Γυναίκες και αθλητισμός: Η μάχη της ισότητας των φύλων στην Γαλλία

Γυναίκες και αθλητισμός: Η μάχη της ισότητας των φύλων στην Γαλλία
Πνευματικά Δικαιώματα DAMIEN ROSSO / DROZ PHOTO for Liv Cycling France
Από Monica Pinna
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Σημειώνεται πρόοοδος, παρότι υπάρχουν ακόμη διακρίσεις και στερεότυπα

Θα κερδίσουν οι γυναίκες την μάχη της ισότητας στον αθλητισμό; Είναι ένα ζήτημα που παραμένει πάντα επίκαιρο. Η ισότητα των φύλων αντιμετωπίζει ακόμη εμπόδια. Παρά το lockdown, θα κάνουμε έναν μικρό Γύρο της Γαλλίας για να συναντήσουμε γυναίκες που κάνουν τη διαφορά στα αθλήματά τους και αγωνίζονται για την ισότητα με τους άνδρες.

Λυών

Η Οντρέ Κορντόν-Ραγκό είναι πρωταθλήτρια Γαλλίας στην ποδηλασία. Δεν την ενδιαφέρουν μόνο οι νίκες, αλλά και η ενίσχυση της γυναικείας παρουσίας στο άθλημα. Θεωρεί ότι οι διακρίσεις είναι πολύ βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία: «Σήμερα συνεχίζουμε να υπογράφουμε ερασιτεχνικά συμβόλαια ως γυναίκες με την Γαλλική Ομοσπονδία Ποδηλασίας. Αυτό δεν συμβαίνει με τους άνδρες που υπογράφουν επαγγελματικά συμβόλαια. Θέλουμε να αναγνωριστεί η αληθινή μας αξία, για να κάνουμε την ποδηλασία, επάγγελμά μας».

Η Οντρέ βρήκε μια οργάνωση για την προστασία των γυναικείων ποδηλατικών δικαιωμάτων. Έχει επιλέξει να αγωνίζεται για μη γαλλική ομάδα, την Trek-Segafredo: «Το να αγωνίζομαι σε μια αμερικανική ομάδα με βοηθά να προχωρώ και να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά σε σχέση με το αν έμενα στην Γαλλία. Όλοι ξέρουμε ότι οι αγγλόφωνες χώρες είναι πολύ μπροστά στο θέμα της ισότητας των φύλων. Το να ανήκω σ’ αυτή την ομάδα δείχνει ξεκάθαρα την στάση μου σ’ αυτό το ζήτημα και είναι ένας τρόπος υπεράσπισης των θέσεών μου.

Ο σεξισμός στον αθλητισμό ποικίλει από απλή ψυχολογική πίεση μέχρι σωματική βία. Όσες γυναίκες τολμούν να μιλήσουν, κινδυνεύουν με απομόνωση. Έτσι έχασε η Σαρλότ Ζιράρ Φαμπρ τη δουλειά της ως διεθνής διαιτητής στο χόκεϊ στον πάγο. Σήμερα εργάζεται ως διαιτητής στο χάντμπολ. Προπονείται καθημερινά με τον άνδρα της, που είναι συνάδελφος διαιτητής: _«Όσα περισσότερα επιτύγχανα, τόσο δυσκολότερες καταστάσεις αντιμετώπιζα. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης, μου έριχναν μπαλάκια με βίαιο τρόπο με σκοπό να με χτυπήσουν στο κεφάλι ή για βρεθώ σε δύσκολη θέση. Όλα είχαν να κάνουν με το φύλο μου. Με πόσους άνδρες είχα πάει για να παίζω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι διακρίσεις στα αποδυτήρια, όπου με άφηναν ολομόναχη και κανείς δεν μου μιλούσε. _Από τον πρώτο μου αγώνα, άκουγα απίστευτα πράγματα. Πουτάνα! Δεν έχεις θέση εδώ. Το χόκεϊ είναι για τους άνδρες. Γύρνα στη κουζίνα σου».

Βίωσε τις διακρίσεις από μικρή ηλικία: «Ήμουν εννιά. Ήθελα να ξεκινήσω χόκεϊ στον πάγο στον σύλλογό μου. Μου είπαν αμέσως ότι δεν μπορούν τα αγόρια και τα κορίτσια να είναι ταυτόχρονα στον πάγο».

Η Σαρλότ δούλεψε ως διεθνής διαιτητής στο χόκεϊ στον πάγο για δέκα χρόνια. Επτά από αυτά και στο γαλλικό πρωτάθλημα ανδρών. Σφύριξε σε έξι παγκόσμια πρωταθλήματα και δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Σότσι και την Πιονγκτσάνγκ: «Δεν ήμουν εγώ που αποφάσισα να σταματήσω την καριέρα μου. Μου αφαίρεσαν αυτό το δικαίωμα, από τη στιγμή που βγήκα και μίλησα δημόσια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2018. Ενημέρωσα την Ομοσπονδία ότι ήμουν θύμα διακρίσεων τόσο στους αγώνες, όσο και στη γενικότερη επαγγελματική διαδρομή μου. Ανέφερα τις διακρίσεις, τον σεξισμό, την σεξουαλική κακοποίηση εναντίον άλλων διαιτητών. Τότε ξεκίνησε μια πολύ καλά οργανωμένη εκστρατεία σιωπής εναντίον μου. Μου είπαν ξεκάθαρα ότι δεν ήμουν εγώ το θύμα, αλλά ο αθλητικός φορέας που κατηγορούσα».

Ο αθλητισμός είναι παραδοσιακά ανδροκρατούμενος, τόσο όσον αφορά τη συμμετοχή όσο και τη λήψη αποφάσεων. Η γυναικεία εκπροσώπηση στις αθλητικές ομοσπονδίες της Ε.Ε. φτάνει μόλις το 14%. Οι μελέτες αποκαλύπτουν ότι για να αλλάξει κάτι πρέπει οι γυναίκες να φτάσουν το 30%. Η Μπεατρίς Μπαρμπίς ήταν η πρώτη Γαλλίδα που ανέλαβε την ηγεσία ενός επαγγελματικού σωματείου ανδρών. Σήμερα είναι Γενική Γραμματέας της γαλλικής Ομοσπονδίας Χάντμπολ. Δεν είναι εύκολο, όπως ομολογεί στο βιβλίο της «Ο σεξισμός στον αθλητισμό»: _«Αντιλήφθηκα ότι σε πολλές περιπτώσεις σου φέρονται με άδικο, υποτιμητικό και ντροπιαστικό τρόπο. Σε μειώνουν. Όλα έχουν να κάνουν με το φύλο μας. _Μας θεωρούν εκ των προτέρων ανίκανες. Αν είσαι γυναίκα, είσαι ανίκανη να παίξεις. Εμείς πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε ικανές. Για τους άνδρες δεν τίθεται θέμα».

Η κοινωνιολόγος υποστηρίζει ότι ο γαλλικός νόμος του 2014 ορίζει ότι οι αθλητικές ομοσπονδίες που έχουν ως μέλη τους γυναίκες σε ποσοστό τουλάχιστον 25%, πρέπει να έχουν στα διοικητικά τους συμβούλια γυναίκες σε ποσοστό 40%: «Χρειαζόμαστε γυναίκες σε κάθε επίπεδο της αθλητικής πυραμίδας. Μπορεί να επιβληθεί διά νόμου, όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πρέπει να υπάρχουν ποσοστώσεις».

