατοντάδες κουρδικά χωριά στη Βόρεια Συρία το 2014. Έχοντας βρει προσωρινό καταφύγιο στην τουρικική πλευρά του συνόρου, η Εμίνα γέννησε ένα κοριτσάκι. Το ζευγάρι αποφάσισε να αναζητήσει ένα άλλο μέλλον στην Ευρώπη.

Filming INSIDERS in Gladbeck, Germany«Έχω δει πολέμους και σκοτωμένους άνδρες και ανθρώπους να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μου. Τους έχω δει με κομμένα πόδια, αυτός ο άνδρας τον ξέρετε πολύ καλά και πεθαίνει. Δεν είναι εύκολο να βλέπεις το σπίτι σου να καταστρέφεται…μέσα σε λίγες στιγμές.. να τινάζεται στον αέρα» λέει ο Καόυα.

Στον ρουμανικό προσφυγικό καταυλισμό, ο Κάουα με προσκάλεσε για ένα παιχνίδι σκακιού. Αποδείχτηκε ότι είναι ο καλύτερος σκακιστής. Για να δώσει στον ρεπόρτερ του Euronews μια δεύτερη ευκαιρία συμφωνήσαμε να συναντηθούμε ξανά σε δύο χρόνια για ένα επαναληπτικό παιχνίδι. Οπουδήποτε..

Δεκέμβριος 2016: Είναι μία από αυτές τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες στη Βόρεια Γερμανία. Ο Κάουα μας υποδέχεται εγκάρδια και βάζει τη θέρμανση στους 27 βαθμούς.

Το Γκλάντμπεκ- η νέα πόλη του Κάουα Έλι- έχει 77.000 κατοίκους, ανάμεσά τους 1.200 πρόσφυγες.

Προετοιμάζοντας το δείπνο της υποδοχής, η Εμίνα μας λέει τα καλά νέα. Περιμένει δεύτερο παιδί. Τον Ιανουάριο θα αποκτήσει ακόμα μία κόρη.

Οι ρουμανικές αρχές κατηγόρησαν τον Κάουα ως διακινητή γιατί πήρε τη σύζυγό του και το νεογέννητο παιδί τους μαζί διασχίζοντας παράνομα τα σύνορα.

Ενώ ο Κάουα πέρασε έξι μήνες κρατούμενος στη Ρουμανία, ένας οδηγός φορτηγού πήρε την Εμίνα και το μωρό στην Ουγγαρία, την Αυστρία και τελικά στη Γερμανία. Περιμένοντας να δικαστεί στο κελί του, ο Κάουα έπαιζε σκάκι. Μία μέρα ένας μεταφραστής του έφερε τα νέα.

«Μου είπε: η σύζυγός σου είναι στη Γερμανία και είναι ασφαλείς , μην ανησυχείς. Και ξεχνάω τη φυλακή, το κελί μου, πραγματικά ήμουν πολύ χαρούμενος που έιναι τώρα στη Γερμανία» μας είπε.

Τελικά το δικαστήριο στη Ρουμανία αποφάσισε ότι ο Κάουα δεν είναι διακινητής. Αλλά για το παράνομο πέρασμα των συνόρων πρέπει να πληρώσει 6.000 ρουμανικά λέι, δηλαδή 1.300 ευρώ.

Αφού αφέθηκε ελεύθερος, ο Κάουα ήρθε και αυτός στη Γερμανία .. για να επανενωθεί με την οικογένειά του. Όταν συνάντησε την Εμίνα και τη Χιούνερ πάλι, η κόρη του είχε μεγαλώσει πολύ και μπορούσε να περπατήσει. Μπορούσε η μικρή Χιουνέρ να αναγνωρίσει τον πατέρα της μετά από έναν τόσο μεγάλο χωρισμό;

«Με κοιτούσε και είπε: Ωωωω!!! Μπαμπά; – Και είπα: ο Μπαμπάς. Αλλά έμεινε δύο ή τρία λεπτά ακίνητη και μετά γελούσε μαζί μου, έπαιζε μαζί μου, με τα μαλλιά μου…η στιγμή που θυμάμαι μέχρι σήμερα: ‘Οταν της είπα, έλα στον μπαμπά. Και έτρεξε σε μένα. Ήταν μία απίστευτη στιγμή».

Η επανένωση οικογενειών είναι μία από τις βασικές διαδικασίες προστασίας των προσφύγων στην Ευρώπη. Τα μάτια της Εμίνα επίσης λάμπουν από αγνή ευτυχία όταν θυμάται αυτές τις στιγμές.

«Ήταν ένα πρώτο εκπληκτικό συναίσθημα όταν άκουσα ότι ο σύζυγός μου αφέθηκε ελεύθερος από τη ρουμανική φυλακή… και το δεύτερο μεγάλο συναίσθημα ήταν όταν τον είδα με τα μάτια μου στο γερμανικό σταθμό του τρένου. Πρώτα από όλα δεν πίστευα ότι θα έφτανε πραγματικά στη Γερμανία. Ήταν τόσο υπέροχα να έχουμε και πάλι ο ένας τον άλλον…. να επανενωθούμε. Όταν έφτασε το τρένο, αυτό που είδα πρώτα, δεν ήταν ο Κάουα αλλά αυτή η πολύ γνωστή μου αποσκευή. Είδα λοιπόν την αποσκευή και ήμουν συγκλονισμένη. Είναι αλήθεια. Ο Κάουα είναι εδώ. Φτάνει πραγματικά. Το κατάλαβα αυτό τη στιγμή που είδα την αποσκευή. Και άρχισα να τρέχω. Και στη συνέχεια ήρθε στα αλήθεια. Ο Κάουα. Και τον πήρα κοντά στον ώμο μου» είπε η Εμίνα.

