Καμίνο ντε Σαντιάγο: Οι δρόμοι του κρασιού και τα καλύτερα οινοποιεία της περιοχής

Καμίνο ντε Σαντιάγο: Οι δρόμοι του κρασιού και τα καλύτερα οινοποιεία της περιοχής
Πνευματικά Δικαιώματα euronews
Από Cristina Giner
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η διαδρομή των προσκυνητών στην Ισπανία περιστοιχίζεται από αμπελώνες, οινοποιεία και εξαιρετικές ποικιλίες σταφυλιών

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ξεκινούμε το ταξίδι μας στον μαγικό, παλιό δρόμο του Καμίνο ντε Σαντιάγο. Εδώ και αιώνες, οι άνθρωποι κάνουν αυτή τη διαδρομή για να βρουν ειρήνη, πνευματικότητα, να ανακαλύψουν τη φύση και την ιστορία. Είναι παράλληλα ένας εντυπωσιακός δρόμος του κρασιού.

Κατευθυνόμαστε από το Ελ Μπιέρθο στην περιφέρεια Καστίλη και Λεόν, πριν πάμε στη Ριμπέρα Σάκρα και το Ρίας Μπάισας, για να ανακαλύψουμε τρεις από τις οκτώ ονομασίες κρασιών που βρίσκονται κατά μήκους αυτού του προσκυνηματικού δρόμου των 800 χλμ. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η οινοποιία που εισήχθη στην περιοχή από τους Ρωμαίους, κρατήθηκε ζωντανή από τα μοναστήρια. Μερικές ποικιλίες σταφυλιών και κάποιες μέθοδοι παραγωγής κρασιού προέρχονται από μοναχούς και προσκυνητές.

Στο Μπιέρθο συναντούμε τον Ραούλ Πέρεθ, έναν από τους πιο διάσημους οινολόγους στον κόσμο. Έχει στενή σχέση με το Καμίνο ντε Σαντιάγο. Το πρώτο του κρασί πήρε το όνομά του από τον χαιρετισμό των προσκυνητών. Λέγεται Ultreia! «Δεν είχα τίποτα, όταν ξεκίνησα το πρότζεκτ μου. Κάθε μέρα ήταν μια καινούργια μέρα. Τα πράγματα βελτιώνονταν. Μου θύμιζε τους ανθρώπους που περπατούσαν το Καμίνο και αγωνίζονταν να φτάσουν στον στόχο τους. Αυτή η εικόνα του Καμίνο, των ανθρώπων που περπατούσαν, με βοήθησε πολύ. Η λέξη Ultreia συμβολίζει την προθυμία, την ενθάρρυνση που έχεις ανάγκη πολλές φορές για να συνεχίσεις» εξηγεί ο οινοποιός.

Ο Ραούλ Πέρεθ δουλεύει σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον και τη φύση. Στόχος του να αφήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τα σταφύλια να ωριμάσουν, χωρίς να παρέμβει. Και μετά να φτιάξει το υπέροχο κρασί του. Η συστηματική δουλειά και το μεράκι του τον έχουν οδηγήσει στην κορυφή. Έχει περισσότερες από 200 ετικέτες στην περίφημη Λίστα Κρασιών Ρόμπερτ Πάρκερ.

Μετά το Ελ Μπιέρθο, φτάνουμε στις απρόκρημνες πλαγιές της περιοχής Ριμπέρα Σάκρα. Εδώ θα δούμε τον τρύγο ενός από τους διάσημους αμπελώνες στον κόσμο. Ο τρύγος εδώ είναι πολύ κοπιαστικός. Η οινοποιία απαιτεί επιμονή και μια βαθιά προσήλωση στην παράδοση. Η ποιότητα του κρασιού που παράγεται δεν έχει να κάνει μόνο με την τεχνική, αλλά και με τη φύση, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου. Αυτό αποτυπώνεται στη γεύση του.

Ο Πέδρο Μανουέλ Ροντρίγκεθ είναι απόγονος οινοπαραγωγών. Ανακάλυψε από μόνος του τις παλαιές μεθόδους οινοποιίας. Τα κρασιά παρασκευάζονται εδώ όπως γινόταν αιώνες πριν. Ένα από τα κρασιά του ονομάζεται Γκίμαρο, που σημαίνει επαναστάτης στη γλώσσα της Γαλικίας. Είναι ένα παρατσούκλι της οικογένειας. Περιγράφει όμως τον αγώνα που έδωσε μια ολόκληρη γενιά Ισπανών οινοποιών που έθεσε νέους στόχους και κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο: «Αρχίσαμε να φτιάχνουμε διαφορετικά κρασιά από το παρελθόν. Αναζητούσαμε πιο φρέσκα κρασιά, πιο φιλικά, που μπορείς να τα πιεις πιο εύκολα. Σεβόμαστε περισσότερο τη γη και τις ποικιλίες που υπήρχαν στον κάθε τόπο» εξηγεί ο Πέδρο Ροντίγκρεθ.

Τα περισσότερα κόκκινα κρασιά εδώ όπως και στο Ελ Μπιέρθο γίνονται από το σταφύλι Μενθία. Υπάρχουν όμως και τοπικές ποικιλίες όπως το Μερενσάο και το Σουσόν που χρησιμοποιούνται ξανά για να φτιάξουν νέα κρασιά. Στο Ρίας Μπάισας, η ποικιλία Αλμπαρίνιο είναι η κυρίαρχη. Τα αμπέλια εδώ είναι εντελώς διαφορετικά από τις άλλες περιοχές.

Η οινοποιός Βίκι Μαρέκε μας δείχνει τον αμπελώνα που θα τρυγηθεί. Το οινοποιείο Πάθο ντε Σενιοράνς βρίσκεται σε ένα παλιό αρχοντικό του 16ου αιώνα, που αγοράστηκε από τους γονείς της Βίκι. Η μητέρα της ξεκίνησε την επιχείρηση και προώθησε την ονομασία Ρίας Μπάισας. τα τελευταία 30 χρόνια. Το Αλμπαρίνιο θεωρείται ο θησαυρός αυτού του τόπου:«Αυτή η ποικιλία είναι πραγματικός χρυσός. Έχει την τέλεια ισορροπία βαθμού αλκοόλ και οξύτητας που μας επιτρέπει να παράγουμε πολλούς διαφορετικούς τύπους κρασιού, αποκλειστικά από μια ποικιλία. Δύσκολα συμβαίνει κάτι τέτοιο με τις άλλες ποικιλίες. Όσον περισσότερο τη βελτιώνουμε, θα γίνει στο τέλος μία από τις καλύτερες ποικιλίες λευκού κρασιού στον κόσμο» αναφέρει η Μαρέκε. Το συγκεκριμένο οινοποιείο έδειξε στον κόσμο ότι το αλμπαρίνιο, παρότι λευκό, μπορεί να αντέξει στον χρόνο.

Κοινοποιήστε το άρθρο