Παρίσι

Το ταξίδι μας συνεχίζεται στο Παρίσι, την καρδιά των γαλλικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Πώς παρουσιάζουν τον ανδρικό και τον γυναικείο αθλητισμό;  Διεθνείς μελέτες αποκαλύπτουν ότι οι αθλητικοί αγώνες γυναικών αντιστοιχούν μόλις στο 15-20% της κάλυψης των σπορ από τα ευρωπαϊκά media, με τον τύπο να ασχολείται σε πολύ μεγάλο ποσοστό μόνο με αθλητικές εκδηλώσεις ανδρών. Συναντήσαμε το διευθυντή της εφημερίδας και του καναλιού της Equipe, Ζερόμ Καζαντιέ για να μιλήσουμε γι' αυτό το θέμα:«Είναι αλήθεια, κρίνοντας από τα τελευταία 4-5 χρόνια, ότι καλύψαμε λιγότερο τις αθλητικές διοργανώσεις γυναικών, αν εξαιρέσουμε το ποδόσφαιρο και τα ομαδικά αθλήματα, γιατί έχουμε λιγότερες πρωταθλήτριες σήμερα στον γαλλικό αθλητισμό».

Τον Αύγουστο, η Equipe δέχτηκε κριτική που κάλυψε τον Γύρο της Γαλλίας και όχι την γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα της Λυών που κέρδισε το πέμπτο της κατά σειρά Champions League Γυναικών: «Είναι θέμα ιεράρχησης των ειδήσεων. Παρουσιάσαμε την είδηση και την βάλαμε στην πρώτη σελίδα με ένα μεγάλο τίτλο. Δεν σηκώνομαι το πρωί και σκέφτομαι πώς να στηρίξω την ισότητα ανάμεσα στον ανδρικό και στον γυναικείο αθλητισμό. Αυτό που κάνει πιο γνωστό τον γυναικείο αθλητισμό τελικά είναι οι επιδόσεις των ομάδων μας. Έχουμε δεχτεί κριτική που δεν παρουσιάσαμε ως κεντρικό θέμα την νίκη της γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας της Λυών. Αλλά ούτε και η κρατική τηλεόραση μετέδωσε τον αγώνα».

Οι προσπάθειες που γίνονται και η αποφασιστικότητα ορισμένων ανθρώπων έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Η κατάσταση βελτιώνεται, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη προβλήματα και μισθολογικές διαφορές λόγω φύλου. Η Κλερ Φλορέ αγωνίζεται από το 2015 για να γίνει ένας Γύρος της Γαλλίας για γυναίκες. Τώρα θα πραγματοποιηθεί. Το πρότζεκτ της «Ας δώσουμε στις γυναίκες ένα ποδήλατο J1» είχε αποτέλεσμα: «Είναι ένα ευτυχές αποτέλεσμα για μας. Θα προσφέρει φρέσκο αέρα γενικά στην γυναικεία ποδηλασία. Θα έχουμε μεγαλύτερη ορατότητα και αυτή θα ελκύσει αυτόματα περισσότερους χορηγούς για τις ομάδες. Έτσι θα οργανωθούν καλύτερα και οι γυναίκες ποδηλάτισσες θα πληρώνονται καλύτερα. Είναι ένας θετικός κύκλος».

Το πρότζεκτ της Κλερ συγκέντρωσε ένα μεγάλο αριθμό γυναικών που θέλουν να συμμετάσχουν στον αγώνα ποδηλασίας. Προπονούνται σκληρά, παρά τους περιορισμούς που υπάρχουν λόγω της πανδημίας: «Η ιδέα είναι να κάνουμε την ποδηλασία πιο προσβάσιμη σε όλους και να δείξουμε ότι όποιο κι αν είναι το αθλητικό σου προφίλ, όλοι έχουμε θέση πάνω σε ένα ποδήλατο».

Οι γυναίκες έχουν καταλάβει ότι μόνο ενωμένες μπορούν να κερδίσουν τον αγώνα της ισότητας στον αθλητισμό. Το να δημιουργήσουν ένα δίκτυο που να εκτείνεται σε όλα τα αθλήματα είναι καθοριστικής σημασίας για να μπορέσουν να νικήσουν τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Αλβανία: Μποξ κατά της πατριαρχίας

Σκοτία: Δωρεάν τα προϊόντα περιόδου

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις