Σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η φήμη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, δημιουργήθηκε ένα διοργανικό όργανο δεοντολογίας και τροποποιήθηκε ο Κανονισμός του Κοινοβουλίου. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες παραδέχονται ότι αυτό δεν είναι αρκετό.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η φήμη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, δημιουργήθηκε ένα διοργανικό όργανο δεοντολογίας και τροποποιήθηκε ο Κανονισμός του Κοινοβουλίου. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες παραδέχονται ότι αυτό δεν είναι αρκετό.
Η δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν κλονιστεί τα τελευταία χρόνια.
Στα τέλη του 2022, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναμεσά τους και η τότε αντιπρόεδρος Ευα Καϊλη, κατηγορήθηκαν για εμπλοκή σε σκάνδαλο διαφθοράς. Καταγγέλθηκε ότι έλαβαν μετρητά από χωρες οπως το Καταρ, το Μαρόκο και η Μαυριτανια ως αντάλλαγμα για την επιρροή τους.
Ένα χρόνο και τρεις μήνες μετρά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει στο Ευρωπαϊκό Δικαστηριο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αποδέσμευση παγωμένων κεφαλαίων στην Ουγγαρία, μια χώρα που σύμφωνα με τους ευρωβουλευτές δεν πληρούσε τα πρότυπα δικαστικής ανεξαρτησίας που ορίζονται από τις συνθήκες της ΕΕ.
Ποιος θα είναι ο αντικτυπος από τέτοια γεγονότα στις επερχόμενες ευρωεκλογές; ο Αλμπέρτο Αλεμάνο, καθηγητής δικαίου της ΕΕ στο Παρίσι, στην έδρα Ζαν Μονέ, αναφέρει στο euronews: «Βλέπω πολύ εφησυχασμό στην ευρωπαϊκή πολιτική τάξη σε όλο το πολιτικό φάσμα, από τη δεξιά μέχρι την αριστερά. Οι υποψήφιοι για τις εκλογές λένε "καλά, οι ευρωπαίοι πολίτες μάλλον το έχουν ξεχάσει" αλλά εγώ δεν το πιστεύω αυτο. Νομίζω ότι υπάρχει κάτι πολύ βαθύ που πρέπει να συνδεθεί με το Quatargate και πολλά άλλα μικρά ή μικρότερα σκάνδαλα, για τα οποία οι επιπτώσεις από τότε υποδηλώνουν ότι υπάρχει μια κουλτούρα ατιμωρησίας στους θεσμούς».
'Καθώς πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, η αξιοπιστία των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων έχει τεθεί υπό στενότερο έλεγχο. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου, για τους πολίτες από τη μια ακρη της γηραιας ηπειρου ως την άλλη η δεύτερη μεγαλύτερη απειλή για τη δημοκρατία είναι η αυξανόμενη δυσπιστία και ο σκεπτικισμός προς τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που αναφέρει ο Νικολά Αϊόσα, διευθυντής της Διεθνούς Διαφάνειας στην ΕΕ: «Θα έλεγα ότι πρέπει να τηρούν τις αξίες που ζητούν από τα 27 κράτη μέλη όσον αφορά το κράτος δικαίου, όσον αφορά την ακεραιότητα των δημοσίων θεσμών, όσον αφορά την ηθική. Και δεν το έχουν κάνει. Υπάρχει μια ατυχης λογικη των δυο μετρων και δυο σταθμων μεταξύ της Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και των κρατών - μελών, ειδικά όταν πρόκειται για αυτα τα ζητηματα και όταν αυτά τα θέτουν στους ίδιους τους εαυτούς τους. Και μέχρι να εξισορροπηθεί ή να αντιμετωπιστεί αυτή η ασυμφωνία, η αξιοπιστία προς τους θεσμούς θα συνεχίσει να μειώνεται στα μάτια των ψηφοφόρων».