Πρώτα, η οικογένεια τοποθετήθηκε στην Ανατολική Γερμανία. Αλλά πολλοί συγγενείς κατέφυγαν στη Δυτική Γερμανία, οπότε η Εμίνα και η Χιουνέρ μετακόμισαν και εκείνες δυτικά.

Στο δημαρχείο του Γκλάντμπεκ συναντούμε τον αντιδήμαρχο.

«Εδώ στο Γκλάντμπεκ παρατηρήσαμε, ειδικά την άνοιξη του 2016, ότι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες μετακόμισαν μαζικά από τα ανατολικά τμήματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας στην περιοχή του Ρουρ, στο Γκλάντμπεκ. Δεν ένιωθαν πραγματικά ασφαλείς στα ανατολικά. Παρόλα αυτά, όσον αφορά το ποσοστό απασχόλησης, στην ανατολική Γερμανία είναι καλύτερα από ότι στην περιοχή Ρουρ» δήλωσε ο Ράινερ Βάιχελτ.

Για να διευκολύνει την ενσωμάτωση της οικογένειας στη γερμανική κοινωνία, ο Κάουα πήρε τις διευθύνσεις από κάποιες κοινωνικές υπηρεσίες. Ανάμεσά τους και ένας χριστιανικός παιδικός σταθμός που διοικείται από την τοπική εκκλησιαστική κοινότητα. Η Χιουνέρ θέλει να παίζει με άλλα παιδιά αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορεί. Δεν υπάρχουν κενές θέσεις.

Η πόλη του Γκλάντμπεκ ξαφνικά πρέπει να διαχειριστεί 150 παιδιά προσχολικής ηλικίας. Παρόλο που η πόλη έχει οικονομικά προβλήματα, το Γκλάντμπεκ αποφάσισε να χτίσει νέες υποδομές.

«Είμαι σίγουρος ότι η κόρη μου θα κοινωνικοποιηθεί πολύ εύκολα. Πήγαμε στον παιδικό σταθμό. Αλλά ο παιδικός σταθμός δε δέχτηκε ακόμα τη Χιουνέρ γιατί είναι δύο ετών και δεν δέχονται κάτω από τέσσερα. Προτιμούμε η Χιουνέρ να μάθει γερμανικά από την προσχολική ηλικία και θα μιλάω εγώ μαζί της κουρδικά» μας είπε ο Κάουα.

Μέχρι στιγμής η οικογένεια δεν έχει Γερμανούς φίλους. Οι περισσότερες κοινωνικές συναναστροφές είναι μέσα στην κουρδική κοινότητα. Τεράστιοι αριθμοί προσφύγων από την πόλη του Κάουα στο συριακό Κομπάνι ζουν στην περιοχή.

Off-camera, κάποιοι Γερμανοί αξιωματούχοι μιλούν για μία χαμένη γενιά. Οι πρόσφυγες θα βρουν δουλειά σε πέντε ή δέκα χρόνια στην καλύτερη περίπτωση.

Η εκμάθηση της γλώσσας είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Μία ερώτηση για αυτό. Υπάρχουν επαρκείς προσφορές για διαδασκαλία της γλώσσας; Ή υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής;

«Υπάρχει μεγάλη αναμονή. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να διαχειριστούμε την κατάσταση. Από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι το καλοκαίρι φέτος περάσαμε δύσκολα. Όταν πολλοί άνθρωποι, πάνω από 1 εκατομμύριο, έρχονται σε μία χώρα δεν μπορείς να ενεργοποιήσεις όλα τα συστήματα πατώντας απλώς ένα κουμπί. Πρώτα έπρεπε να αναπτύξουμε τις διοικητικές δομές βήμα βήμα» απάντησε ο αντιδήμαρχος.

Το Γκλάντμπεκ χτίστηκε στη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, όταν δεκάδες χιλιάδες μεταναστών μετακόμισαν από την Πολωνία και αλλού. Σήμερα η πόλη μεγαλώνει πάλι. Χάρη στον Κάουα και άλλους πρόσφυγες.

«Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι να κάνω μαθήματα γερμανικών και οδήγησης. Σε πέντε χρόνια σκέφτομαι ότι θα είναι καλή ιδέα να μάθω ένα μουσικό όργανο και να ασχοληθώ με τη μουσική. Δε θα πάω σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου. Θα μείνω εδώ στη Γερμανία εάν μου το επιτρέψουν».

Η Εμίνα και η μικρή Χιουνέρ έχουν άδεια παραμονής για τρία χρόνια. Όταν έφτασε ο Κάουα, λίγους μήνες μετά, ο νόμος άλλαξε. Οπότε εκείνος πήρε άδεια μόνο για έναν χρόνο. Αλλά ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να πάρουν μόνιμη άδεια αργότερα. Το όνειρό τους έχει ένα όνομα. Ένα μέλλον στη Γερμανία.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Σουηδία: Από την αναμονή στην απογοήτευση για δεκάδες πρόσφυγες

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία