Πέρασε ένας αιώνας από τότε που η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Η θέση της γυναίκας έχει βελτιωθεί σαφώς από τότε, όμως ακόμη έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση από το να είναι η κατάσταση ιδανική.
Σύμφωνα με στοιχεία της UNESCO, από τους αναλφάβητους ανηλίκους το 64% είναι γυναίκες, ενώ θηλυκού γένους είναι και η πλειοψηφία των θυμάτων βίας και καταπίεσης.
Η εκπαίδευση πώς θα μπορούσε να συνδράμει;
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη Μαλάλα Γιουσαφζάι. Η Πακιστανή Μαλάλα είναι μια αφοσιωμένη αγωνίστρια υπέρ του δικαιώματος των γυναικών για πρόσβαση στην εκπαίδευση. Ο θαρραλέος αγώνας της απασχόλησε ακόμη και το BBC, όμως η δημοσιότητα και η αγωνιστικότητά της παραλίγο να της κοστίσουν τη ζωή της.
Τον Οκτώβριο του 2012 Ταλιμπάν από την κοιλάδα του Σουάτ, τους οποίους εκείνη κατήγγειλε, επειδή απαγόρευαν στα κορίτσια να πηγαίνουν σχολείο, της επιτέθηκαν και την πυροβόλησαν στο κεφάλι. Η Μαλάλα επέζησε της επίθεσης, σήμερα αναρρώνει και δηλώνει πιο αποφασισμένη από ποτέ να συνεχίσει τη μάχη που δίνει.
Στα 15 της η Μαλάλα υπήρξε η νεότερη υποψήφια για Νόμπελ Ειρήνης, ενώ αναδείχθηκε και πρόσωπο της χρονιάς 2012 στην ψηφοφορία που διεξήγε το Euronews.
Αν και λιγότερο διάσημη από τη Μαλάλα, η Σουάντ Σαρίφ Μοχάμεντ γράφει τη δική της ιστορία στην Κένυα. Η Σουάντ γεννήθηκε στη Σομαλία εν μέσω εμφυλίου πολέμου. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Κένυα και συγκεκριμένα στον προσφυγικό καταυλισμό Κακούμα.
Πιστοί στις παραδόσεις, οι γονείς της κανόνισαν να την παντρέψουν στα 14 της. Όμως εκείνη ήθελε να σπουδάσει. Έτσι, έπεισε τον πατέρα της να την αφήσει να υλοποιήσει το όνειρό της. Σήμερα, στα 23 της, είναι δασκάλα στον καταυλισμό, σπουδάζει διαδικτυακά σε αμερικανικό πανεπιστήμιο και δηλώνει πως όνειρό της είναι να ασχοληθεί με τις διεθνείς σχέσεις και να γίνει μια μέρα… Μπαν Κι-μουν!
Μια ακόμη αγωνίστρια της ισότητας με τη δική της σπουδαία ιστορία: η Claudie Haigneré. Η πρώτη Ευρωπαία αστροναύτης που μετέβη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, έχοντας ήδη από τα 25 της σπουδάσει Ιατρική, με μαθητικό ιστορικό αριστείας και όνομα στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας.
Η ίδια αποκαλύπτει πως το μυστικό της επιτυχίας της είναι η διατήρηση της φλόγας της επιθυμίας ζωντανής. Όμως παραδέχεται πως η επιτυχία δεν έχει κλειδί. Υπάρχουν, λέει, πολλές πόρτες και ο καθένας πρέπει να παίρνει το ρίσκο και να τις σπρώχνει για να ανοίξουν.
Αξίζει τέλος να αναφέρουμε την Cherie Blair, σύζυγο του Βρετανού πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ και επιτυχημένη δικηγόρο, αλλά και μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Μιλώντας στο Euronews, η Cherrie Blair χαρακτηρίζει ελλιπείς τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας, καθώς, όπως λέει, εστιάζουν μόνο στην Πρωτοβάθμια και όχι στη Δευτεροβάθμια ή την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.