"Όχι πια αφέλεια, τώρα δράση", δήλωσε ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ"Όχι πια αφέλεια, τώρα δράση". Αυτή η δήλωση του Ευρωπαίου Επιτρόπου για την Εσωτερική Αγορά Τιερί Μπρετόν συνοψίζει τις φιλοδοξίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις καθαρές τεχνολογίες. Την Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε δύο κείμενα για την επιτάχυνση των προσπαθειών της Ένωσης υπέρ της πράσινης βιομηχανίας, δηλαδή μιας βιομηχανίας μηδενικών εκπομπών. Η Επιτροπή προτείνει στα κράτη μέλη και στους επενδυτές μια πορεία για την επόμενη δεκαετία.
«Με την πράξη Net zero industry act, στοχεύουμε να κατασκευάζουμε τουλάχιστον το 40% των αναγκών μας σε ανάπτυξη στην Ευρώπη. Φυσικά θα συνεχίσουμε να συναλλάσσονται με τους εταίρους μας. Δεν θα κατασκευάζονται όλα στην Ευρώπη, αλλά θα πρέπει να κατασκευάζονται περισσότερα στην Ευρώπη», δήλωσε ο εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς.
Ορισμένοι παρατηρητές βλέπουν το σχέδιο αυτό ως απάντηση στον αμερικανικό νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού. Για την Επιτροπή, η επιλογή της Ουάσινγκτον απλώς επιτάχυνε τον ευρωπαϊκό προβληματισμό.
Η αιολική ενέργεια, η ηλιακή ενέργεια, οι αντλίες θερμότητας, οι μπαταρίες και η πυρηνική ενέργεια είναι μεταξύ των βιομηχανιών που θα πρέπει να οδηγήσουν την Ένωση στην ουδετερότητα του άνθρακα και να ελέγξουν την εξάρτησή της. Για την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών, η Επιτροπή θέλει να διευκολύνει τις διοικητικές διαδικασίες για την επιτάχυνση της υλοποίησης των έργων. Για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, το σχέδιο αυτό αφορά περισσότερο τη βιομηχανία παρά την οικολογία.
«Μοιάζει περισσότερο με πολιτική ανταγωνισμού ή οικονομική πολιτική ή βιομηχανική πολιτική. Προφανώς, έχει ένα πράσινο στοιχείο. Μιλάμε για την παραγωγική ικανότητα για τις τεχνολογίες εκείνες που είναι ζωτικής σημασίας για τη μετάβαση στο μηδενικό ισοζύγιο ή την πράσινη μετάβαση. Μου λείπει το είδος του επόμενου βήματος», Ντομιεν Βενγκενεχτεν, Ανώτερος Σύμβουλος Πολιτικής με επίκεντρο την απαλλαγή της βιομηχανίας από τον άνθρακα, E3G.
Για να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια, η Επιτροπή θέλει να εξασφαλίσει την πρόσβασή της σε κρίσιμες πρώτες ύλες.
Προτείνει την εξόρυξη του 10% αυτών των πόρων στην ήπειρο έως το 2030, για τη μετατροπή του 40% των αναγκών της Ένωσης. Η Κομισιόν θέλει να καταστήσει υποχρεωτική τη διαφοροποίηση των προμηθευτών, καθώς οι 27 εξαρτώνται πολύ έντονα από λίγες μόνο τρίτες χώρες.