Μια περίεργη συμμαχία μεταξύ δύο ανθρώπων που ελπίζουν να βάλουν τέλος στην εποχή Νετανιάχου. Ο Ισαάκ Χέρτζογκ επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος και
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜια περίεργη συμμαχία μεταξύ δύο ανθρώπων που ελπίζουν να βάλουν τέλος στην εποχή Νετανιάχου. Ο Ισαάκ Χέρτζογκ επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος και η Τζίπι Λίβνι, αρχικά από το Λικούντ και στη συνέχεια επικεφαλής του κεντροδεξιού Καντίμα. Σε αυτές τις εκλογές κατεβαίνουν με το κοινό ψηφοδέλτιο της κεντροαριστερής Σιωνιστικής Ένωσης. Στόχος τους ένα εβραϊκό και δημοκρατικό κράτος.
Η Λίβνι είναι καταξιωμένη πολιτικός, σε αντίθεση με τον Χέρτζογκ, ο οποίος φαίνεται να υστερεί και έναντι του Νετανιάχου.
Η Σιωνιστική Ένωση και το Λικούντ, του Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι πολύ κοντά στις δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με αναλυτές σε σύγκριση με τον Νετανιάχου ο Χέρτζογκ στερείται εμπειρίας και χαρισματικότητας. Γνωρίζει καλά όμως ότι η συνεργασία του με τη Λίβνι μπορεί να πείσει τους πάντες, εκτός από τον ίδιο τον Νετανιάχου.
«Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, χρειαζόμαστε ενότητα. Πρέπει να δουλέψουμε μαζί για να πετύχουμε και να νικήσουμε γιατί είναι ή αυτός ή εμείς» έχει δήλωσε ο Ισαάκ Χέρτζογκ.
Είναι 54 ετών και έχει σπουδάσει νομικά. Μπήκε στον πολιτικό στίβο στα 28 του, αλλά εξελέγη για πρώτη φορά 15 χρόνια αργότερα, το 2003. Έχει διατελέσει υπουργός υποδομών στην κυβέρνηση Σαρόν και υπουργός τουρισμού στις κυβερνήσεις Ολμέρτ και Νετανιάχου. Όταν το Εργατικό Κόμμα αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό, το ίδιο έπραξε και ο Χέρτζογκ.
Το 2013 εξελέγη πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος. Ένα κόμμα με κακή φήμη στο Ισραήλ. Για αυτό και επέλεξε να συμμαχήσει με το Χα Τνουάχ.
Χα Τνουάχ σημαίνει «Το Κίνημα» και δημιουργήθηκε το 2012.
Η Τζπίπι Λίβνι, επίσης δικηγόρος και ισχυρή πολιτικός έχει χαρακτηριστεί η σιδηρά κυρία του Ισραήλ. Μετά τη στρατιωτική της θητεία έγινε μέλος της Μοσάντ. Στη συνέχεια παραιτήθηκε, παντρεύτηκε και έκανε δύο παιδιά. Εξελέγη στην Κνεσέτ το 1999, και γρήγορα έγινε προστατευομένη του Αριέλ Σαρόν. Επί πρωθυπουργίας του υπηρέτησε στα υπουργεία γεωργίας, δικαιοσύνης και εξωτερικών.
Υπήρξε μέλος της κυβέρνησης Ολμέρτ το 2006 με το Καντίμα, το κόμμα που είχε ιδρύσει ο Αριέλ Σαρόν. Ξανά στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Η πολιτική της ήταν πάντα ανάμεσα στην ειρήνη και την επιθετικότητα.
Ως υπουργός δικαιοσύνης στήριξε τη στρατιωτική επέμβαση στη Γάζα το 2008, λέγοντας ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η εκτόξευση ρουκετών στο Ισραήλ. Την ίδια χρόνια όμως πρότεινε ειρηνευτικό σχέδιο δύο κρατών στον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς.
Το 2009 ηγήθηκε του Καντίμα στις βουλευτικές εκλογές. Κέρδισε μια επιπλέον έδρα από ότι το Λικούντ. Με την έντονη αντιπολίτευση από τη δεξιά, οι πιθανότητες κυβερνητικού συνασπισμού ήταν ελάχιστες. Για αυτό και ο πρόεδρος της χώρας έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Νετανιάχου. Συμμετείχε στην κυβέρνηση ως υπουργός δικαιοσύνης και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστινίους, μέχρι που ο Νετανιάχου την έπαψε τον περασμένο χρόνο.
Έχει συμφωνήσει με τον Χέρτζογκ να μοιραστούν την πρωθυπουργική θέση, αναλαμβάνοντας το τιμόνι της χώρας 2 χρόνια έκαστος .